A.N.A.R.C.H.Y

-11- ΣΧΟΛΕΙΟ 2

-11- Σχολείο 2

Όλες οι μαθήτριες περίμεναν με αγωνία την απάντηση του. Αυτή η σιγή μαρτυρούσε μόνο πόθο και προσμονή για τον τραγουδιστή και τίποτα παραπάνω.

Ο Σί Τζέι όμως δεν θα έκαιγε τόσο γρήγορα αυτήν την κάρτα. "Δεν έχει σημασία! Άλλωστε δε θα βρισκόμουν εδώ κοντά σας" απάντησε απότομα γεμάτος εγωισμό.

Τότε μίλησαν όλες μαζί, τον βομβάρδισαν με ερωτήσεις για τις συναυλίες για τα μοντέλα με τα οποία κατά καιρούς φημολογούνταν πως διατηρούσε σχέσεις, για το συγκρότημα και οτιδήποτε άλλο που είχε να κάνει με εκείνον.

Η Ασπασία άφησε την ανάσα της ελεύθερη. Η όψη της αγρίεψε αλλά μέσα της την κυρίευσε ένας αποκρουστικός φόβος. Τι φοβόταν όμως παραπάνω; αυτό το παιδιάστικο παιχνίδι την άφηνε αδιάφορη αλλά και όμως το παρουσιαστικό του ψώνιου, η απόλυτη σιγουριά, ο τρόπος που μάγευε τις μικρές κατά κάποιο τρόπο τα ζήλευε όλα αυτά. Είχε δίκιο όταν της είπε πως ήταν μια ανύπαρκτη αλλά και πότε είχε υψώσει το παράστημα της όμως; Το αθλητικό κορμί, οι γραμμώσεις οι κοιλιακοί της έδιναν μια άγρια ομορφιά, φανέρωναν κάτι απόκρυφο άλλα πίσω από τους μυς, τον τσαμπουκά έκρυβε όλες τις ανασφάλειες μια γυναίκας. Πως είχε περάσει τα χρόνια της ζωής της; τι αποφάσεις είχε λάβει; Επεδίωκε πάντα να βγάζει αρκετά χρήματα για να γλιτώσει από την γκρίνια της οικογένειας. Έχανε όμως τη θηλυκότητα της, το νάζι όλο αυτά που χαρακτήριζαν μια γυναικεία ύπαρξη. Το βασικότερο είχε καταντήσει έρμαιο ενός άνδρα που την εξουσίαζε λόγω εμπειρίας, στα μάτια του οποίου διέκρινε τον πόθο, μια σαγηνευτική δυναμική, έναν χαρακτήρα αυταρχικό, ο οποίος όμως την ποθούσε για λίγο μονάχα στο κρεββάτι. Αργότερα επέστρεφε στη γυναίκα και στο δήθεν χαρούμενο σπιτικό. Ο Λεωνίδας της χάριζε ένα ψεύτικο κόσμο μέσα από υποσχέσεις, αλλά για κάποιο λόγο ήθελε να περπατάει ξυπόλυτη σε ένα πέτρινο μονοπάτι, δίχως να λογαριάζει τον πόνο, να χάνεται ανάμεσα σε ψευδαισθήσεις, σε ένα αχαλίνωτο πόθο, να κλείνεται σε ένα γυάλινο κόσμο δίχως διεξόδους διαφυγής. Γιατί όμως ζήλευε αυτόν τον ατίθασο σταρ; Γιατί η παρουσία του την ανάγκαζε να φτερουγίζει πιο κοντά στο σκοτάδι όμως; Η απάντηση είναι πολύ απλή, δε συμβιβαζόταν, έκανε ότι γούσταρε και το βασικότερο τον λάτρευαν.

Κρύφτηκε για λίγο πίσω από τον τοίχο, εισπνέοντας βιαστικά. Όταν άκουσε να προσκαλεί κάποιες από της μαθήτριες στις VIP θέσεις σε μια συνεχεία τότε αποφάσισε να επέμβει διότι όλες όρμησαν πάνω του να τον αγκαλιάσουν ή πιο σωστά να ξεσκίσουν τα ρούχα του. Προσπάθησε να εμποδίσει κάποιες αλλά η λύσσα ήταν μη αντιμετωπίσιμη. Εκείνη την ώρα τη βοήθησε ο Μηνάς και οι άλλοι διότι η κατάσταση παρεκτρέπονταν. Οι υπόλοιπες ώρες κύλησαν δίχως ευτράπελα.