Hoofdstuk 12

27 5 0
                                    

We deden bijna al ons kleren uit want het was super warm. We mochten natuurlijk niet verbranden dus ik had mijn legging en mijn hempje nog aan en Kina had hetzelfde gedaan. ''Ik ga naar een tak zoeken!'' zei ik en ik liep weg. ''Oke is goed, misschien kan je meerdere halen als je er meerdere vind voor een vuurtje.'' riep ze nog. Ik bleef een tijdje lopen toen ik me opeens besefte dat ik ook kon vliegen. Ik drukte op de knop en vloog omhoog. Ik zag dat Kina alle kleren aan elkaar was aan het knopen. Een stukje verder was een boom dus ik ging naar beneden. het was een hele oude boom die goed genoeg was, maar er lag geen een houtje op de grond. Ik pakte me boog. Ik voelde aan het draad om te kijken hoe sterk het was. Het was sterk genoeg om een tak mee om te krijgen dus ik klom in de boom. ''Deze is mooi.'' zei ik tegen mezelf en ik begon te zagen met mijn boog. Eindelijk kwam er beweging in en ik kon de tak eraf trekken. Ik stopte me boog weg en deed de tak onder me oksel en vloog weer terug naar Kina. ''Heei dat is een grote tak!'' zei Kina blij. ''Ja ik dacht dat het genoeg zou zijn voor een hutje en een vuurtje.'' zei ik blij. Ik pakte me boog en sneed de tak in 2 stukken. Kina pakte er een. ''Kijk ik heb al ons kleding aan elkaar gemaakt.'' zei Kina die het doek omhoog hielt. ''Goedzo, ik zag dat je ermee bezig was toen ik boven aan het vliegen was.'' zei ik blij terug. Kina maakte de tak vast aan het doek en ik begon met het vuurtje. ''Weet je hoe het moet?'' vroeg Kina aan mij. ''Ja gelukkig wel, ik heb het van mijn broertje geleerd.'' zei ik terwijl ik vuur probeerde te krijgen. Er kwamen rook wolkjes vanaf en uiteindelijk was er vuur. Ik deed er nog wat takjes bovenop en nu Kina kwam naast me zitten. Ondertussen was het allang donker. ''Waarom moesten wij in de moeilijkste wereld?'' vroeg Kina. ''Ik weet het niet. Misschien dat ze dachten dat we goed samen konden werken ofzo.'' zei ik terug. ''Zou kunnen. Mis jij je ouders?'' vroeg Kina. ''Ik heb er eigenlijk niet meer over gedacht. Maar nee ik mis ze eigenlijk niet zo erg. Jij wel dan?'' vroeg ik. ''Nee ik ben blij hier. Wij mogen dingen doen die de normale mensen niet mogen doen. Dat vind ik vet. Ik was altijd al anders, ook op de basisschool. En kijk wat ik voor terug krijg.'' zei Kina vol vertouwen. ''Ik was ook altijd anders. Ik had ook niet echt beste vrienden of vriendinnen, wat ik toen heel erg jammer vond maar inderdaad dit vind ik ook veel leuker.'' zei ik terug tegen Kina. We bleven nog een tijdje bij het vuur zitten totdat we echt heel erg moe werden. ''Weltrusten.'' zeiden we tegelijk.

Ice flowersWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu