Έρωτας Χτισμένος Πάνω Σε Μυστικά Και Ψέματα

Κεφάλαιο 10 β'μέρος

Ο Gregory είχε διασχίσει μίλια ολόκληρα με το άλογο, ώσπου έκοψε τον καλπασμό του ντορή του και πήδηξε από την πλάτη του. Του χάιδεψε τον λαιμό και του ψιθυρίζει επαίνους. Το άλογο χλιμιντρισε κι έτριψε την μουσούδα του στο χέρι του. Βαδίζοντας αργά, διέκρινε το Έθερλεντ Χολ. Η καρδιά του σφιχτηκε. Πήδηξε ξανά πάνω στο άλογο και οδηγήθηκαν πίσω στο σπίτι, ενώ στο μυαλό του τριγύριζαν όλα όσα είχαν συμβεί. Την στιγμή που αφιππευε, είδε την Bridget να έρχεται βιαστικά προς το μέρος του. Ενοχλήθηκε που την είδε και αμφεβαλλε αν θα μπορούσε να κρύψει την δυσαρέσκειά του.
"Καλημέρα, Gregory. Ήλπιζα να σε δω πριν φύγω."
"Καλημέρα." είπε απλά και έδωσε τα χαλινάρια του αλόγου του σε ένα σταβλιτη. Καθώς ξεκίνησε για το σπίτι η Bridget τον ακολούθησε και ακούμπησε το χέρι της στο μπράτσο του.
"Έκανα επίσκεψη στην Aurora."
"Δεν ήξερα ότι είστε ακόμη φίλες."
Η Bridget χαμογέλασε και τον έπιασε αγκαζέ. Η φούστα της τρίβονταν στις γάμπες του.
"Ασφαλώς και είμαστε φίλες. Ξέχασες πως είμαστε ξαδερφες; Νόμιζες πως θα της κρατάω κακία ύστερα από τόσα χρόνια;"
"Για να πω την αλήθεια, ναι." απάντησε κοιτάζοντας την κατάματα.
"Δεν είσαι τζέντλεμαν." διαμαρτυρήθηκε ναζιάρικα.
"Κι ούτε φιλοδοξώ να γίνω."
"Ναι το ξέρω. Οι πάντες το ξέρουν, ο τρόπος σου να αψηφάς ανοιχτά τους κανόνες είναι συναρπαστικός."
"Έλα τώρα Bridget, δεν υπάρχει τίποτα συναρπαστικό σε έναν άντρα που τον απορροφούν τόσο πολύ τα κτήματα και τα άλογα του ώστε να μην έχει χρόνο για να πηγαίνει σε χορούς και δεξιώσεις."
"Θα ήθελα πολύ να δω τα άλογα που έχεις για τον ιππόδρομο." είπε και κρεμάστηκε ολόκληρη στο μπράτσο του.
"Αλήθεια;"
"Αλήθεια. Έχω ακούσει πολλά για το σπουδαίο στάβλο σου. Μήπως να μου έκανες μια σπέσιαλ ξενάγηση;"
Ο Gregory ήξερε πολύ καλά τι ήθελε να κάνει στο στάβλο του η Bridget, σίγουρα όχι να δει τα άλογα του. Αλλά ακόμα κι αν δεν είχε αρχίσει να δημιουργεί μια νέα σχέση με τη γυναίκα του, θα της έλεγε όχι. Δεν τον ελκυε η Bridget. Ποτέ. Ούτε καν όταν είχε αποφασίσει να την παντρευτεί. Εκείνο που τον ενδιέφερε τότε ήταν να ενώσει το στάβλο του με το εκτροφείο επιβητορων των Κολινς.
"Θα φέρω εδώ τα άλογα μου." Το είχε αποφασίσει σήμερα.
"Ποτέ θα έρθουν;"
"Σε μερικές μέρες." είπε και εκείνη χαμογέλασε και πίεσε το στήθος της πάνω στο μπράτσο του.
"Τότε θα μου κάνεις εδώ την ξενάγηση."
"Φοβάμαι ότι θα απογοητευτείς."
"Αποκλείεται να με απογοητεύσεις εσύ, Gregory."
Πριν προλάβει να απαντήσει είδε την Aurora να βγαίνει από το γραφείο και να στέκεται κοιτάζοντας τους. Είχε σταυρωμένα τα χέρια στο στήθος και δεν χαμογελούσε.
"Γεια σου, Aurora. Τα λέμε εδώ με τον Gregory." φώναξε κεφατα η Bridget.
"Οντως." αποκρίθηκε η Aurora.
"H Bridget απέκτησε ξαφνικά ενδιαφέρον για τα άλογα μου." είπε ο Gregory κοιτάζοντας την Aurora.
"Κατάλαβα."
"Ο Gregory θα με ξεναγήσει  όταν έρθουν εδώ τα άλογα. Θα εγκαταστήσει εδώ τον ιπποδρομικο στάβλο του." είπε με ενθουσιασμό ή Bridget.
"Αλήθεια;!"
"Θα φύγω σήμερα για να τακτοποιήσω τις λεπτομέρειες." πετάχτηκε με ανήσυχο ύφος ο Gregory. "Μα θα γυρίσω το συντομότερο δυνατό."
"Η Aurora είναι απασχολημένη με τα κατάστιχα της. Έτσι Aurora;!" H Aurora δεν είπε λέξη. Τους γύρισε την πλάτη και μπήκε ξανά στο γραφείο της. Ο Gregory περίμενε ότι θα βροντουσε την πόρτα αλλά δεν το έκανε. Έβρισε και τράβηξε απότομα το μπράτσο του από την σφιχτή λαβή της Bridget.
"Σοβαρά Gregory, πως αντέχεις με τέτοια γυναίκα; Αντροφερνει τόσο πολύ. Καμία κύρια από όσες ξέρω δεν θα τολμούσε να διευθύνει ένα κτήμα."
Η έκφραση του Gregory άλλαξε.
"Η Aurora δεν αντροφερνει καθόλου. Τα καταφέρνει μια χαρά με τη διαχείριση."
"Και το εγκρινεις;"
"Δεν με ενοχλεί." Στ'αλήθεια, ήταν μάλλον περήφανος για το ενδιαφέρον και τις ικανότητες της.
"Δεν μπορεί όμως να είσαι ευχαριστημένος με αυτό που έκανε ο παππούς σου. Για το όνομα του Θεού, το Έθερλεντ Χολ είναι η πατρική σου κληρονομιά. Εγώ στη θέση σου θα ήμουν έξω φρενών μαζί της."
"Πως ξέρεις για το καταπίστευμα;"
"Λυπάμαι Gregory μου το είπε ο αδερφός μου."
"Ο Alexander;"
"Ο αδελφός μου έχει ξετρελαθει με την γυναίκα σου."
"Ναι αυτό είναι ξεκάθαρο." είπε αγριεμένα. Η Bridget τον κοίταζε με ορθάνοιχτα μάτια. Όταν μίλησε η φωνή της ακούστηκε σαν παιδουλας. "Gregory, νομίζω πως η Aurora ειναι τσιμπημενη μαζί του."
"Bridget δεν σε αφορά το τι κάνει η γυναίκα μου."
"Τα τελευταία πέντε χρόνια εκείνος μένει εδώ στην επαρχία. Τι μπορεί να κάνει όλο το χρόνο στις εξοχές ένας νεαρός εργένης; Εγώ δεν ξέρω κανένα εργενη που να μένει στην επαρχία. Όλοι έρχονται στο Λονδίνο όσο διαρκεί η κοσμική σεζόν τουλάχιστον. Όχι όμως και ο Alexander."
"Οι δύο τους είναι φίλοι. Τίποτα παραπάνω." είπε αγριευοντας.
"Gregory... το πιστεύεις; Εσύ;"
Το πράγμα ακουγόταν γελοίο. Μόνο που ο Gregory είχε κοιμηθεί χθες βράδυ με την Aurora και την είχε βρει παρθένα. Φυσικά δεν μπορούσε να το πει στην Bridget. Αναρωτιόταν όμως μήπως η Aurora ήθελε τον Alexander, οπως την ήθελε κι εκείνος.
"Η σύζυγος μου είναι κύρια. Και είναι απρέπεια εκ μέρους σου να υπονοείς αλλά πράγματα."
"Σκέφτηκα απλώς ότι μπορεί να μην γνωρίζεις όσα συμβαίνουν." είπε αθώα.
"Τίποτα δεν συμβαίνει. Bridget μήπως θα έπρεπε να ανησυχείς για την δική σου συμπεριφορά αντί για της Aurora;" είπε κοροϊδευτικά και εκείνη τον κοίταξε με ανοιχτό το στόμα. "Τι περίμενες; Να κάθομαι να σε ακούω να κακολογεις τη γυναίκα μου;"
"Δεν ήξερα ότι είσαι τόσο συνδεδεμένος μαζί της. Στο κάτω κάτω της γραφής την είχες παρατήσει μόνη της στην επαρχία για πέντε χρόνια."
"Πρόσεξε γιατί κάνεις λάθος." της απάντησε και εκείνη κοκκινησε.
"Συγγνώμη Gregory. Εγώ θέλω να είμαστε φίλοι."
"Εγώ δεν θέλω. Συγγνώμη τώρα αλλά πρέπει να μιλήσω ιδιαιτέρως με την γυναίκα μου."
Η Bridget απέμεινε να τον κοιτάζει κεραυνοπληκτη. Ο Gregory γύρισε να φύγει και είδε την Aurora να τους κοιτάζει από το παράθυρο του γραφείου. Ήταν χλωμή, ταραγμένη και τα πράσινα μάτια της πετούσαν φλόγες. Κάνεις τους δεν πρόσεξε ότι το ίδιο συνέβαινε με τα μάτια της Bridget.
Η Aurora γύρισε στο γραφείο της, κάθισε κι άρχισε να κοιτάζει έναν λογαριασμό. Όταν ο Gregory άνοιξε την πόρτα και στάθηκε στο κατώφλι εκείνη τον αγνόησε. Πέρασαν αρκετά λεπτά πριν σηκώσει το κεφάλι της και του πει: "Εμένα θέλεις;!"
"Για να πω την αλήθεια, ναι. Αποφάσισα να πάω στο Λονδίνο για να μαζέψω τα άλογα μου και να τα φέρω εδώ."
"Ώστε θα μείνεις στ'αλήθεια εδώ;"
"Νομίζω ότι το έχω ξεκαθαρίσει αυτό από χτες το βράδυ." είπε και η Aurora σηκώθηκε όρθια.
"Αν μείνεις εδώ, θα χάσεις τον χρόνο σου."
"Αλήθεια; Τα χθεσινοβραδινα δεν μου φάνηκαν χαμένος χρόνος."
"Δεν πρόκειται να ξανακοιμηθω μαζί σου. Αυτό που επιθυμώ είναι να έχουμε ένα συμβατικό γάμο. Ένα γάμο πολιτισμένο και κατ'όνομά. Μόνο. Πολλά ζευγάρια κάνουν τέτοιους διακανονισμους και... και είμαι σίγουρη πως εσύ το ξέρεις καλύτερα από εμένα." Ο Gregory χαμογέλασε απειλητικά. Η Aurora έκανε ένα βήμα πίσω και πρόσθεσε: "Δεν... θα πεις τίποτα;"
"Όχι. Δεν υπήρξα σαφής;"
"Δεν μπορείς να με υποχρεώσεις να κοιμηθώ μαζί σου."
"Δεν έχω την πρόθεση να σε υποχρεώσω να κάνεις οτιδήποτε, κύρια σύζυγε μου. Έχω όμως κάθε πρόθεση να πλαγιασω μαζί σου."
"Μα εγώ δεν σε θέλω."
"Ποιον προσπαθείς να πείσεις;" είπε και πλησίασε το γραφείο της, μέχρι που ακούμπησε πάνω του. Με τα χέρια πάνω στην επιφάνεια έσκυψε μπροστά μέχρι που οι μύτες τους σχεδόν ακούμπησαν.
"Με θέλεις όσο σε θέλω κι εγώ."
"Όχι. Κι εσύ απλά χορεύεις στο σκοπό που σου παίζει ο Δούκας."
"Εγώ δεν χορεύω στον σκοπό κανενός. Εγω θέλω εσένα. Και νομίζω πως στο απέδειξα χθες το βράδυ." συνέχισε και η Aurora του γύρισε την πλάτη αλλά εκείνος βρέθηκε σαν αστραπή πίσω από το γραφείο και τη γύρισε ξανά προς το μέρος του.
"Aurora, σε θέλω τώρα."
"Μην γίνεσαι γελοίος."
"Δεν γίνομαι γελοίος." είπε και την άρπαξε από τα μπράτσα και την κόλλησε πάνω του. Η Aurora δεν φορούσε κρινολίνο και της ξέφυγε μια κραυγή όταν το σκληρό πέος του ακούμπησε στην κοιλιά της. Τα μάτια της έγιναν τεράστια και της κόπηκε η ανάσα.
"Σωστά κατάλαβες. Σε θέλω. Τώρα. Παρά πολύ."
"Α..άφησε με.." είπε και την άφησε. Η Aurora κόλλησε στον τοίχο πίσω της προσπαθώντας να κρατήσει το βλέμμα της στο πρόσωπο του, παρ όλο που ήθελε να ταξιδέψει κάτω από την κοιλιά του.
"Τι χρειάζεται να κάνω για να φύγεις;"
"Συγγνώμη;"
"Τι πρέπει να κάνω για να φύγεις από κοντά μου κι από το Έθερλεντ Χολ;" ρώτησε απελπισμένα και ο Gregory την κοίταξε κατάματα μα δεν της απάντησε. "Κάτι πρέπει να υπάρχει."
"Πολύ καλα, δως μου μια βδομάδα."
"Δεν κατάλαβα;"
"Έλα μαζί μου για μια βδομάδα. Και σε αυτό το διάστημα δεν θα μου αρνείσαι τίποτα."
"Δεν είχα κάτι τέτοιο στο μυαλό μου..."
"Εγώ έχω στο μυαλό μου εσένα, το κορμί σου..."
"Δεν θα συμφωνήσω ποτέ σε κάτι τέτοιο."
"Γιατί; Φοβάσαι;"
"Όχι. Αν η λαγνεία σου είναι τόσο μεγάλη, να πας να βρεις κάποια αλλη." φώναξε και αυτή τη φορά δεν κρατήθηκε και κοίταξε το κολλητό παντελόνι του που άφηνε να φαίνεται η στύση του. Το πρόσωπο της έγινε κατακόκκινο. "Είμαι σίγουρη πως η Bridget θα είναι πρόθυμη να σε εξυπηρετήσει."
"Εγω όμως δεν θέλω την Bridget, αλλά εσένα."
"Εγώ πάλι δεν σε θέλω."
"Ψεύτρα. Μπορούσες να ακυρώσεις τον γάμο μας οποιαδήποτε στιγμή. Μα δεν το έκανες. Aurora παραδεξου την αλήθεια. Πες μου γιατί δεν ζήτησες ακύρωση του γάμου μας κι ας πέρασαν πέντε χρόνια."
Η Aurora δεν απάντησε. Δεν τολμούσε μα πει την αλήθεια ούτε στον εαυτό της.
"Πες μου." την προκάλεσε.
"Ξέρω τι σκέφτεσαι. Μα κάνεις λάθος."
"Αλήθεια; Δεν το νομίζω." την πλησίασε ξανά παγιδευοντας την ανάμεσα στο γραφείο της και σε αυτόν. "Αυτό που νομίζω είναι ότι εξακολουθείς να μ'αγαπάς κι ας σε παράτησα, κι ότι όλα αυτά τα χρόνια περίμενες να γυρίσω."
"Όχι."
"Τότε δεν απομένει παρά μια άλλη πιθανότητα. Ότι είσαι πραγματικά αυτό που λένε τα κουτσομπολιά. Μια τυχοδιώκτρια που κάνει ακόμα σχέδια."
"Όχι."
"Τότε τι συμβαίνει; Είτε σε κυβερνάει η καρδιά σου είτε τα ανήθικα σχέδια σου."
"Φύγε. Άφησε με."
"Aurora..."
"Φύγε. Σε παρακαλώ, φύγε." ψιθύρισε εκείνη βάζοντας τα κλάματα. Ο Gregory ισιωσε το κορμί του.
"Πολύ καλά. Φεύγω για Λονδίνο αλλά θα γυρίσω σε λίγες μέρες. Ως τότε σκέψου την πρόταση μου. Μια εβδομάδα Aurora. Και μετά αν δεν είσαι ευχαριστημένη από το γάμο μας, θα σε αφήσω ήσυχη. Όπως μου το ζητάς."