~Κεφαλαιο 21~

67 12 4
                                    


Μερικές ωρες αργότερα

"Δηλαδή όλον αυτόν τον καιρο ήσασταν κλεισμένοι σε αυτο το κάστρο; απομονωμένοι απο τον υπόλοιπο κόσμο; περιμένοντας μήπως έρθω εγω;"

"Ο κύριος Λουσιαν είχε πει οτι θα ερχόταν η ώρα που θα χρειαζόσασταν το σπιτι του και αυτός δεν θα ηταν εδώ. Έτσι μας είπε οτι έπρεπε να είμαστε έτοιμοι για εσάς οποιαδήποτε στιγμή"

"Και δηλαδή τωρα εγω μπορω να σας πω να φύγετε;"

"Βασικά μπορειτε να μας δώσετε οποία άλλη διαταγή θελετε. ΕΚΤΟΣ απο το να φύγουμε απο εδώ μέσα. Είμαστε δεσμευμένοι να μείνουμε εδώ"

"Μα είστε με τα καλα σας; 100+ ολογράμματα θα μείνετε για παντα εδώ;"

"Ο μόνος τρόπος να αποδεσμευτούμε ειναι ο θάνατος σας."

"Δηλαδή;"

"Όπως ήδη ξέρετε τα ολογράμματα συνδέονται με τη ζωή του αφέντη τους. Έτσι-"

"Έτσι εσείς θα έπρεπε να έχετε πεθάνει όταν πέθανε ο δάσκαλος μου"

"Βασικά Οχι ακριβως.."

"Τι εννοείς;"

"Εννοώ οτι ο δάσκαλος σας ήξερε οτι θα πέθαινε, οποτε έδεσε όλων τις ζωές μας με την δικη σας"

"Οχι! Δεν θα το έκανε αυτο!"

Αποστολης POV

"Λοιπον ποιο ειναι το σχεδίο;"Με ρώτησε ο λευκός φρουρός. Που θέλει να λέγεται και κολλητός της Ερις. Τρομάρα του. Πολλα θέλει. Ο μαλακας. Κατι μου λεει οτι δεν θα τα πάμε καθόλου καλα...

"Τι εννοείς ποιο ειναι το σχέδιο; γιατι θα έπρεπε εγω να εχω ενα;"

"Γιατι πολυ απλά προχωράς μπροστά λες και εισαι ο αρχηγός ή κατι τέτοιο. Για να γίνεις κατι τετοιo πρεπει προφανώς να έχεις κάποιο σχέδιο. Οποτε σε ξανά ρωτάω. Ποιο ειναι το σχέδιο;"

"Να σου θυμίσω οτι εισαι σε εχθρικό έδαφος έτσι; το μαύρο βασίλειο δεν φημίζεται για την φιλικότητα του.."

"Και γιατι πας εσυ μπροστά;"

"Καλα αγόρι μου βλάκας εισαι; απορώ γιατι διάλεξε εσένα η Ερις να εμπιστευτεί... ΕΓΩ Ανήκω στο βασίλειο τον σκιών!"

Δεν μου απάντησε. Άρα νίκησα. Συνεχίσαμε να προχωράμε σιωπηλοί.

Μετα απο περίπου καμία ώρα άκουσα εναν περίεργο θόρυβο. Και έπειτα τη σκέψη του λευκού στο μυαλο μου.

FallenDonde viven las historias. Descúbrelo ahora