Fallen

~Κεφαλαιο 26~

Και μετα το τραγικό σοκ που υπέστη στο γραφείο του διευθυντή, ξεκινήσαμε για την αποστολη...

Αρχικά χωριστήκαμε σε ομάδες. Εγω πήγα με τον Άαρον και οι άλλοι τρεις μαζι. Έπρεπε να φτάσουμε στο σημείο συνάντησης στα περίχωρα του Βασίλειου των γκρι. Κατι που φαινόταν εύκολο όμως -μεταξύ μας- για τους γκρι μιλάγαμε. Τίποτα δε θα ηταν εύκολο...

Τωρα γιατι έπρεπε να πάμε μέχρι εκει..;

Οι πύλες για τις διαστασεις των δαιμόνων και των αγγέλων και γενικότερα για άλλες διαστάσεις ηταν εκει πιο εύκολο να δημιουργηθούν και πιο δύσκολο να εντοπιστούν λόγω της ισχυρής μαγείας που κυριαρχούσε σε εκείνο το βασίλειο.

Πηραμε Λοιπον δυο αυτοκίνητα και ξεκινήσαμε..

•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~

« Φτάσαμε» είπε ο Άαρον και πάρκαρε το αυτοκίνητο του δίνοντας μου ενα πεταχτό φιλι στο στόμα.

«Και οι άλλοι που ειναι;» Είπα γελώντας βγαίνοντας απο το αυτοκίνητο

Είχαμε μια πολυ ευχάριστη διαδρομή με γλύκες και γέλια και παρ ολα αυτα είχαμε φτάσει στην ώρα μας.

«Μπορει κατι να τους ετυχε. Δως τους λίγο χρόνο» είπε και με πλησίασε.

«Αχ και τι θα κάνουμε εμείς σε αυτο το χρόνο..» είπα και καλα γκρινιάζοντας

«Κατι εχω στο νου μου» είπε και με ακούμπησε στο καπό του αυτοκινήτου και άρχισε να με φιλαει

Και τότε λάστιχα αυτοκινήτου ακούστηκαν να τρίζουν στον δρόμο και απο το αυτοκίνητο πετάχτηκαν οι άλλοι τρεις και έτρεξαν προς το μέρος μας.

«Αναμπελ γρήγορα άνοιξε την πύλη» είπε ο Δημήτρης και στράφηκε προς τους καταδιώκτες τους με ενα ξίφος στο κάθε χέρι.

Εδώ να προσθεσω οτι η Αναμπελ ειναι η καλύτερη στη σχολή στο να ανοίγει πύλες σε άλλες διαστάσεις αν και δεν ειναι και αστέρι στις μαχες...

Έτρεξα να τον βοηθήσω, το ίδιο και ο αδελφός του ενώ ο Άαρον έτρεξε να μαζέψει τα κατάλληλα απο τα αυτοκίνητα που θα χρειαζόμασταν για το ταξίδι.

Φαίνεται οτι η άλλη ομάδα είχε πετύχει γκρι φύλακες στο δρόμο της και γι αυτο είχε καθυστερήσει

Τους απωθουσαμε όσο μπορούσαμε γιατι οι γκρι ηταν απο τους καλύτερους στη μάχη, αλλα αν δε βιαζόταν η Αναμπελ θα μας νικούσαν

«Έτοιμη» φώναξε και πρώτος ο Άαρον και έπειτα εκείνη πέρασαν.

Έπειτα περασε ο Αποστολης και είχαμε μείνει εγω με τον Δημήτρη στο τέλος.
Όμως ηταν περισσότεροι και μόλις με είχαν αφοπλίσει και απο το δευτερο σπαθι μου. Χρειάστηκα μια καλη κίνηση απο τον Δημήτρη και τράβηξα το μεγάλο μου ξίφος.