Hold My Hand

[Part 21] You're deserving of that..

III

Gökyüzünün maviliğinde kaybolduğunu hissetti.

'Orası çok mu güzeldir ki..?' Gözlerini pamuk gibi görünen bulutlara dikti.

Gülümseyerek elini onlara doğru uzattı. Dokunmak ister gibi..

'Sanırım, gelip bakacağım..'

III

----------------

Hold My Hand
Part 21 - Bunu hak ediyorsun..

---------------

Dıt Dıt Dıt..

 Wufan sinirle arabasına giderken kapanan telefondan gelen rahatsız edici sesle çöp kutusuna adeta hırlayarak oldukça sert bir tekme attı.

"Wufan, bekle! Sakin ol. Neler oluyor?!"

Tao ise hiçbirşey anlamamış bir şekilde onun peşinden koşuyordu. Sabah onu telefonuyla konuşurkenki bağırtılarını duyarak uyanmıştı. Wufan hemen ona hazırlanmasını söylemiş ve şu anda arabaya koşturuyorlardı.

Wufan telefonda başka bir numarayı tuşlarken durumu aceleyle anlatmaya çalıştı. 

"L-Luhan o-o iyi değil. Onu hemen ameliyata almalıyım. A-Ama nerede olduğunu söylemedi ve telefonu kapattı. O piç gene bir şey yapmış olmalı."

Tao gözlerini büyüterek kaşlarını çattı. 

"Ne! Acele et o zaman!" koşarak arabanın kaportasının üzerinden kaydı ve hemen kapıdan içeri girdi. Wufan da aceleyle binip kulağındaki telefon ile aramanın cevaplanmasını bekliyordu. Anahtarı çevirip arabayı çalıştırdı ve asfaltı resmen ağlatarak sokaktan çıktı. Bu sırada telefon açılmıştı. 

"A-Alo, Wufan hyung?" Sehun nefes nefese cevapladı. 

"LANET OLASI, PİSLİK! GENE NE YAPTIN? BANA HEMEN LUHAN'IN NEREDE OLDUĞUNU SÖYLE! SENİNLE SONRA KONUŞACAĞIZ ZATEN."

"H-Hyung, biz tatil kampındayız..a-ama Luhan'ı bulamıyorum, lanet olsun!"

Wufan sinirle elini direksiyona vurdu. 

"Girişe git. Luhan'ın çıkıp çıkmadığını öğren. Eğer çıkmamışsa girişi kapalı tutsunlar. Dışarı çıkamasın. Onu hemen bulmalısın! Ameliyata girmesi gerek, aradığımda kötü olduğunu söyledi. Lanet olsun. Bunların hepsi senin yüzünden oluyor! Uh, herneyse. Biz geliyoruz oraya. Bir an önce onu bulmaya bak!"

Telefonu yüzüne kapayıp alnını ovaladı Wufan.

"Neredelermiş?" Tao merakla sordu. 

"Tatil kampı."

"Tamam, bas gaza."

"İlk önce gidip kanı almalıyız. Sonrasında kampın yakınındaki bir hastanede ameliyat edeceğim Luhan'ı. Buraya kadar d-dayanamaz.."

"T-Tanrım, öyle şeyler söyleme.." Tao gözleri dolarken sordu. Wufan nefesini vererek çaresizlikle alnını ovuşturdu.

|~*~*~*~|

Hissettiğim;

Sıcak mı, soğuk mu anlayamıyorum..
Bu beni deli ediyor.

Sürekli gözümün önünden anılarım geçiyor.

Karanlık sokaklar.

Üvey ailem..

Dövüldüğüm, hor görüldüğüm zamanlar.