Kanatlarım Var Ruhumda

♥ |9.Bölüm| ♥

***

meysa'dan

Garajdan bahçeye geçene kadar arkama bakmamak için resmen kendimle savaştım.Yüzümde aptal bir sırıtma olduğuna eminim.Tarif edemeyeceğim ve alışık olmadığım bir duygu vardı içimde.Ben o duygunun içindeyim desem daha doğru olur,o kadar yoğun ki !

Bahçeden Spa'nın içine geçip hızlıca 12 numaralı odaya girdim.Girer girmez kapıyı kilitleyip büyük çantamı koltuğa fırlattım.Benim için ayrılan ama sabahtan beri boş duran odanın duvarında metal dijital bir saat vardı.Ve yanlış görmüyorsam 7:30'u gösteriyordu.Odanın içinde ki banyoya girip suyu açtım.Derecesini 30'a getirip üzerimi çıkarmaya başladım.Normalde kışın bile 25 dereceden fazla sıcak suyla banyo yapmam ama abim bütün bir günü Spa&Sauna&Masaj üçlüsünde geçirdiğimi bildiği için yüzümün biraz pembeleşmesi gerekiyordu.Yinede en fazla on beş dakika buna katlanabildim.İçine uzanmaya fırsat bulamadığım jakuziden çıkıp hemen yanındaki dolaptan bornoz alıp giydim.Saçımada küçük bir havlu sarıp banyodan çıktım.Çantamdan telefonumu çıkarıp baktım.Evden çıkalı onbir saat olmuştu ve abimden sadece bir tane mesaj vardı.

Kimden:Abim

"Canımın içi akşam yemekte annemlerde olacakmış evde ol.Çok geç kalmayın."

Hayret ne olduda akşam yemeğimize teşrif etmeye karar verdiler.Cevap yazmak için baloncuğa tıkladım.

Kime:Abim

"Tamam abicim şimdi masajdan çıktık bir saate evdeyim." yazıp gönderdim.

Üstümü giyinip odadan çıktım.Hemen yanımda ki 11 numaralı oda Esin'in 10 numarada Özüm'ündü.İki kapıyıda tıklatıp beklemeye başladım.Önce heyecanlı bir şekilde Özüm çıktı ve çıkar çıkmaz "ANLAT!!" diye cırladı.Onu sonra diye geçiştirmiştim ki aynı şekilde Esin çıktı.Onuda zar zor geçiştirip ikisininde kolundan tutup çıkışa doğru sürükledim.

Siyah jeep hemen çıkış kapısının önünde bekliyordu.Ön kapının camı açıktı ve sürücü koltuğunda daha önce görmediğim bir kuçu kuçu oturuyordu.Sol elinde yarısı bitmiş bir sigara vardı.Sigarasını dudaklarına götürüp derin bir nefes aldı.Camdan dışarı dumanı üflerken bizi gördü.Çok kısa bir an göz göze geldik.Genelde kuçucuklar bana hiç bakmazlardı.Yüzüme yani.Berk bakardı bir tek oda gevşek zaten.Abimin onun gibi yavşak birini yanında nasıl tuttuğunu başta anlamamıştım.Sonra duydum ki her halttan bunun haberi olurmuş.Her taşın altında bir tanıdığı varmış bu yüzden hızlı istihparat toplarmış.Poyraz'ında bugün dediği gibi sanki ajan filmindeyiz.Poyraz'ı düşünmemem gerekirdi demi ? Gülümsememi bastırıp arabaya bindim.Esin ve Özüm birlikte taksiye bineceklerdi.Bu gece Esin'lerde olacaktık aslında.Onlara bugünü detaylı anlatmak şarttı.O yüzden böyle düşünmüştük.Yarına artık.Arka koltuğa yerleşip gözlerimi kapattım.Arabanın çalıştığını hissettiğimde de gözümü açmadım.Hep kitaplarda okuduğumuz birşey vardır.En azından ben şimdiye kadar hiç yaşamadım.Ama nerdeyse okuduğum her romanda bunu görmüştüm.Yazar karakterin ağzından anlatırya hani ;

"Sanki midemde kelebekler uçuşuyor.."

Saçma gelmiştir bana.Yada bir şekilde kıskanmış o yüzden kendimce kötülemiştim.Oysa bu sabahtan beri,kozasından yeni çıkmış binlerce kelebek midemde adeta bir kutlama yapıyor.Kıpır kıpır bir his bu.Onbininci kez söylüyorum ama gerçekten böyle bir gün aklımın kıyısından bile geçmemiştim.Fotoğraf çekmek,yürümek,ah ve bisiklet hemde BİRLİKTE !!..Tutarsızcaydı ve beni bu kadar çarpan rüzgar buydu.Aslında rüzgar yanlış olur.Poyraz'dı üzerime esen.Sert olması gerekir demi ? Aksine tatlıydı Egeden esen samyeli gibi..