Έρωτας Χτισμένος Πάνω Σε Μυστικά Και Ψέματα

Κεφάλαιο 11 γ'μέρος

Η Ailise έβγαινε από το δωμάτιο της κρατώντας το ημερολόγιο του William. Στάθηκε έξω από την πόρτα της βιβλιοθήκης που ήταν ανοιχτή. Ο Δούκας στεκόταν στο παράθυρο.
"Χαίρεται Εξοχότατε." είπε ψυχρά και εκείνος γύρισε και την κοίταξε το ίδιο ψυχρά. "Μπορώ να σας μιλήσω;"
"Πέρασε." είπε και είδε το ημερολόγιο. "Το είναι αυτό Ailise;"
"Το ημερολόγιο του William φυσικά."
"Σου το έδωσε ο Gregory να το διαβάσεις;"
"Όχι. Το δανείστηκα."
"Κατάλαβα. Το πήρες χωρίς την άδεια του."
"Μάλιστα. Κι εκείνος ούτε που το πήρε είδηση εται βιαστικά που έφυγε. Εσάς όμως δεν σας νοιάζει καθόλου τι γράφει αυτό το ημερολόγιο;"
"Ξέρεις καλά ότι νοιάζομαι για τον Gregory."
"Δεν εννοούσα αυτο. Δεν σας νοιάζει τι γράφει εδώ πέρα;"
"Ασφαλώς και με νοιάζει."
"Ο William το ήξερε. Δεν το λέει ξεκάθαρα αλλά κάνει πολλούς υπαινιγμούς. Το ήξερε και μισούσε όλη του την οικογένεια."
"Τα γνωρίζω όλα αυτά."
"Ξέρατε και ότι περισσότερο από όλους μισούσε εσάς;"
"Ναι. Το ήξερα κι αυτό. Να επιστρέψεις το ημερολόγιο στον Gregory."
Μα το Θεό, είστε τρελός. Θέλετε να το μάθει;"
"Μπορεί και να το θέλω."
"Όχι. Όχι. Θα το κάψω. Είστε τρελός."
Ο Δούκας δίστασε για μια στιγμή, ωστόσο ήταν γερός, είχε μετανιώσει για πολλά πράγματα στη ζωή του, κι αν πέθαινε πριν μάθει την αλήθεια ο Gregory τότε δεν θα την ανακάλυπτε ποτέ.
"Εγώ πιστεύω πως αυτή είναι η εκδίκηση του William. Έτσι μας εκδικείται όλους μας. Εσάς, εμένα, τον Gregory, τον κόσμο ολόκληρο. Ήταν ένας άνθρωπος γεμάτος μίσος. Με τρομάζει η αυτοκυριαρχία που είχε και δεν αποκάλυψε ποτέ ότι τα ήξερε όλα. Τώρα καταλαβαίνω γιατί ταξίδευε συνέχεια. Μισούσε το Έθερλεντ Χολ κι όλους όσοι μένουν εδώ."
"Ailise να επιστρέψεις το ημερολόγιο στον Gregory."
"Πρέπει να καταστραφεί."
"Γιατί; Επειδή εσύ θα χάσεις πιο πολλά απ όλους; Να επιστρέψεις το ημερολόγιο στον Gregory." είπε και βγήκε από την βιβλιοθήκη. Η Ailise τον κοίταξε να απομακρύνεται και τα μάτια της βουρκωσαν. Θεέ μου, πόσο τον μισούσε. Ήταν όμως ένας από τους πιο ισχυρούς ανθρώπους, λογοδοτουσε μόνο στο Θεό και στη βασίλισσα. Όσο κι αν το ήθελε, δεν τολμούσε να τον παρακούσει. Κάποια μέρα όμως θα έπαιρνε και εκείνη την εκδίκηση της. Περίμενε τριάντα χρόνια. Θα περίμενε κι άλλο.