Het is bijna nacht en ik zit na te denken hoe ik Kina kan helpen. Ik heb hier helemaal niks. Ik besluit om mijn krachten te gebruiken. Ik graaf en klein kommetje en haal dan het water er zo uit. 'Wil je wat drinken Kina ?' Vraag ik terwijl ik naast haar kom zitten. 'Graag'. Zegt Kina die haar water drinkt. 'Wat wil je eigenlijk worden wat wil je doen in het leven' vraag ik nieuwschierig. 'Beste boogschutter in de underwereld denk ik.... maar ik red het toch niet.' Zegt ze. 'Waarom niet? Je kan het toch leren?' Zeg ik verbaasd. Ze wijst naar haar wond. 'Dat is de reden waarom' zegt Kina die nu verdrietig kijkt met een traan rollend over haar wang. 'Kina! Stop ik wilde het verhaal niet naartoe leiden, jd laat me toch niet alleen Kina, hier kan ik je niet helpen, in de echte wereld wel.' Zeg ik. Ik hielp Kina overeind om een stukje te lopen. 5 MINUTEN LATER. 'Wat is dat?' Vraag ik. 'Het lijkt wel een tijdskapsulen ofzo'. Zei Kina. We besloten om ernaar toe te lopen. 'KIMA, hiermee kunnen we naar de echte wereld!' Zei ik blij. We stapten in en klikte op een paar knopjes.
Het leek alsof het 3 minuten later was maar we waren wel im de gewonen wereld, nouja wat je gewoon kunt noemen dan. 'Kan iemand ons helpen?' Vroeg ik. Four schoot Kina te hulp en ze liepen al weg. Ik besloot om Sop maar is te gaan zoeken. 'Four heb je Sop gezien?' Riep ik er nog achter aan. 'Nee al de hele ochtend niet'. Riep ze terug
JE LEEST
Ice flowers
FantasyDistenie is anders dan de andere kinderen in de klas. Ze ziet er niet anders uit, maar ze is anders. Zoals op die ene dag bij het riviertje.....
