Fallen

~Κεφαλαιο 5~

"Τις τελευταίες 24 ωρες είχαν συμβεί πολλα κουλά. Αρχικά τσακώθηκα με την Άντζελα, πήγα στο πάρτι γεννεθλιων μου, έσωσα τον Δημήτρη, χαμουρευτηκαμε με τον Δημήτρη, πέρασα την υπόλοιπη βραδια με τον Άαρον νιώθοντας οτι απατάω τον Δημήτρη και επέστρεψα στο δωμάτιο μου με τον Άαρον. Όπου μου ξαναζητησε να γινω η κοπέλα του. Και στη σκέψη του Δημήτρη κομπλαρα και του είπα οτι θα το σκεφτώ.

Γι αυτο πήγα στο κλειστό για να καθαρίσω τις σκεψεις μου αλλα απ' οτι φαίνεται τις καθάρισαν άλλοι για εμένα. Και έτσι είπα ναι στην πρόταση του Άαρον και κάναμε σεξ αλλα εγω είχα στο μυαλο μου τον αλλο τον Μαλακα και ΣΚΑΤΑ"

"Ίσως η ζωή σου να ειναι πιο περίπλοκη απο τη δικη μου" είπε η Σάιλεντ.
"Πφφφφ ναι εμένα μου λες;"

Καθόμασταν στο δωμάτιο των δίδυμων αλλα η Άντζελα τωρα είχε μαθημα οποτε ήμασταν τα δυο μας.
"Σου αρεσει όμως ο Άαρον; εννοώ πραγματικά;"
"Κοιτά δεν μου αρεσει όσο μου άρεσε. Αλλα αν ειναι να τηρήσω όλες τις προϋποθέσεις που μου έθεσε η Άντζελα, θα χρειαστώ αγόρι και αφού το θέλει και εγω δεν εχω προβλημα με αυτόν... ολα καλα"
"Χαχαχα! Αυτο που καταλήγεις σε κάποιον μονο και μονο επειδη πρεπει να τηρήσεις τους όρους που σου έβαλε η αδερφή μου, με ξεπερνάει. Ασε που ήδη έχεις σπάσει εναν" είπε και ήπιε λίγο ακόμη απο το ουίσκι της.

Η Σάιλεντ είχε πάρει απο εμένα και την αγάπη μου για το ποτό, οποτε εδώ και ενα μισάωρο τα πίναμε.

"Να σου πω, τι ώρα ειναι;" ρώτησα είχα προπονηση στις 6
"Ε δεν θα ναι.." είπε και κοίταξε το ρολόι στον τοίχο "5:45. Γιατι;"
"Πρεπει να φύγω. Γαμωτο, ελπίζω να μην καταλάβει οτι ήπια"
"Ποιον έχεις;" με ρώτησε
"Τον Έβανς  ΑΚΑ πρίγκιπα Ραφαέλ"
"Ωχ καλη τύχη!"
"Θα την χρειαστώ!" Είπα και έφυγα τρέχοντας για το γυμναστήριο 4

*******************************

Και βρισκόμουν με το σπαθί του στον λαιμό μου. Παλι.
"Ερις για πλησίασε με λίγο" ωχχχχ
Πλησίασα διστακτικά και εκείνος έσκυψε στο πρόσωπο μου και εισεπνευσε.
"Παλι έπινες; Μα τι ρωτάω. Απορώ που δεν το μυρισα νωρίτερα. Βρώμας ολόκληρη!" Είπε και ένιωσα την παλάμη του να πλησιάζει το πρόσωπο μου.

Αλλα έσκυψα και απέφυγα το χέρι του και με ενα φοδερ πίσω (ανάποδη χειροκιβιστηση) πήρα ξανά θέση μάχης.

"Παρά το όσο έχεις πιει όταν πρόκειται να σου επιτεθεί κάποιος πραγματικά, έχεις αρκετά καλα αντανακλαστικά"αναφώνησε και ηταν, έκπληκτος να το πω; περήφανος να το πω; εντυπωσιασμένος;
"Πάμε ξανά!" Είπε και ξανάρχισε να μου επιτίθεται.