Ateşli İntikam -TAMANLANDI-

19.bölüm

Savaş Atasoy

Bitti dedim...Gitti o benden. Hayatım boyunca sevebileceğim tek kadın gidemez diye bağırmak, ağlamak istiyordum. Ama yerimden bile kıpırdayamadım.

Bir süre sonra doktor çıkınca kendime geldim biraz. Korkuyla baktım yüzüne. Eğer kötü birşey söylerse ne yapardım bilmiyorum.

"Nasıl durumu?"

"Şuan iyi. Ama kalbi durunca birkaç saniye bile be...beyne zarar verebilir. Kaldı ki yaklaşık beş dakika boyunca kalbi durdu. Beş dakika bütün vücut fonksiyonlarının da durması qnlamına gelir. Bu yüzden vücuttaki hasarı öğrenebilmemiz için kendisine gelmesini bekleyeceğiz."

Doktor giderken vücudumun beni taşıyamadığını hissedip duvarın dibine çöktüm. Ya bir daha açamazsa gözünü? Ya bir daha aşkla bakan gözlerine bakamazsam? Ya o gözlerindeki parıltıları masumiyeti bir daha göremezsem. Siktir!bu düşünce bile kanımı donduruyordu. Ben nasıl başederdim onsuzlukla?

Ümit'in gittiğini gördüm o sırada. Doktorun peşinden koşturuyordu. Ali ise bana öfkeyle bakıyordu. Anladık kıskanıyorsun da benim bu olayda ne suçum var dingil!

Babam gelip elini omzuma koydu destek olmak ister gibi. Ama o da üzgündü. "Naz iyileşecek. Onu tanıdığımda da kaza geçirmişti ama direndi. O çok güçlü bir kız."

"O kendine geldiği an ne Hande ne sen umrumda olmayacaksınız baba. Naz'ı asla bırakmayacağım. Hande'yle evlenmeceğim!"

"Sakin ol. Bunun sırası değil."

Sakinleşmeye çalışsam da içim susmuyordu. Ben de sinirle çıkışa doğru yürüdüm. Ümit ve doktorun yanından geçerken sustuklarını farketsem de üzerinde durmayıp arabama gittim. Son günlerde en çok dinlediğim şarkıyı açıp dinledim son ses. Dinledikçe de kalbim ağladı.

Sonuna kadar geldim aşkın
Kavuşamadım ben sana
Yetişemedim ben sana
Anlatamadım derdimi
Ağla gönül ağla

Bekledim inan seni hergün
Dayanamadım sevgisiz
Yaşayamadım ben sensiz
Anlatamadım derdimi
Ağla gönlüm ağla

Yazık ettin yazık
Kendinden çok bana
Gücüm kalmadı artık
Her yokluğunda

Aylar gecçsede yıllar
Geçse de bir ömür
Böyle sürse de
Ben seni unutamam

-
Ümit'ten

Doktorun yanına gittim hemen. Naz'ın hamile olduğunu söylediğinde kimseye söylememesini istemiştik. En azından bir süre. Çünkü Naz bilinmesini istemezdi Savaş evlenmek üzereyken biliyordum. Naz'ın kalbi durduğunda doktor yoğum bakımdan çıktığında az kalsin bebekten bahsedecekken benim işaretimle kelimeyi değiştirmişti anında. Şimdi de bebek hakkında bilgi almak için yanındaydım.

"Bebek nasıl?"

"Şuan bir problem görünmüyor. Ama kalbin durması beyne oksijen gitmesini engellerken bu durum bebeği de etkileyebilir. Dediğim gibi Naz hanım kendine geldiğinde daha detaylı öğrenebiliriz durumu."

O sırada yanımızdan geçen Savaş'la duraksadım. O uzaklaşınca devam ettim.

"Ne kadarlık bebek?"

"Daha çok yeni. Sanırım henüz 3 haftalık. Ya da 4. Şuanda önceliğimiz Naz hanım olduğundan bebekle ilgili çok fazla değerlendirme yapamadık."

"Anladım. Yanımızdaki iki kişinin bu durumdan haberi olmaması lazım doktor. Yani Naz bilmelerini istemezdi. Çok mecbur kalmadıkça benden başkasına bilgi vermeyin bu konuda. Lütfen."