Ik wilde net schieten toen we opeens in de mensenwereld waren. "Goed gedaan meiden. Indrukwekkend." zei Four. We zeiden allebei dankjewel tegelijk. "Andere moeten zig nog steeds bewijzen maar dus ze moeten nog 3 dagen de nep underwereld in. Alleen jullie zijn er al uit. We zagen het gelijk, samenwerking, krachten gewoon alles was perfect het was bijna magisch." zei Sop. We liepen richting de kantine. Sop keek op de klok. "Jullie hebben 30 minuten de tijd om te eten daarna komen jullie naar de oefen ruimte." zei Sop "Moeten we dan alweer de nep underwereld in?" vroeg ik verbaasd. "Jullie moeten de andere tips geven daarna mogen jullie er weer uit." zei Four. Kina en ik liepen naar een tafel, we zagen Four en Sop weglopen. "Wat neem jij?" vroeg Kina. "Mhh is kijken... Yondra kelli." zei ik. Kina keek op de kaart waar het stond. "Ik neem hetzelfde." zei Kina. We klikte er 2 keer op. De tafel ging open en daar stond onze patat dan. "Ik heb zin om weer terug te gaan." zei Kina. "Alweer naar de nep underwereld?" vroeg ik verbaasd. "Neee liever niet, gewoon naar huis. Ik mis me hond haha." zei Kina lachend. "Niet je ouders of je broer of zus?" vroeg ik. "Tjaa daarover.. ik ben een soort zwerver maar ik wel een hond. Mijn familie en ik zijn ooit een keer gevlucht, ze werden opgepakt en ik mocht gaan. Ik had me hier niet ingeschreven en ik besloot een hond te kopen, eigenlijk best wel dom want ik heb niet zoveel geld." zei Kina die een beetje in haar patat zat te prakken. "Ow sorry." zei ik. "Geeft niet het is beter als iedereen het weet misschien zie ik me ouders dan ooit nog een keer maar ik ben bang van niet." zei Kina. Ik zag dat er een traan over haar wang rolde. Ik liep om de tafel heen en ging naast haar zitten. Ik knuffelde haar en pakte stiekem 2 patatjes. Ik stopte ze in me mond als vampieren tanden. "Kijk is." zei ik. "Haha gekkie." zei Kina nu iets blijer. "Destinie? Kina? Komen jullie?" vroeg Four die bij de deur stond. "Raar er zijn nog geen eens 10 minuten voorbij gegaan." zei Kina die op haar horloge keek. "Sorry meiden dat ik jullie moet storen tijdens jullie pauzen maar Tres is gewond geraakt in de nep underwereld. Jullie moeten haar helpen." zei Four zenuwwachtig. "Ik bedoel het niet gemeen hoor maar waarom doen jullie het niet?" vroeg Kina. "Wij kunnen niet de nep underwereld in en zeker niet de underwereld. We mogen daar niet komen alleen mensen." zei Four. We liepen stevig door. We moesten op een stoel gaan zitten. "Sluit je ogen maar." zei Sop. Kina en ik kwamen nu in een oerwoud. "Hoe moeten we haar nu gaan vinden?" vroeg Kina. Ik drukte op me armband en vloog omhoog. Ik knalde tegen een paar takken aan. Ik hoorde dat iemand help riep maar ik kon maar niet weten waar het vandaan kwam. "Help!" riep diegene nog een keer. We pakte haar samen op en kwamen weer terug in de 'echte wereld'. Ze pakte haar op en gingen naar een kamer toe. 'Dankjulliewel heel goed gedaan.' Zei Sop
JE LEEST
Ice flowers
FantasiDistenie is anders dan de andere kinderen in de klas. Ze ziet er niet anders uit, maar ze is anders. Zoals op die ene dag bij het riviertje.....