Ateşli İntikam -TAMANLANDI-

26.bölüm

Medya: Naz Mutlu...

Savaş Atasoy

Şaşkın şaşkın bakarken nasıl da tatlı oluyordu. Birkaç dakikada kendini toparlayıp laf dalaşına başladı tabi ki.

"Seni ilgilendirmediğini söylediğim halde peşime düşmen yeterince acınası bir durum. Daha fazla uzatmadan git burdan. Kardeşimin gününü mahfetme!"

"Sakin sakin maçını izlersen kardeşinin günü mahfolmaz değil mi?"

İçinden şuan ya sabır çektiği kesindi. Bana olan öfkeli bakışlarını bölen yanımıza gelen mert oldu.

"Abla."

"Yakışıklım...Neden çıktın maçtan?"

"Ara verildi abla takip etmiyor musun?"

"Kusura bakma, parazitler araya girince dikkatim dağıldı."

Ters ters bana bakarken Mert de tanımıştı beni. "Savaş abi?"

"Naber delikanlı?"

"Ablam azcık aşk hayatıma el atsa iyi olacağım ben de abi. Ama hiç yardım etmiyor kardeşine."

"Nankör..."

Sonra bana dönüp devam etti. "Hem ablan aşktan anlasa, zamanında adam gibi birine aşık olurdu. Demek ki neymiş Mert"ciğim? Her adam görüneni birşey sanıp aşık olmamak lazımmış!"

Benim gözüme bakarak demişti ama mert durumu anlamadığı için ablasının söylediklerini düşünüyordu.

"Abla seni anlamak için bir tercüman mı tutsak Selim amcaya söyleyip? Bazen gerçekten anlaşılman zor oluyor da."

Naz sinirle gözlerini kıstı ben gülmemek için kendimi sıkarken. "Sen gitsene maçına sıpa. Sen git de ben bir Asya'yla konuşayım. O anlar belki beni."

Mert anında geri adım attı. "Canım ablacığım, güzeller güzeli ablacığım. Sen kıyamazsın ki kardeşine."

Naz sırıttı onun r yapışına. "Kaşınma o zaman sevgili kardeşim. Biliyorsun tersim pistir."

Göz kırpınca Mert anında koşar adım uzaklaştı. Anlaşılan benim küçük kedim pantere dönüşebiliyordu. Bunu bir kenara not ettim hemen.

"İnsan kardeşini hiç tehdit eder mi? Hiç yakıştıramadım."

Ben sırıtırken benim güzel sevdiğim gözlerini kısmış bana yine o tatlı çıkışlarından birini yapacak diye beklerken birden fikir değiştirip alaycı bir ifadeye büründü. Ben bu işin arkasından ne gelecek diye beklerken o yine bam telime basmayı tercih etmişti.

"Senin gibi baba parası yemekten ve soyadından başka artısı olmayan bir insanın fikirlerini önemseyeceğimi gerçekten düşünüyor musun?"

Canımı yakmak için seçtiği cümlelerden çok söylerkenki bakışları ve tavrıydı sinirimi bozan. Etraftaki çocukların varlığından dolayı içimde patlayan öfkemi dişlerimin arasından tıslar gibi salıverdim. "Bana bak güzelim...Baba parası yemekten ve soyadından başka bir artısı olmadığını düşündüğün bu adama çok iyi bak. Çünkü çok yakın bir zamanda bana yeniden aşık olacaksın. Yeniden sadece benim olacaksın. Seni bir kere özgür bıraktım ben. Tek bir kere. Onda da gittin o piç kurusuyka evlendin. Bir daha olmayacak Naz. Senden vazgeçmeye niyetim yok!"

Naz bir süre dediklerimi düşünmek için kendine zaman tanıdı. Ama o kısa süreli düşünmenin sonucu benim açımdan yine olumsuzdu. "Ben senden vazgeçtikten sonra senin ne düşündüğün umrumda değil Savaş Atasoy. Şimdi burdan defol!"