Kanatlarım Var Ruhumda

♥ |4.Bölüm| ♥

Yavaş yavaş yorumlar var ve okuyucu sayısı artıyor ve ben çok mutluyum.Tutmayayım sizi iyi okumalar <3 :)

***

"Merhaba güzellik yollarımızın bir daha kesişmesi ne kadar güzel değil mi ?"

Hayır,canım.Felaket olur olsa olsa.

Samimiyetten oldukça uzak bir halde gülümseyip "Sanada merhaba ve güle güle." diyip yürümeye başladım.Derken meşhur sahne,kolumdan tutup engel oldu.Tehlikeli bölgedeyiz canım kol tutmalar falan ?

"Dur ya biraz konuşalım.Geçmiş olsun bizim kazadan sonra bir de merdivenlerden düşmüşsün ?"

Ne yani olamaz mı ? Tamam peki olamaz.Cevap vermedim tabi.

"Ağabeyinlede tanıştım bugün.Biraz tatsızdı gerçi.Bi de atının önüne çıkanın ben olduğumu duysa iyice bilenir bana."

Benden yine cevap alamayınca ellerini beline koyup sol ayağını yere vurmaya başladı.Aklına birsey gelmiş gibi tek kaşını kaldırıp konuşmasına devam etti.

"Sahi sen o gün çiftlikte kalmamış mıydın ya ? Kafam karıştı bak şimdi benim.Gerçekten anlayamıyorum bana açıklar mısın Meysa ?"

Bu fazla oluyor ama.Bir kaç adım uzaklaşıp kaşlarımı çatarak tane tane konuştum.

"Sana.Hiç bir şey.Açıklamak zorunda değilim.İzninle."

Alayla beni süzüp omuz silkti.Uyuz olmaya başladım bu çocuğa kendini ne sanıyorsa.Arkamı dönüp yürüdüm.Koca okulda nasıl bulduysa beni manyak ya.Yalan söylediğimi anlamış ama.Yoksa niye sıkıştırsın demi ? Hem onu ilgilendirmez ki.Pislik ya daha yeni sakinleşmiştim iki dakikada yine ayar etti beni.Sınıfa girip en arkada ki tekli sırama geçtim.Ağabeyimin bizim sınıfta ki kuçu kuçusu beni görünce telefonunu çıkarıp muhtemelen ağabeyime mesaj yazdı.Mesajı tahmin etmek zor degil.Baskıyı hissedebiliyor musunuz ?

***

poyraz'dan

Meysa kafeteryadan çıkınca bende yavaşça kalktım ve pesine takıldım.Yanında iki kız birde Mert'in arkadaşlarından biri vardı.Mert'in kurallarından biriymiş bu da.Meysa okulda yanlız gezemezmiş.Fazla korumacı.Üst kattaki ilk koridora girip en dipte ki sınıfa girdiler.Bunu aklıma yazdım; ilk koridor altıncı sınıf.Kızlar sınıfa girince yanlarında gelen çocukta geri döndü.Sabah karşıma dikilen altı oğlandan birisi,Ufukun anlattıgına göre Melih'ti bu.Yine Ufukun anlattığına göre içlerinde en psikopat olanı buymuş.Simsiyah gözlerinden belli zaten.Beni görmesin diye diğer koridora geçtim.Koridorda lavabolar ve malzeme deposu falan vardı.Pencerenin önüne doğru ilerleyip bahçeye baktım.Arabam yerinde sapa sağlam duruyordu.Bugün belki on kez kontrol etmiştim arabamı,belli olmaz Mert piçi dediğini yapar mı yapar.Arkamı dönüp cama yaslanmıştım ki Meysa'yı lavobalardan birine girerken gördüm.Koridorda kimse yoktu girdiği kapının önüne gelip beklemeye başladım.Bakalım beni görünce ne tepki verecek ?

Çok beklememiştim ki kapı açıldı.Meysa beni görür görmez dondu kaldı.Kafeteryada tepkisiz kalan yüzü şimdi şaşkınlıkla gerilmişti.Ama hala güzel.

Ona sorduğum hiç bir soruya cevap vermemiş açıkça bana azar çekip gitmişti.Yine arkasından bakakalmıştım.Sırıtarak bende sınıfıma çıktım.Bizimkinlerden bir tek Ufuk vardı sınıfta.Yanına oturdum.Onu yanlız yakaladığım iyi oldu.

"Diğerleri nerede Ufuk ?"

"Gelirler şimdi abi."

Bir elimi sıranın üstüne koyup ritim tutmaya başladım.Ufuktan isteyeceğim bir şey vardı ama daha bugün tanıştım güvenebilir miyim bilmiyorum.