A.N.A.R.C.H.Y

-12- Αλήθειες και ψέματα

-12- Αλήθειες και ψέματα

"Λεωνίδα σε παρακαλώ, σταμάτα να με τυραννάς!" του ζήτησε επιτακτικά καθώς δεν εξουσίασε πλέον το κορμί της.

"Σία, αγάπη μου το ότι πάλι βρίσκομαι κοντά σου πρέπει να σου λέει κάτι... είμαι πρόθυμος να αλλάξω τα πάντα"

"Τα έχω ξανακούσει τα ίδια, δε βαρέθηκες την ίδια κασέτα;"

"Σε θέλω, και κάθε μέρα που περνάει διαπιστώνω πως όσο παραμένω σε αυτό το γάμο βαλτώνω, λέω ψέματα στο εαυτό μου πως όλα θα φτιάξουν"

"Και τι ζητάς από εμένα; Να σου θυμίσω πως σε αυτό το λάθος είμαι η μόνη που δεν διεκδίκησα τίποτα, πάντα περίμενα!" τον διόρθωσε με ένα μορφασμό.

"Να είμαστε όπως παλιά Ασπασία, τότε που αυτό το σπίτι γινόταν η φωλιά μας, τότε που τα κορμιά μας παραδίνονταν στον έρωτα, μου έχεις γίνει απαραίτητη, πάμε πάνω να μιλήσουμε λίγο" απαίτησε με βραχνή φωνή.

"Όχι!" αντέδρασε. "τέλος!"

"Και αυτό πρέπει να σου δείχνει κάτι! Μην το παίζεις δύσκολη, γνωρίζω καλά πως σου έχω γίνει επίσης απαραίτητος και τώρα που σε αγγίζω νιώθω τον πόθο μέσα σου"

Ο Λεωνίδας είχε δίκιο, ένα άγγιγμα του την εξουσίαζε, επιθυμούσε πάντα στον πιο γλυκό πειρασμό, δίχως να λογαριάζει τις παράπλευρες απώλειες. Δεν κέρδιζε ποτέ τίποτα, αυτός ο άνδρας άνηκε άλλου και αργά η γρήγορα η αλήθεια θα έλαμπε.

"Τι είναι αυτό;" τον ρώτησε αμέσως καθώς οι κόρες των ματιών απέκτησαν ένα σκούρο χρώμα.

"Τα χαρτιά του διαζυγίου, σε λίγες μέρες θα της τα παραδώσω και τότε θα είμαστε ελεύθεροι!"

Η Ασπασία σιώπησε, διάβαζε ξανά και ξανά τα χαρτιά αλλά δεν πίστευε σε τίποτα. Ίσως είχε βυθιστεί τόσο στο ψέμα που η αλήθεια φάνταζε μια ψευδαίσθηση της στιγμής. Ακροβατούσε σε ένα σχοινί, ενώ ο γκρεμός από κάτω φαντάζεσαι τόσο λυτρωτικός. Δήλωνε αποφασισμένη όμως να κάνει πίσω.

"Δε με πείθεις! Δεν αξίζει, σκέφτομαι πως δε φυλακίζεσαι Λεωνίδα!"

"Με φυλάκισες όμως Ασπασία, εσύ από όλες!"

"Εγώ που διαφέρω;""

"Ναι σε μοιάζεις με άλλες! Χρειαζόμαστε χρόνο, μόνη σου θα με πάρεις τηλέφωνο, όταν με χρειαστείς όπως τις άλλες φορές!"

Η παλμοί της καρδιάς αυξάνονταν. Η κάψα στο στήθος της έκαιγε τα σωθικά. Και όμως μετά τον εξευτελισμό ποθούσε να πιστέψει στο ψέμα.