Ateşli İntikam -TAMANLANDI-

30.bölüm

Not: Bölümde +18 kısımlar mevcuttur...

Naz Mutlu

Arabanın arka koltuğunda benim başım onun göğsünde, onun kolu benim belimde oturuyorduk. Bir yandan da saçlarımı okşuyordu.

"Dava ne oldu?"

"Boşandık. Ama Kaan'ı alamadım."

Kafamı kaldırıp gözlerine baktım. "Neden? Avukat alabileceğinizi söylüyordu?"

"Öyleydi ama hesapta olmayan birşey çıktı ortaya."

"Ne oldu? Kötü birşey mi?"

Saçlarımın arasına bir öpücük bıraktı. "Şimdi değil. Bu anı bozmayalım."

Uzanıp yanağından öpüp gülümsedim. "Tamam o zaman. Hem benim sana söylemem gereken birşey var."

"İyi birşey mi?"

Bir kötühabere daha tahammülü yok gibiydi. "Bence öyle. Ama sen bana biraz kızabilirsin."

Tek kaşını kaldırıp bakınca yutkundum. "Bakma şöyle..."

Sırıttı hemen. "Niye?"

"Fazla seksi oluyorsun ve kafam karışıyor."

Tabi itirafım üzerine daha da çok sırıttı. "Bebeğim bu lafının üstüne bir kere daha araba fantazisi yapmak isterdim ama dönüşte arabayı kullanmakta zorlanmanı istemiyorum."

Utancımı gizlemek için çirkefleştim. "Sana hala kızgınım ben, istemiyorum fantezi falan."

"Bence büyük konuşma sevgilim. Hem kızacak ne yaptım? Hala o dingili dövdüm diye trip atacak değilsin herhalde?"

"Onun bir suçu olmadığını söyledim Savaş. Sadece konuşuyoduk ama...."

"Aman iyi demedim birşey. Hem karım olduğunda kabullenmek zorunda kalacak nasılsa. O yüzden uslu bir sevgili olup sözünü dinleyeceğim. Yani Arda'yla uğraşmak yok.

Gülümsedim. "Karın olduğumda...Kulağa o kadar imkansız geliyor ki yaşananlardan sonra."

"En kısa zamanda gün alıyoruz ve evleniyoruz. O yüzden kendini hazırlasan iyi edersin."

"Savaş..."

"Efendim güzelim?"

Tam ağzımı açıp Deren'i söyleyecekken çalan telefonla yine ağzımı kapatmak zorunda kaldım malesef.

Telefonun ekranına baktığımda Faruk beyin aradığını gördüm. Savaş cevapladı telefonu. "Efendim baba?...Bu meseleyi bu gün konuşmayalım...İyi tamam geliyorum bir saate."

Telefonu kapatıp bana döndü. "Mahkemeyle ilgili konuşacakmış. Sonra gelirim size konuşuruz uzun uzun."

Başımla onaylayınca alnımdan öpüp indi arabadan. Ben de şöför koltuğuna geçince arkalı önlü yola koyulduk ve ben Deren'i söyleyemediğim için biraz huzursuzdum. Yol boyu özel bir an için kafamda planlar yapmaya başladım.

Önce eve gidip annemle konuştum. 4 yıldır en iyi arkadaşım en iyi sırdaşımdı o benim. O yüzden herşeyi herkesten önce anneme anlatıyorum. Annemle konuştuktan sonra çıkıp hazırlıklara başladım.

Savaş Atasoy

Babamın yanından çıktıktan sonra az ilerde bana doğru gelen Arda'yı farkettim. Gözündeki morluk benim eserimdi ve vicdanım sızlamadı desem yalan olur. O sırada Arda tam karşıma gelince durdu. "Konuşalım mı biraz?"

"Bugünkü olaysa kalsın kuzen. Kavga etmeyelim."

"Kavga yok. Sadece konuşalım."

Başımla onaylayınca beraber odama gittik. Ben yerime otururken Arda da karşımdaki koltuğa oturdu.