Bölüm 18: Ayrılalım.

1.2K 131 22
                                    

"Sen aptal mısın?!"

"Hadi ama bu kadar da kötü olamaz.."

Jin, sinirle Taehyung'a bağırıyor ve erkekler tuvaletinden çıkmak istemiyordu.Çünkü insanların ikisine garip bir tavırla bakacağını biliyordu.

"Ben düşünemedim."

"Çünkü salaksın!"

Jin artık sinirden ağlamaya başladığında Taehyung dudaklarını büzerek arkasını dönmüştü.

"Er ya da geç tuvalete birileri girecek burada saklanamazsın."

"Sanki bilmiyorum."

Taehyung bu işin olur bir tarafı olmayacağını bildiği için hiç ses çıkarmadan erkekler tuvaletinden çıkmış ve Jin'i yalnız bırakmıştı.

"Kim Taehyung..senden nefret ediyorum."

Ve Jin o buz gibi zemine yorgun bedenini bırakmıştı.

"Bir öğrenci mi bayılmış?"

  Okul adeta giren ve çıkan insanlar ile dolup taşarken Jin ise daha yeni gelen ambulans ile en yakın hastaneye taşınmıştı.Durumu ağır değildi, altı üstü bir bayılmaydı ama bir kaç dakikadır düşmeyen ateşi ve gözlerini açmadığı için herkes endişelenmişti.

  Sonunda gözlerini açtığında ilk gördüğü kişinin Taehyung olmasına içinden bir küfür savurdu Jin.

"İyi misin?!"

   Kendisinin elini tutan Taehyung'un elini ittiren Jin, hiçbir cevap vermeden gözlerini yeniden kapamıştı.

"Hadi ama! Küs kalamayız."

"Ailem nerede?"

  Taehyung gülümsemişti.

"Hastanede boşuna seferber olmasınlar diye eve gönderdim."

"Göndermesen daha iyi olurmuş, senin yüzünü görmek istemiyorum haliyle."

  Taehyung'un yüzü düşmüş, heyecanla atan kalbi atış hızını yavaşlatmıştı.Yüzünden düşen ise bin parçaydı.

"Taehyung."

  Taehyung, Jin'e merakla bakarken Jin hiç acımadan o kelimeyi söylemişti.

"Ayrılalım."

  Taehyung her şeyin bu kadar hızlı gerçekleşmesine anlam verememişti.Onun düşledikleri farklıydı.Daha onun Jin'in sınıfına gelişinin ilk günüydü.Jin ile eğlenceli vakitler geçirmek istemişti.

"Jin, hemen karar verme.Bak ben senin dediklerini düşündüm.Haklısın seni çok tehdit ettim.Tabii ki arkadaşın olabilir ama biliyorsun ben biraz-"

"İşe yaramaz Taehyung.Bu iş yürümüyor."

  Taehyung ne diyipte Jin'i bu fikrinden vazgeçirebileceğini bilmiyordu.

"Taehyung, ben artık rahat olmak istiyorum."

"Ama Jin ben sensiz bir hiçim!"

  Taehyung'un yükselen sesine karşı Jin tek bir göz kırpmamış hatta yüzü tek bir değişime bile uğramamıştı.Ciddiydi.

"Daha genciz.Bunlar sadece şimdiki düşüncelerin.Er ya da geç kendin için daha iyisini bulabilirsin."

"Jin.."

  Jin, Taehyung'un öfke ile bakan o gözlerini gördüğünde kaslarının kasılıp, dilinin tutulduğunu hissetmişti.

"Eğer ayrılırsak ya sen, ya da ben öleceğiz.Sence de ikimizin birden yaşaması birimizin ölmesinden daha iyi değil midir?"






















Yeni TaeJin kitabı yazdım, okursanız sevinirim ♡♡



Senin İçin ♤taejinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin