Kanatlarım Var Ruhumda

♥ |29.Bölüm| ♥

ÖNEMLİ!!!

 Dış bağlantılarda yeni hikayemin linki var ; "Kurtuluş Yolum" bakabilirsiniz :)

Bir önceki bölüm sınırı geçmedi ama bir haftayı geçtiğinden bölümü yayımladım.

Ama bu bölümün sınırı geçmezse kesinlikle yayımlamam söyleyeyim.

Bu arada bu bölüm bayağı bir küfür var bunun için üzgünüm ama olması gerekiyordu ne yapayım.

 

Bölüm Büşra Ablacığıma ithaf ediliyor.

 

Bölüm şarkısı ; Zakkum \ Biraz Uyu

Ve mültimedyaya bakın.. Poyraz,MEysa,Mert,MElis,Sefa ve Berk var.

 

 

Sınır »» +17 vote geçmeden yeni bölüm gelmez.

 

İyi okumalar..

               

Sadece çocukken uyanıksındır bunu bil. 
Her şeyin farkındasındır, her sese dönüp bakarsın. 
Büyümek; uyumak ve unutmak gibidir.. Ve büyüklerin dediği gibi: uyuman gerekli büyümen için... Sağır ediyorsa sessizlik ve kör ediyorsa aydınlık, sadece sana görünen ve kimseleri inandıramadığın bir hayalet gibi yanı başında oturuyorsa yalnızlık, bu gece.. Hep aynı saatte kapını çalan bir düşman gibi bekliyorsa seni ve canına kastedecek bir kılıç gibi sallanıyorsa tepende, unutabilmek için hepsini biraz uyu...

 

 

                                             *       *      *   

 

 

Meysa'dan

Çevremizde ki insanların ağabeyimden neden bu kadar korktuğunu anlamıştım.

Mert'ten neden böylesine çekindiklerini anlamıştım.

Mert Sefa'ya bir yumruk daha attığında kenardan sandalye çekip üzerine oturdum.Ellerime yasladığım başım, bu kadar kalabalığa rağmen tamamen sessiz kafeteryada yalnızca Mert'in haykırarak ettiği küfürlerle yankılanıyordu.

Sefa beni öpeli,aynı anda Mert'in bunu görüp Sefa'ya atılması ve onu öldüresiye dövmeye başlayalı bir iki dakika olmuştu.Kimse bir şey yapmıyor ses çıkarmadan Mert'i izliyorlardı.Kimi dövdüğü önemli değildi onlar için,Mert ilk defa okulda birine saldırmıştı.Ve herkes dört gözle Mert'in çok ünlü yumruklarını,tekmelerini ve belki de en meşhuru kafa atmalarını izliyordu.İlginç olanıysa bunu kameraya çeken bile vardı.

Öğretmenlere tabi ki kimse haber uçurmuyor ve tahmin ediyorum ki haberi uçuracak tek kişi kafeterya görevlisiydi ve oda şu an Melih,Batu yada Seydi tarafından engelleniyordu.

"Bittin oğlum sen!Öldün!Geberteceğim seni!Duyuyor musun lan beni!" Mert'in bağırmasıyla kafamı kaldırıp o tarafa baktım.Mert'e karşı kendini bir kez bile savunmamış Sefa ayakta zar zor duruyordu ve tüm surat uzuvları birbirine karışmıştı.Mert sinirden ve bağırmaktan kıpkırmızı olmuş yüzüyle Sefa'yı yakasından tutmuştu.Bir küfür dizesi daha gönderip kafasını bir kez daha Sefa'nın burnuna geçirdi.Sefa yere yığılırken Mert ellerini beline koyup gözlerini kapadı.Sesli nefeslerinden bile ateş çıkıyordu sanki.