------------
Hold My Hand
Part 23 - Onu görmek istiyorum.
------------
~
Gitmeden önce beni iyice öp
Sadece bilmeni istedim
Sadece benim olmanı yeğlerdim.
~
III
"Luhan..o-o öldü, Sehun..."
III
Telefonum yavaşça parmaklarım arasından süzülerek gürültüyle sert zemin ile buluştu. Vücudumun her bir hücresi titrerken dizlerim beni taşıyamayarak telefonumdan arta kalan parçaların yanındaki yere çöktü.
Bu nasıl olabilirdi.
Luhan.
O benim gördüğüm en güçlü insandı! Nasıl böyle olabildi. Nasıl vazgeçebildi?
Nasıl!
Beni nasıl bırakabildi!
...
Yerde öylece uzanırken acıyan göz kapaklarımın ardındaki bakışlarım görüş açımda duran jiletlere kaydı. Ne kadar da çekici görünüyorlardı.
'Luhan beni bekliyor mudur?' diye düşünmeden edemedim. Belki bekliyordur. Belki yardım istiyordur.
Karanlıktan korkmuştu o da belki..
Beni istemeliydi Luhan'ı değil!
Karanlık her zaman beni bitirmek istedi,
Luhan'ı değil!
B-Belki ben gidersem.. o geri gelir.
Bu fikir kafama yatmıştı.
Hem..kaybedecek neyim vardı ki?
Soğuk zeminle bütünleşen bedenimi hafif titremeler eşliğinde yerden ayırarak doğruldum. Zar zor ayağa kalkarak açık banyo kapısına yöneldim. Bir kaç sendelemenin ardından jiletlerin olduğu yere ulaşmıştım. İçinden bir tane alarak gülümsedim. Bakışlarım hala jiletin üzerindeyken ayaklarımı sürüyerek salona geldim. Bu oda. Bu yatak. Luhan ile burada sarmaşdolaş uyumak istiyordum. Güzel bir tatil.. Belki b-birbirimizin bile olabilirdik...
Düşüncelerim ile hıçkırıklarımın arasından acı bir inleme kaçmıştı. Bunların hiçbirini yapmamız mümkün değildi. Ve ben bunun farkına daha yeni varıyordum.
Bu..adalet mi?
Yatağın arka tarafı sırf cam olan güzel mimarinin yanına geldim. Perdeyi tek çekişte hızla açtığımda yüzüme vuran ışık, gözlerimi kısmamı sağlamıştı.
Gökyüzüne baktım. Deli olduğumu biliyorum. Ama gene de orada birinin olduğunu düşünerek konuşuyordum. Tüm bunların bir sorumlusu olmalıydı.
"Bize yaşattığın acı yetmedi mi?.." gözyaşları süzülmeye başlamıştı. Çatlayan sesiyle konuşmaya çalıştı, kelimeler boğazında düğümleniyordu.
"DAHA NE KADAR ACI ÇEKMELİYİM?!" elini hızla cama vurdu. Yandaki duvara yaslanıp yere çöktü.
Elindeki jiletin kafasını koparttı ve karşıdaki duvara fırlattı. Sol bileğini açarak jileti üzerinde gezdirmeye başladı. Bir yandan da gülümsüyordu. Jileti hızlıca çekerek ince kırmızı bir çizik oluşmasını sağladı. Acıyla hafiften tısladı ama sonradan kahkaha attı. İkinci defa uyguladığında yüzünü buruşturdu. Hak ettiğini düşünüyordu. Her şeyi hak ettiğini.. Ama bencil tarafı da bir yandan bunu kabullenemiyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hold My Hand
FanficBir olay. Gereken tek şey bir olay. İstediği tek şey bir olay. Ama bu olayın kötü mü yoksa iyi mi olacağını kimse bilemezdi.. -Klasik konulu bir Hunhan hikayesi.
