Kanatlarım Var Ruhumda

♥ |39.Bölüm| ♥

Medya da Myesa&Poyraz var.

Ayrıca bölüm şarkımızda var.Musatfa Ceceli : Şarkı

***

Bir yere kadar demiştin, ben o yere kadar direndim.

Seni bana yazılmış bir şarkı zannettim...

 ***

Meysa’dan

 

 

“Büfenin önünde durur musun Melih ?” dedim camdan ileriye doğru bakarken.

“Eve bırakmayayım mı ?” diye sordu.Kafamı salladım;

“Ufak bir işim daha var.Onu hallettikten sonra ben geçerim eve.” Dedim.

Kısık sesle; “Sen bilirsin.”  Dediğin de büfenin önüne gelmiştik.Çantamı iki elimle tutup ona döndüm;

“Her şey için teşekkürler Melik.Bu konu içinde..Poyraz konusu içinde.” Dedim biraz çekinerek.

“Önemli değil prenses.Ama benden sana bir tavsiye bir herkese bu kadar çabuk güvenme, iki Poyraz mevzusunu daha fazla gizli tutma.”

Gülümseyerek cevap verip arabadan indim.O trafiğe karıştığında çantamdan telefonumu çıkartmaya koyuldum.Poyraz’ı arayacaktım.Evet, asla aramam demiş olabilirim.Ama hayatımda ki bazı şeyleri düzene sokma zamanı gelmişti artık.Telefonumun ekranın Poyraz’dan cevapsız arama olduğunu görünce ister istemez gülümsedim.Yarım saat önce aramış yani biz Melis’le uğraşırken.Eh her ne kadar o zaman duyup cevap veremesem de beni aramış olması bile yeterdi.Geri arama yapıp telefonu kulağıma tuttum.Beklediğimin tam aksine telesekreterden “aradığınız kişiye şu anda ulaşılamıyor” nidasını duyduğumda telefonu kulağımdan çektim.Pekala pes etmek yok.Ada’yı arayıp ev telefonunu isteyebilirdim ve evden ulaşabilirdim.Bu kez Ada’yı aradım.

“Alo ?”

“Merhaba Ada.Nasılsın ?”

“İyim Meysa.Sen ?”

“Bende.Şey Poyraz’a ulaşamıyorum da acaba ev numarasını verebilir misin büyük bir ihtimalde evde uyuyakalmıştır.”

“Tabi canım.Ben evde olsam senin için uyandırırdım.Ama ben şimdi sana numarayı atarım.Hizmetçiler senin için uyandırır.Olur mu ?”

“Olur, olur.Teşekkürler Ada.”

“Önemli değil, sonra görüşürüz.”

“Görüşürüz.”

Telefonu kapatıp mesajı bekledim.Mesaj geldiğinde baloncuğun içinde ki numaraya tıkladım.İnce bir ses kibarca cevap verdiğinde kafamda hazırladığım soruyu sordum;