Ice flowers

Hoofdstuk 14

Dag 3 in de nep underwereld

"Ik zie..." zei Kina hijgend "Water?" vroeg ik ook hijgend. "Ja... daar... we zijn er bijna." zei Kina terug. "Ik vlieg wel even omhoog." zei ik moe van het lopen. Ik vloog omhoog. Het leek erop dat er dieren waren. Ik vloog weer omlaag. "Ik denk dat ik dieren zag." zei ik. "Nee he? Ik kan nu echt niet vermoorden ik ben veelste moe." zei Kina die nog steeds zat te hijgen. "Nee... nee geen monsters het zijn dieren die ook in de mensenwereld zijn." zei ik blij. "Dat is beter, dat doet me goed." zei Kina met een glimlach. We kwamen steeds dichterbij. Ik ging het laatste stukje rennen maar Kina zag het nut er niet van in maar daar was wel water! Ik was er en ik knielde gelijk neer, ik maakte van me handen een schoteltje en begon te drinken. Kina was er ook eindelijk maar die ging niet drinken die viel in het water. "Kina maak niet het water op." zei ik lachend. "Konden we maar terug ik wil echt niet meer." zei Kina. "Kom op dit is je laatste dag, je kan het vast wel volhouden." zei ik. Ik keek omhoog want Kina en ik waren niet alleen en dat wisten we al maar we waren zo druk bezig met water drinken dat we er niet aan toe kwamen. Het waren kamelen. "Kina heb je ooit kameel gereden?" vroeg ik. "Nee en gelukkig hoeft dat ook niet." zei Kina die nog steeds in het water lag. Ik kroop naar haar toe om haar uit het water te halen. Ik liet haar zitten. "Nee he dat meen je niet?" zei Kina. "Helaas wel. We hebben tenminste een zadel en we hoeven niet te lopen." zei ik. Ik ging naar de kameel toe die ook nog steeds zat te drinken. "Mhh is kijken." zei ik hardop. Dit zadel is helaas niet hetzelfde als voor een paard. "Lig kameel lig!" zei ik. De kameel ging nog steeds niet liggen zodat ik op zijn rug kon klimmen. "Kom op kameel lig." zei ik nog een keer. "Bij zijn hoofd..." zei Kina. "Wat bedoel je met zijn hoofd? Bevalt je zijn hoofd niet? Dat snap ik wel maar Kina je moet hem niet zo beledigen." zei ik. "Neh nee hoofd teugel." zei Kina. Ik draaide naar zijn hoofd. "Mhh waar is die teugel?" vroeg ik aan mezelf. Ik draaide me nog een kwart om. Er zat er briefje tussen het hoofd van de kameel en de teugel. Ik pakte het eruit. Er stond op: Zeg Spring om hem te laten liggen. Dat betekend opstaan in het Nederlands. "Spring?" vroeg ik. De kameel ging liggen. Ik klom op zijn rug. "Wha who aah!" zei ik terwijl de kameel omhoog ging en ik eraf viel. "Nog een keer dan. Spring" zei ik. De kameel ging liggen en dit keer ging het wel goed. "Kom op Kina we hebben niet alle tijd. We moeten ons vandaag echt bewijzen, dit is onze laatste dag." zei ik tegen Kina.