Ice flowers

Hoofdstuk 15

Uiteindelijk sprong Kina ook op haar kameel en we reden samen weg. ''Wat is ons bestemming eigenlijk?'' vroeg Kina. ''Geen idee, misschien totdat er weer monsters zijn, we kijken wel.'' zei ik. We bleven rijden er kwam geen eind aan, er waren ook geen monsters wat ik heel jammer vond want ik wilde wel weer wat actie. ''Er komt geen eind aan he?'' vroeg Kina. ''Ooit moet het stoppen.'' zei ik terwijl ik een knipoog gaf. ''Luister eens.'' zei Kina die 1 vinger omhoog hielt. ''Hoor jij hetzelfde?'' vroeg Kina. ''Ik denk het niet want ik hoor namelijk niks.'' zei ik. ''Ik hoor heel veel stappen en de grond tilt.'' zei Kina terwijl ze van haar kameel afstapte. Ze voelde de grond en ik stapte ook van me kameel af om hetzelfde te doen. De grond trilde als een gek. Het leek wel een aardbeving maar dan een tikje minder. Ik vloog omhoog en weer naar beneden. ''Duizenden monsters.'' zei ik. ''Dacht ik al, eindelijk gebeurt er weer iets.'' zei Kina blij. Ik maakte een flap open bij het zadel van de kameel en ik pakte mijn pijl en boog. Ik deed de pijlen zak op me rug. Kina pakte haar zwaard. ''Doen we hetzelfde als de tweede keer?'' vroeg Kina. ''Je bedoelt jij doet je kracht ik schiet?'' vroeg ik voor de zekerheid. ''Jup, laten we dit even snel afhandelen.'' zei Kina die 10 meter naar voren rende zodat ze niet naar onze kamelen konden rennen. Ik rende ook 10 meter naar voren. Daarna kwamen ze al snel. Kina deed haar krachten ik schoot ze neer. Ze vielen 1 voor 1 neer. Het waren een soort domino stenen maar het ging alleen niet zo snel hoe domino stenen zouden gaan. ''Allemaal dood.'' zei Kina blij. ''Neeee echt niet voel de grond maar.'' zei ik terwijl ik de grond voelde. Kina voelde ook de grond. ''Dit zijn niet meerdere maar 1 grote.'' zei ik beslist. ''Dat denk ik ook ja.'' zei Kina die alweer in positie ging staan. Het beest ging langzaam, veel langzamer nog langzamer dan een slak. Ik besloot om weer even omhoog te vliegen. ''Het is inderdaad 1 grote maar hij loopt niet!'' zei ik gillend naar beneden. ''Kom naar beneden dan gaan we ernaar toe!'' riep Kina terug. Ik kwam weer naar beneden. Kina was al op haar kameel gestapt. ''Spring.'' zei ik. Mijn kameel ging liggen en ik klom erop. We reden snel naar het monster toe. Hij zat daar te eten aan een tak. ''Proberen we het?'' vroeg Kina. ''Ik wil wel maar hij is meer dan 10 meter groot!'' zei ik terug. ''We moeten het doen, we moeten ons bewijzen haha.'' zei Kina lachend. Ik moest er ook om lachen. ''We doen het.'' zei ik. Ik was eigenlijk best wel bang maar Kina blijkbaar niet want die had er lol in. ''Laten we langzaam naar hem toe lopen.'' zei ik. Maar Kina deed dat niet, nee zij danste naar het beest toe. Ze gaf hem een tik met haar krachten. PATS. Het beest draaide zich om, hij was op het punt om naar ons toe te rennen en dat deed die ook maar Kina deed iets geweldigs. Ze rende naar het beest toe en draaide als een speer om zijn voeten heen. ''KINA WAT DOE JE?!'' riep ik gillend. Ze rende nu nog sneller terug. ''Schiet!'' zei ze. Ik deed wat ze zei. *Vloep* *Vloep* *Vloep* *Vloep* er schoot wel 10 pijlen naar hem toe. Hij viel om maar niet door mijn pijlen. ''Waarom valt hij neer?'' vroeg ik verbaasd. ''Touw.. ik heb touw om zijn poten gewikkelt. Je moet hem dood maken Destinie je hebt nu echt geen keus.'' zei Kina. Ik richtte me boog.