Έρωτας Χτισμένος Πάνω Σε Μυστικά Και Ψέματα

Κεφάλαιο 9 α'μέρος

Ο Δούκας έπινε μαύρο τσάι και διάβαζε τους χθεσινους Τάιμς όταν ο Gregory μπήκε στην τραπεζαρία του πρωινού. Πήγε στον μπουφέ και γέμισε ένα πιάτο με βουτυρωμενες φρυγανιές, αυγά, μπέικον και κρεατοπιτα. Η θέα του παππού του του χάλασε ακόμα πιο πολύ την ήδη κακή του διάθεση -μια διάθεση που δεν καταλάβαινε. Δεν είχε πρόθεση να αποπλάνηση την Aurora και παρόλο που η χθεσινή νύχτα ήταν κάτι παραπάνω από ευχάριστη ένιωθε σαν ακαρδο κτήνος. Όταν κάθισε στο τραπέζι ο παππούς του άφησε κάτω την εφημερίδα.
"Καλημέρα Gregory. Κοιμήθηκες καλά;"
"Εκπληκτικά καλά." γρυλισε.
Ο δούκας τον κοίταξε προσεχτικά κι εκείνος ξεκίνησε να τρώει την πίτα του. Μπορεί να μην του άρεσαν οι μέθοδοι του δούκα αλλά τον αγαπούσε τον παππού του. Πάντα τον αγαπούσε. Ο Δούκας δεν παρελειπε ποτέ να επαινεί τη συμπεριφορά του όταν το άξιζε. Αυτό συνέβαινε λίγες φορές γιατί σαν παιδί ήταν ατακτος αλλά τις θυμόταν μια προς μια. Παράλληλα, ο παππούς του ήταν εκείνος που τον μαλώνει και τον τιμωρούσε. Αυτό συνέβαινε περισσότερες φορές αλλά και αυτές αποτελούσαν αγαπημένη ανάμνηση. Είχε καταλάβει από μικρός ότι ο παππούς του νοιαζόταν για αυτόν. Και το ενδιαφέρον του σχεδόν κάλυπτε το κενό που άφηνε η αδιαφορία του πατέρα του.
"Η Aurora κοιμήθηκε καλά;" ρώτησε ο Δούκας.
Ο Gregory άφησε κάτω το μαχαίρι και το πιρούνι του.
"Δεν υπάρχουν μυστικά σε αυτό το σπίτι; Η Aurora δεν.. δεν ξέρω που είναι." είπε καθώς στο μυαλό του, του έρχονταν η φωτιά. Ευτυχώς είχε σβήσει πριν προκαλέσει σοβαρές ζημιές. Όταν ξύπνησε δεν την βρήκε να κοιμάται δίπλα του, ενοχλήθηκε πολύ -κι όχι μόνο επειδή ήθελε να της κάνει ξανά έρωτα. Η πράξη της αυτή δεν χρειαζόταν ερμηνεία. Ακόμα και τώρα προσπαθούσε να του αντισταθεί. Δεν την ευχαριστούσε αυτό που είχε συμβεί.
"Χαίρομαι που βλέπω ότι αρχίζει να εξαμολυνεται η κατάσταση ανάμεσα σε εσάς τους δύο."
"Μην βιάζεσαι να χαρείς. Η εξομάλυνση όπως την χαρακτηρίσεις μόλις που άρχισε." Μα γιατί ένιωθε τόσο ταραγμένος; Η Aurora ηταν εξίσου υπεύθυνη με εκείνον για το χθεσινό. Ίσως τον εκνεύριζε που ήταν τόσο καλό. Και που καταλάβαινε πως η Aurora είχε ακόμα σκοπό να τον πολεμήσει. "Διάολε!" Είπε και πέταξε στο τραπέζι την πετσέτα. Ο Δούκας όμως ήταν βυθισμένος στην εφημερίδα του. Ο Gregory πήγε στο παράθυρο και κοίταξε έξω.
Έμεινε εκεί πολύ ώρα προσπαθώντας να μην σκέφτεται. Το μυαλό του όμως ήταν γεμάτο από την Aurora κι από αυτά που της έκανε. Η απόφαση του να μείνει και να προσπαθήσει να συμφιλιωθουν ήταν ενστικτώδης. Μα δεν μπορούσε να μην σκέφτεται ότι της άξιζαν πολύ περισσότερα από εκείνα που θα της έδινε. Και τώρα μπορεί να έμενε έγκυος. Δεν θα τον δυσαρεστουσε κάτι τέτοιο. Αν όμως του χάριζε έναν κληρονόμο θα της παραχωρούσε το Έθερλεντ Χολ νόμιμα και για πάντα.
"Γιατί δεν μου ζήτησες απλά να κάμω έναν κληρονόμο; αντί να καταφύγεις στον εκβιασμό;" ρώτησε τελικά τον παππού του. Ο Δούκας γέλασε.
"Και θα συμφωνούσες;"
"Μπορεί."
"Θα μου έλεγες να πάω στον διάολο και να μένω εκεί. Ξέρουμε και οι δύο ότι γύρισες σπίτι μόνο επειδή αρρώστησε ο πατέρας σου, και δεν είχες σκοπό να μείνεις εδώ περισσότερο από όσο θα ήταν αναγκαίο."
"Αν έκανες λιγάκι υπομονή δεν θα χρειαζόταν τίποτα από όλα αυτά. Ήταν αναπόφευκτο να προσπαθήσω κάποια μέρα να αποκτήσω διάδοχο."
"Οι γέροι δεν έχουν υπομονή. Λοιπόν όλα αυτά σημαίνουν ότι θα μείνεις για λίγο εδώ, με την γυναίκα σου;"
"Ναι."
"Ο δικηγόρος του πατέρα σου ζήτησε να γίνει σήμερα μια συνάντηση με την οικογένεια. Θα έρθει όπου να'ναι."
"Τι μπορεί να διαθέτει η διαθήκη του;"
"Η ανάγνωση του είναι κάτι το τυπικό."
"Τι έχει γίνει κατά την απουσία μου; Γιατί δεν τα πάνε καλά η μητέρα με την Aurora;"
"Η Aurora τα πάει καλά με όλο τον κόσμο. Η μητέρα σου από την άλλη είναι δύσκολη και απαιτητική."
"Η μητέρα μου έχει κερδίσει τη θέση της και ότι κι αν θέλει της αξίζει. Ιδίως τώρα."
"Ο William παντρεύτηκε χωρίς να πάρει την συγκατάθεσή μου. Κλεφτηκαν. Δεν το ενέκρινα."
"Και ύστερα από τόσα χρόνια δεν το εγκρινεις ακόμα;"
"Ναι αλλά όχι για τους λόγους που φαντάζεσαι. Η Ailise δεν έχει δα ιδιαίτερη σημασία. Εκείνο που έχει σημασία είναι η σχέση σου με την Aurora."
"Εννοείς ότι εκείνο που έχει σημασία είναι αν κοιμάμαι με την γυναίκα μου."
"Ε, δικαιούμαι να κάνω κι εγώ καμία αταξία." αποκρίθηκε γελωντας ο Δούκας.
"Για πιο πράγμα μιλάτε;" ακούστηκε η φωνή της Aurora από την πόρτα από όπου τους κοίταζε κατά κόκκινη. Ο Gregory σηκώθηκε όρθιος.
"Καλημέρα Aurora." είπε και εκείνη τον κοίταξε, αλλά όχι με το ύφος που κοιτάς τον εραστή σου το επόμενο πρωί. Κι ύστερα κοίταξε εξίσου παγερά και τον δούκα.
"Μάλλον δεν άκουσα καλά." είπε και ο Δούκας σηκώθηκε.
"Και τι είναι αυτό που άκουσες; Δεν υπάρχει λόγος να ταράζεσαι." είπε ο Δούκας και η Aurora διέσχισε το δωμάτιο με μάτια που πετούσαν σπίθες.
"Ντρέπομαι να επαναλαμβάνω λόγια που με έκαναν έξω φρενών. Όμως το τι κάνουμε ο Gregory κι εγώ στις ιδιαίτερες ώρες μας δεν σας αφορά."
Φίδια εζωσαν τον Gregory. Η Aurora δεν ήξερε τους εξωφρενικους όρους του καταπίστευματος, και δεν ήθελε να τους μάθει τώρα, ύστερα από όσα είχαν γίνει χθες τη νύχτα. Ο Δούκας μίλησε σε ήπιο τόνο.
"Aurora κανείς λάθος."
"Λάθος;" Η Aurora γύρισε και κοίταξε τον Gregory.
"Ο Gregory είναι κληρονόμος μου. Και εγώ είμαι γέρος. Ασφαλώς και με ενδιαφέρει αν οι δύο σας μοιράζεστε το ίδιο κρεβάτι. Aurora έχεις καθήκον απέναντι σε αυτή την οικογένεια να χαρίσεις στον Gregory έναν διάδοχο."
"Μπορείτε να εύχεστε ότι θέλετε αλλά θα περιμένετε παρά πολύ καιρό, ίσως και για πάντα, για να δείτε τις ευχές σαν να πραγματοποιούνται." είπε γυρίζοντας την πλάτη της και στους δύο, πηγαίνοντας στον μπουφέ. Ο Gregory και ο Δούκας αντάλλαξαν ματιές. Ο Gregory την πλησίασε κι ακούμπησε το χέρι του στον ώμο της. Εκείνη τινάχτηκε και γύρισε απότομα κι ο Δούκας θεώρησε τη στιγμή κατάλληλη για να φύγει από το δωμάτιο.
"Aurora δεν υπάρχει λόγος να ταράζεσαι." προσπάθησε να την ηρεμήσει.
"Αλήθεια; Εσείς οι δύο με τις μηχανορραφίες σας προσπαθείτε να ανακατέψετε την προσωπική μας ζωή."
"Μα είναι ο Δούκας. Έχει κάθε δικαίωμα να ανησυχεί για το μέλλον του δουκάτου."
"Κι εσύ θα χορέψεις στον σκοπό του;"
"Δεν κάνω ποτέ κάτι που δεν το επιθυμώ."
"Μπα; Σοβαρά; Δηλαδή είναι ευτυχής σύμπτωση το γεγονός ότι ήθελες κι εσύ να με ρίξεις στο κρεβάτι τη στιγμή που το επιθυμούσε και ο παππούς σου;"
"Aurora."
"Όχι. Χθες βράδυ με αποπλανησες για να του κάνεις το κέφι. Δεν ήθελες εμένα. Διάδοχο ήθελες."
"Αυτό δεν είναι αλήθεια." είπε και την έπιασε από το μπράτσο.
"Αλήθεια είναι. Άλλα αφού το θες ας μιλήσουμε για την αδίστακτη συμπεριφορά σου."
"Aurora, είχε πιάσει φωτιά, ήσουν ταραγμένη... τυχαία έγινε."
"Αυτά τα πράγματα σπάνια γίνονται τυχαία."
"Μερικές φορές τυχαίνει να συμβούν τέτοια πράγματα ανάμεσα σε δύο ανθρώπους που είναι ερωτευμένοι."
"Δεν νομίζω ότι είμαστε ερωτευμένοι. Με αποπλανησες, Gregory. Μπορεί να ήρθες στο δωμάτιο μου εξαιτίας της φωτιάς αλλά εκμεταλλεύτηκες το περασμένο της ώρας και τον φόβο μου."
"Τι σημασία έχει; Ο παππούς μου έχει δίκιο. Έχουμε κι οι δύο μας μια υποχρέωση που ξεπερνάει τις προσωπικές επιθυμίες. Aurora ειναι καιρός να κάνουμε το καθήκον μας."
"Εγώ είμαι Αμερικανίδα. Το ξέχασες; Και δεν δίνω δεκάρα για δουκατα και κληρονόμους. Και δεν πρόκειται να κάνω μια νέα αρχή μαζί σου αν δεν μου αποδείξεις πως το αξίζεις."
"Κατάλαβα. Δηλαδή βρισκόμαστε ξανά εκεί από όπου ξεκινήσαμε."
"Ναι."
"Παρά το γεγονός ότι ήσουν κι εσύ εξίσου πρόθυμη με εμένα χθες το βράδυ;"
"Εγώ... παρασύρθηκα."
"Το λιγότερο." είπε κοιτάζοντας την με ένα πονηρό χαμόγελο. Εκείνη έκανε να του απαντήσει αλλά ο Gregory ακούμπησε το δάχτυλο του στα χείλη της κάνοντας την να σωπάσει.
"Παρασυρθηκαμε κι οι δύο. Γιατί να αρνιομαστε στους εαυτούς μας κάτι που βρίσκουμε αμοιβαία επιθυμητό κι ικανοποιητικό;"
"Δεν υπάρχει τίποτα μα τίποτα αμοιβαίο ανάμεσα μας. Εσύ είσαι ακαρδος, σε κυβερνούν τα πάθη και τα συμφέροντα σου. Εγώ Gregory τυχαίνει να έχω καρδιά. Και σκοπεύω να την διατηρήσω αλώβητη."
"Φοβάσαι μήπως με ερωτευτείς ξανά."
"Όχι."
"Τότε τι φοβάσαι; Σου υπόσχομαι να είμαι υπεύθυνος σύζυγος."
"Υπεύθυνος σύζυγος. Gregory στο λέω για τελευταία φορά, δεν σε εμπιστεύομαι. Γύρνα πίσω στο Λονδίνο. Γύρνα πίσω σε εκείνη."
"Θα πιάσουμε πάλι το θέμα των άλλων γυναικών;" ρώτησε και η Aurora δεν απάντησε.
"Κι αν σου πω ότι η Μαργκο κι ολες οι άλλες ανήκουν στο παρελθόν; ότι θα σου είμαι πιστός;"
"Δεν θα άλλαζε τίποτε." είπε και ο Gregory απογοητεύτηκε τρομερά.
"Κατάλαβα."
"Αλήθεια; Κατάλαβες στ'αλήθεια;" Και με αυτά τα λόγια η Aurora στράφηκε απότομα και βγήκε από το δωμάτιο. Ο Gregory απέμεινε να την κοίτα ακίνητος.