Fallen

~Κεφαλαιο 24~

«Αγαπητό μου παιδί. Βλέπεις ηταν δύσκολο να έρθουμε σε συμφωνία με τους γκρι. Πως θα μπορούσαμε να αψηφήσουμε την εξουσία τους; Και ηταν αρκετά δύσκολο να τους πείσουμε να σε δεχτούν αφού σε είχαμε τοσο καιρο κρυφή-»

«Μαλλον θες να πεις οτι ηταν δύσκολο να τους πείσετε να σας συγχωρέσουν αφού με κρατήσατε κρυφή, αγαπητέ πατέρα;»

«Οχι θέλει να πει οτι ηταν δύσκολο να τους πούμε οτι υπάρχεις ενώ έπρεπε να είχες πεθάνει όταν ήσουν μωρο!»

«Ορίστε;» Είπα έκπληκτη

«Γιατι σου φαίνεται παράξενο; Ω πίστεψε με δοκίμασα τα παντα! Αλλα ακόμη και ως ενα αδύναμο μωρο δεν μπορούσα να βρω την αδυναμία σου!»

«Μα εισαι η μητέρα μου! Πως γίνεται να ήθελες με τοσο ζήλο το παιδι σου νεκρό; Σε τι διαφέρει δηλαδή η Ελισαβετ απο εμένα;» Φώναξα προς το μέρος της

«Γιατι δεν εισαι παιδί μου! Δεν ήσουν και δε θα εισαι ποτε! Η Ελισαβετ Μιχαελα Γουαιτ ειναι η μονη κόρη μου και δεύτερος διάδοχος αυτού του Βασίλειου! Και μη διανοηθείς να συγκρίνεις ξανά τον εαυτό σου μαζι της. Εισαι ενας ονειδος γι αυτη την οικογένεια! Ενα λαθος που δεν έπρεπε ποτε να επιτρέψω να συμβεί!»

«Ναι αλλα όσο και να προσπάθησες δεν κατάφερες ποτε να το διορθώσεις, σωστά;» Είπα μες την ειρωνία, με μερικά δάκρυα να τρέχουν απο τα ματια μου.

«Συγνώμη για τη διακοπή βασιλισσα αλλα αυτο που μόλις παραδεχθήκατε ειναι η απόπειρα βασιλικού γόνου. Ακόμη και για κάποια του δικού σας κύρους το αδίκημα ειναι μεγάλο και φυσικά η ποινή ακόμη μεγαλυτερη» είπε ψύχραιμα η Υβειν η οποία τόση ώρα απλά παρατηρούσε τη «δικη» μου.

«Και ποια εισαι εσυ για να το λες αυτο;»

Και τότε έχασα τις αισθήσεις μου.

Όταν τις ανέκτησα το δωμάτιο ηταν όπως όταν πρωτομπήκαμε και δίπλα μου στέκονταν ξανά ο Αποστολης και ο Ίθαν.

«Οι όροι λοιπον ειναι οι εξής» πήρε το λόγο ο πατέρας μου. «Η Ερις θα συνεχίσει να φοιτά στην ακαδημία Μπλακ με καμία διαφορετική μεταχείριση. Ταυτόχρονα η ταυτοτητα της θα μείνει κρυφή μέχρι τα 18 της όπου και οι δυνάμεις της θα έχουν αναπτυχθεί πλήρως. Την προστασία της και την εισαγωγή της στο ρόλο της πριγκίπισσας θα τον αναλάβει όλον αυτο το χρόνο η Υβειν».

« Και ποια είναι η Υβειν;» Είπε ελαφρως θυμωμένα ο πριγκιπας Ραφαέλ. Μωρε μήπως ηταν να αναλάβει αυτός την εκπαίδευση μου;

«Ραφαέλ θα το συζητησουμε αργότερα αυτο»

«Οχι Αλέξανδρε εγω λέω να το λύσουμε τωρα και να ξεκαθαρίσει η κατάσταση μια και καλη»

«Τι εννοείτε να ξεκαθαρίσει η κατάσταση;» Ρώτησα εγω

«Να πάρεις οτι σου ανήκει. Την εξουσία που δικαιωματκα σου ανήκει. Κοντα σε αυτούς που σε θέλουν πραγματικά» απάντησε τωρα η μαυροντυμένη κυρία ήρεμα.

«Μια στιγμή... είπες δευτερος διάδοχος... αν η Ελισαβετ ειναι ο δευτερος διάδοχος... ο πρώτος ποιος ειναι;» Είπα εγω.

«Το πρώτο βασιλικό μωρο που προέκυψε απο την ένωση λευκού και μαύρου μετα απο χρονια. Ο γιος μας.»
Είπε ο βασιλιας. «Και απ οτι φαίνεται ο μοναδικός συνδετικός κρίκος μεταξύ εμένα και της Ισαβέλλας»

«Ίσως ξεχνάς την Ελισαβετ...» είπε ελαφρως τσαντισμενη η βασιλισσα

«Την Ελισαβετ αν και κόρη μου δεν την αγάπησα ποτε και το ξέρεις» είπε ο βασιλιας.

Αγαπάτε κανένα σας παιδί τέλος πάντων; Σκέφτηκα.

Αλλα είχα ξεχάσει οτι οι Μπλακ μπορούν να ακούσουν τη σκέψη....

«Αχαμ.. Λοιπον Ερις δέχεσαι;»

«Να συνεχίσω να ζω τη ζωή μου στην ακαδημία; Χωρίς διαφορετική αντιμετώπιση; Και να γινω πριγκίπισσα στα 18;»

«Ξεχασες την καινουρια συγκάτοικο..»συμπλήρωσε η Υβειν

«Αυτα ακριβως ναι. Δέχεσαι;» Επέμεινε ο βασιλιας

Ήξερα οτι η Βασιλική ζωή δεν ηταν για μένα. Αλλα απο την άλλη δε θα ήμουν πια καταζητούμενη. Και η φοίτηση στην ακαδημία δεν ηταν παντα άσχημη. Αλλα δεν ηθελα να μένω εκει.

«Θα δεχτώ υπό εναν όρο»

«Ο οποιος ειναι..;»

«Το που θα κοιμάμαι θα το διαλέξω εγω»

«Τσουλα..» ψιθύρισε η βασιλισσα

«Δεκτός ο όρος σου. Αλλα μην ξεχνάς. Η Υβειν θα ειναι μαζι σου»

«Τότε ναι. Δέχομαι» είπα και με το στιλέτου που ηταν μπροστά μου υπέγραψα το συμβόλαιο που μου έφερε ενας φρουρός.