Ice flowers

Hoofdstuk 3

Het was een gewone sneeuwflok, maar dan veel en veel mooier. Er zat een paars puntje in en het werd groter en kleiner. Het bonkte tegen het raam. "Moet ik mee?" vroeg ik. Het leek erop. Ik opende voorzichtig het raam en probeerde eruit te klimmen. WAA! "Oja ik zit nog vast met het infuus" ik keek ernaar. Ik trok het tape eraf. Hoe zou dit infuus eraf moeten? Het zag er niet zo ingewikkelt uit dus ik trok het er gewoon af. "Dat ging simpel" en ik haalde me schouders op. Ik volgte het lichtje. Ik probeerde het een paar keer aan te raken maar dan verdween het weer. We bleven maar lopen maar gek genoeg was ik nog niet moe maar ik wilde verder en verder en verder lopen. Het lichtje stopte en ik wist even niet meer waar het was. Het was heel vreemd. Er was een riviertje en een heuvel en alles was wit gesneeuwt. Ik ging liggen op de grond en maakte een engeltje. Het lichtje kwam op me buik zitten. Ik zag een meisje erin. "Wie is dat?" vroeg ik. Het beeld werd steeds duidelijker. "Wie is dat?!" vroeg ik weer. Er was een riviertje en een heuvel en het was wit gesneeuwt. Net zo als hier. Ik schrok maar ik bleef toch kijken. Het was ern meisje met lang blond haar en bruine ogen waar je in wilde kijken. Het beeld draaide rond en de sneeuwflok ook. Eindelijk kon ik het wat beter zien. Ze leek op mij. "Ben ik dat?" vroeg ik. Het werd duidelijk dat ik het was. Opeens knipperde het sneeuwflokje weg en ik volgte het weer. Hij was bij het water en lag erop te drijven. Ik bleef kijken. Er was niemand bij me. *Flits* lichten in het water gingen aan. "Wat is dit?" vroeg ik. Ik boog voorover en ik raakte het water aan. Het was zo schoon dat je eruit kon drinken. Ik bleef maar zakken met mijn arm. "WHAA!" zei ik.