Έρωτας Χτισμένος Πάνω Σε Μυστικά Και Ψέματα

Κεφάλαιο 2 β'μέρος

Οι συγγενείς και οι φίλοι ήταν μαζεμένοι στο μεγάλο σαλόνι. Όταν ο Gregory μπήκε στο δωμάτιο όλα τα κεφάλια γύρισαν προς το μέρος του. Το βλέμμα του εντόπισε αμέσως την Aurora, που στεκόταν στην πέρα άκρη του σαλονιού μαζί με τον ξάδερφο της τον Alexander. Η μητέρα του μιλούσε με κάποιους επισκέπτες. Τότε ο εφημέριος του έπιασε το χέρι και το έσφιξε δυνατά ανεβοκατεβάζοντας το συνέχεια.
"Λόρδε μου, πόσο χαίρομαι που σας ξαναβλέπω αλλά και πόσο λυπάμαι που συναντιόμαστε κάτω από αυτές τις συνθήκες."
Ο Gregory κούνησε το κεφάλι του, καταλαβαίνοντας πως ο εφημέριος ήταν τυφλά στο μεθύσι. Οι υπηρέτες σέρβιραν άφθονο κονιάκ.
"Ευχαριστώ, κύριε Χίπγουελ."
"Πρέπει να μείνετε εδώ τώρα, για να αναλάβετε την διαχείριση των υπέροχων κτημάτων σας. Όχι βέβαια πως η σύζυγος σας δεν έκανε θαυμάσια δουλειά..."
"Δεν θα μείνω." Του έκοψε ξερά ο Gregory. Και τι ανοησίες ήταν αυτές που έλεγε, συλλογιστηκε. Η Aurora δεν μπορεί να είχε ασχοληθεί με την διαχείριση των κτημάτων. Το βλέμμα του την αναζήτησε στην άλλη άκρη του δωματίου. Την έπιασε να τον κοιτάζει, μα μόλις τα βλέμματα τους διασταυρώθηκαν, εκείνη γύρισε άλλου. Ο Alexander βρισκόταν όπως πάντα στο πλευρό της, με τα χέρια του πάνω της. Ο Gregory πήρε μια βαθιά ανάσα προσπαθώντας να χαλαρώσει, και να καλμαρει τον ανεξήγητο θυμό του.
"Τι κάνεις Gregory;" ακούστηκε μια γυναικεία φωνή δίπλα του. Εκείνος ταραχτηκε αντικρίζοντας την Bridget. Ήταν πανέμορφη όπως πάντα, κι όπως πάντα στεκόταν τόσο κοντά του που το στήθος της τριβόταν στο μπράτσο του. Αμέσως τραβήχτηκε.
"Bridget, δεν ήξερα ότι θα ερχόσουν στην εξοχή." Της είπε και εκείνη του χαμογέλασε ναζιάρικα.
"Μα μπορούσα να μην έρθω στην κηδεία του πατέρα σου;" Το χέρι της έσφιξε το μπράτσο του και ο αντιχειράς της τον χάιδεψε. "Λυπάμαι πολύ Gregory!" Πρόσθεσε.
Από όταν πέθανε ο άντρας της εδώ και δύο χρόνια η Bridget είχε αποκτήσει την συνήθεια να τον κυνηγάει παντού. Ευτυχώς όμως δεν συναντιοντουσαν συχνά. Ο Gregory είχε μάθει να την ξεφορτώνεται χωρίς να γίνεται αγενής, τις περισσότερες φορές τουλάχιστον. Τώρα όμως εκείνη τον στριμωχνε μέσα στο ίδιο του το σπίτι, μπροστά σε τόσους επισκέπτες και μπροστά στην γυναίκα του. Τους έβλεπε ο κόσμος. Ο Gregory γύρισε και κοίταξε την Aurora. Τους κάρφωνε με τα μάτια της και ήταν αφύσικα χλωμή. Κατάπιε μια βρισιά και τίναξε από πάνω του την Bridget. Δεν είχε καμία όρεξη να γίνει το επίκεντρο ενός σκανδάλου πάλι.
"Σε ευχαριστώ που έκανες τόσο ταξίδι για να μας συλυπηθεις."
"Κανένα πρόβλημα. Το ξέρεις, Gregory. Ξέρεις σίγουρα πως θα έκανα ότι θέλεις. Θέλεις κάτι από εμένα Gregory;!"
"Οι επιθυμίες μου είναι ελάχιστες και αφορούν εμένα και την γυναίκα μου." αποκρίθηκε και γύρισε να φύγει, αλλά βρέθηκε πρόσωπο με πρόσωπο με την μητέρα του. Στα μάτια της φαινόταν η ανησυχία. Η Ailise κοίταξε πίσω από τον ώμο του αλλά η Bridget είχε εξαφανιστεί. Ο Gregory έσκυψε και την φίλησε στο μάγουλο.
"Είσαι καλά μητέρα;"
"Πως μπορώ να είμαι καλά. Ο William πέθανε."
"Λυπάμαι..."
"Αλήθεια;" είπε και τον κοίταξε εξεταστικα. "Μπορεί και να λυπάσαι. Δεν φταίω εγώ που νιώθω τέτοια έκπληξη. Εσύ καλά καλά δεν τον γνώριζες τον πατέρα σου."
"Και εγώ νιώθω κάποια έκπληξη."
"Γιατί ήρθε εδώ αυτή;" ρώτησε η Ailise κοιτάζοντας της Bridget Κόλινς-Gale.
"Προφανώς για να υποβάλει τα συλλυπητήρια της."
"Ήρθε για να δημιουργήσει προβλήματα. Κι εγώ δεν θέλω αλλά. Αρκετά σκάνδαλα δεν έγιναν;"
"Μάλιστα." απάντησε απλά.
Η αποπλάνηση της Aurora και ο γάμος τους είχε προκαλέσει ένα απίστευτο σκάνδαλο σε ολόκληρη τη χώρα.
"Gregory, τι προθέσεις έχεις;" ρώτησε η Ailise και εκείνος δίστασε καθώς το μυαλό του γέμιζε με την εικόνα της Aurora. Και ίσως από κάποια μεταμέλεια. "Αύριο φεύγω." της απάντησε και η μητέρα του έδειχνε να στεναχωριεται.
"Εγω θα έλεγα να αναβαλεις την οποιαδήποτε απόφαση για μερικες μέρες. Ίσως θα ήταν καλύτερα να έμενες για λίγο καιρό εδώ." Πίεσε τον εαυτό της να χαμογελάσει, του χάιδεψε απαλά το μάγουλο και απομακρύνθηκε. Ο Gregory ήξερε ότι δεν μπορούσε να μείνει εκεί. Ήθελε να παρηγορήσει τη μητέρα του τώρα που ήξερε ότι την είχε στεναχωρησει πραγματικά ο ξαφνικός θάνατος του William. Μα πως θα μπορούσε να το κάνει; Όσο ήξερε τον πατέρα του, άλλο τόσο ήξερε και την μητέρα του. Δηλαδή του ήταν εντελώς ξένη.