Jin iki gündür hastanede sabahlamıştı.Can dostu,Kookie için endişeleniyordu sonuçta.Kookie durumunun iyi olduğunu kaç defa Jin'e açıklarsa açıklasın Jin'i memnun bırakamamıştı.Jin hala onun yanında ailesi ile bekliyordu.Fakat ailesi gece yarısı evlerine geri dönüyordu.Jin böyle olacağını bildiği için arkadaşının bir dakika bile yanından ayrılmıyordu.
Genellikle saat gece yarısına vurdu mu kendine bilinmeyen numaradan mesaj geliyordu.Tabii Jin cevap vermiyordu.Sonuçta dostuna zarar veren biri ile konuşması hem doğru değil hemde akla yatkın değildi.
***
Bir iki gün sonunda Kookie sağlıklı bir şekilde hastaneden çıkmıştı.Jin'e her saniyede bir teşekkür ediyor ve Jin bunun gerekli olmadığını böyle bir durumda arkadaşınında aynı böyle davranacağını dile getirip duruyordu.Ama şunu düşünüyordu;Bunların benim yüzümden olduğunu bilse özür dilemesi gereken ben olmaz mıydım?
***
Eve gittiğinde Jin,Kookie'ye yeniden mesaj çekti.Onun iyi olduğunu öğrendiğinde derin bir nefes aldı.Rahatlamıştı.Annesinin kendisine seslendiğini duyunca aşağı kata indi.
Anne,baba ve abisi koltukta karpuz gibi dizilmiş Jin'i bekliyordu.Jin önemli bir mesele olduğunun farkına çok geçmeden varmış ve ailesinin karşısındaki yerini almıştı.Babası söze başladı.
"Oğlum,bizim bir işimiz çıktı ve bir hafta belki daha fazla süre yurt dışında olacağız.Bu yüzden evde kendin idare edebilir misin? Derslerden geri kalmanı istemeyiz."
Jin gülümseyerek yanıt verdi"Tabiki de ama..." Jin'in lafını tamamlamasını heyecanla bekliyordu,ailesi."Acaba bu süre boyunca benimle kalması için arkadaşımı çağırabilir miyim?" Ailesi rahat bir nefes aldı ve annesi cevap verdi "Tabiki de oğlum"
***
Jin ailesini yolcu ettikten sonra arkadaşının gelmesini bekledi.Arkadaşına bu teklifi sorduğunda seve seve kabul etmişti.Sonuçta ailesi ile problemleri vardı-ki bu hastanede belli olmuştu- dolayısıyla dinlenmeye de ihtiyacı olacaktı.
Kookie geldiğinde ona odasını göstermişti.Kookie bunlara gerek olmadığını ne kadar dile getirse de Jin dinlemiyordu.Akşamleyin Kookie uyuduktan sonra Jin telefonu eline aldı ve mesajlara bakındı.
Bilinmeyen Numara:Hey prensim,küstün mü?
Bilinmeyen Numara:Bunu bana yapamazsın.
Bilinmeyen Numara:Ne de olsa bu durumda ne yapabileceğimi biliyor olmalısın~~
Jin: Arkadaşımı rahat bırak,sana inanıyorum.Ona zarar gelmesin!
Bilinmeyen Numara:Sanırım beni anlamıyorsun,yada ben anlatamıyorum.
Bilinmeyen Numara: Başkasını senin yanında görmeye DAYANAMIYORUM!
Jin:Ne yapmam lazım o zaman? Senin yüzünden hayatımdan mı olayım?! Beni seviyorsan üzülmeme dayanabilir misin?! O ZAMAN BENİM YANIMA GELDE SANA DEĞER VEREYİM!! BÖYLE YAPARAK SENİ SEVECEĞİME İNANIYOR MUSUN?!
Jin'in çektiği mesaj karşısında Bilinmeyen Numaradan cevap gelmedi.Sanırım korktu,diye düşündü Jin.Daha sonra ise telefonunu yanı başına koydu ve rüyalar alemine dalış yaptı...
Bölüm geç geldiği için özür dilerim.Bundan sonraki bölümler için aklımda bir kaç şey var.Ama bunu yapmaya gönlümde el vermiyor.Hani yapacağım şey kitabı ilerletecek ama okuyanlar varsa onları üzecek.
Bilemedim xkdgjssg
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Senin İçin ♤taejin
FanfictionKim Seok Jin; yakışıklı,neşeli ve nazik bir öğrenciyken kendine gelen mesaj ile tüm hayatı değişir. Peşindeki bir sapık mı,yoksa kendisine aşık bir katil mi?