Hold My Hand

[Part 43] A professionalism race

Geçen Bölümde;

Kıkırdamayı kesemiyordu. Elini yüzündeki yarada gezdirirken düşünmeye başladı.

"Oyun mu oynuyoruz, Oh Sehun? Yapmaya çalıştığın şey ne? Gerçekten bir pezevenk misin yoksa.."

Gözlerini bilgisayarda açık duran resme çevirdi.
"Yoksa, korumaya çalıştığın birisi mi var..?"

_____________________

Hold My Hand
Part 43 - Bir profesyonellik yarışı
_____________________

Luhan sessizlikle onun gidişini izlerken gözyaşları yanaklarından süzülüyordu.

Gerçekten.. ne kadar saçma bir durumdalardı. Elini uzatsa ona dokunabilecekti. Ve yaklaşık bir saat öncesine kadar ondan nefret ediyordu oysaki. Şimdi ise nefretini tamamen unutmuş onun yanında kalmasından başka hiçbirşey istemiyordu.

***

Sehun zaten düzgün olan üzerini düzeltmeye çalışarak ıslak yanaklarını sildi. Bir süre sonra ciddi ifadesini yüzüne takınarak önce etrafı kolaçan etti ve ardından hızla bir ara sokağa girdi. Karşısındaki bedene sıkıca sarılarak bekledi.

"Sanırım bu kadar yeterli." Geri çekilerek Sehun'un çökmüş yüzüne baktı. Sehun düşünceli bir şekilde saçlarını karıştırdı.

"İşe yarayacak mı?"

"Yaramalı. Onu korumamın başka bir yolu yok.." Sehun kesin bir cevap veremiyordu. Baekhyun başını sallayarak onayladı.

Sehun sahilde yaptığı hatayı Luhan'dan ayrılır ayrılmaz tek tuş ile Baekhyun'a gönderdiği konum ile kapamak için böyle bir hamlede bulundu. Etrafı kontrol edecek ve böylelikle şüpheli bir iş yaptığını açıkça belli edecekti. Baekhyun'a sıkıca sarılması ise bir kavuşma anı gibi gösterilecek ve asıl korunması gerekenin sanki Baekhyun'muş gibi görünmesini sağlayacaklardı. Chanyeol ise uzaktan herşeyi takip ediyordu. Her ne kadar klişe görünse bile ellerinde o an başka basit bir alternatif yoktu.

"Bak.. Kendini tutamadığını biliyorum. Ona ne kadar aşık olduğunu da. Ama böyle açıklar vermemelisin. Sana bir şey olursa ona da olur, unutma."

Sehun Baekhyun'u süzdü. Haklı olduğunu biliyordu. Onu dayanamayıp öpmek aptalca bir hareketti.

"Ne zamandır bu kadar düşüncelisin?"

Baekhyun gözlerini devirerek yüzüne sahte bir gülümseme takındı.
"Benim de duygularım olabiliyormuş demekki."

"Şaşırtıcı." Baekhyun gözlerini devirip arkasını dönerek ilerlerken Sehun kıkırdayarak elini omzuna attı.

"Teşekkürler.." Baekhyun sessiz kaldı. Memnun olmuştu.

Plana devam ederek ara sokağın diğer tarafında kalan dar sokak çıkışındaki arabaya ilerlediler. Arabaya yaklaşırken Baekhyun ve Sehun şapka taktılar. Sessizce arabaya bindiler. Sehun arabayı çalıştırarak bir nebze siyah camın rahatlığı ile etrafı süzdü. Gözüne kestirebildiği bir şey olmamıştı. Arabayı çalıştırarak yola çıktılar.

***

Baekhyun ve Sehun mekanın içine girdiklerinden beş dakika sonra Chanyeol kırmızı bmw arabasıyla otoparka girdi. Bu Sehun'un dikkatini çekmişti. Araba çok parlıyordu. Chanyeol arabadan inerek onların yanına geldi.

"Bir şeyler bulabildin mi?"

Chanyeol soruyu duyduğunda sırıttı.

FLASHBACK