P.o.v. Roxanne
Het is momenteel al de vierde dag dat we hier zijn en mijn allerbeste vriend was van Nederland hier naartoe gevlogen om en te helpen om door deze kut tijd heen te komen. Zijn naam is Logan en wij tweeën steunen elkaar al een lange tijd. Hij was gisteren aangekomen en is toen blijven slapen.
Ik had hem ontmoet in het parkje, ik werd gepest door een groepje jongens, ik was 6 jaar en hij sloeg ze in elkaar, het klinkt raar maar het is gebeurd. Hij is het enige echte licht puntje in mijn leven. Ik dacht jarenlang dat het mijn moeder was maar ik realiseerde me dat Logan mijn beste vriend van de hele wereld mij steunde, mij hielp en niets stond onze vriendschap in de weg, zelfs zijn vriendin niet. Hij kwam liever naar mij toe om me te steunen dan dat hij gezellig met zijn vriendin op vakantie ging. Zijn vriendin is hartstikke aardig en begrijpt wat wij hebben en vind het ook niet erg.
En vandaag moet ik me in schrijven voor school, ja ik weet het school is stom. Maar toch ik ben 18 en moet naar een soort van universiteit. Waarvoor ik ga studeren dat is zingen en liedjes schrijven. Ik vind het leuk om te doen omdat ik mijn emotie er in kwijt kan, dus later zou ik het liefst
singer-songwriter worden maar of dat mij gaat lukken is de vraag. Maar als het niet lukt kan ik altijd nog iets anders gaan doen.Logan heeft zijn eigen motor ook laten over vliegen dus we gaan zometeen naar school rijden, en Logan zijn ouders zijn ook rijk dus laten we maar zeggen dat we niet normaal dure motoren hebben omdat onze ouders willen dat we een goede indruk maken. Maar Logan vind het ook raar dat hij perse in een gigantisch huis moet wonen. Dus we hebben dat ook weer gemeen. En als we een indruk willen maken dan moeten we eerst onze kledingstijl veranderen maar we voelen ons beide hier comfortabel in, ook al wil ik de vrolijke ik terug dan zou ik nog steeds deze kleding dragen omdat het nu eenmaal bij mij past.
We stappen op onze motoren en rijden naar de school. Het is trouwens een hele dure school waar rijke kinderen op zitten, dus je zal waarschijnlijk een uniform aan moeten.
We zetten onze motoren op de parking en we worden gelijk al aangestaard. We lopen met zijn tweeën naar de balie en schrijven me in.
En inderdaad ik krijg een uniform, ik krijg mijn boeken en kluissleutel in mijn handen geduwd en ik kan het rooster opzoeken op mijn mobiel. Ik dump de boeken in mijn kluisje en we lopen de parking op. Er staan meerdere mensen om onze motoren heen. Meteen gaat de aandacht weer naar ons en van die arrogante jongens komen naar ons toe.
" zo meisje ik wil jou wel zien in een rokje "
Dat heeft hij net toch echt niet gezegd.
Ik sla hem met mijn vuist in zijn gezicht en duw de uniform in de prullenbak." dan kun je lang wachten asshole "
Ik steek mijn middelvinger op en zet mijn helm op en spring op mijn motor en rijden naar huis.
We parkeren de motoren en gaan onder de bloesem boom zitten. Hij verteld hoe het is in Nederland en wat er gebeurd is sinds ik weg ben, en natuurlijk praten we ook in het Nederlands zodat de buren niks van ons gesprek verstaan en omdat ik geen zin heb om de hele tijd Engels te praten.
Logan en ik maken samen ook soms muziek, hij speelt de drum en ik de gitaar, we hebben samen al wat liedjes geschreven maar het mooiste lied vind ik toch little do you know het verteld een beetje een verhaal over wat we hebben mee gemaakt, en er komt ook in voor wat met liefde te maken heeft maar dat betekent niks voor ons beide. Hij heeft een vriendin en is daar heel close mee niet zo close als wij dat zijn maar je begrijpt wat ik bedoel.
" zullen we little do you know spelen ??"
Vraag ik aan Logan, hij knikt en haalt zijn drum uit zijn auto, ik heb mijn gitaar ook al gepakt en we gaan weer zitten. Ik kijk op en zie Owen naar me staren, zodra hij doorheeft dat ik staar draait hij zijn gezicht weg.
Little do you know
How i'm breaking while you fall asleepLittle do you know
I'm still haunted by the memoriesLittle do you know
I'm trying to pick myself up
Piece by pieceLittle do you know I
Need a Little more time
Underneath it all i'm held captive by the hole inside
I've been holding back for the fear
That might change your mindI'm ready for forgive you
But forgetting is a harder fightLittle do you know I
Need a Little more time
Ik stop met zingen en Logan neemt het over.
I'll wait
I'll waitI love you like you've never felt the pain
I'll wait
I promise you don't have to be afraid
I'll wait
Love is here and here to stay
So lay your head on me
Little do you know
I know your hurting
While I sound asleepLittle do you know
Al my mistakes are slowly drowning meLittle do you know
I'm trying to make it better
Piece by pieceLittle do you know I
I'll love you ' till the sun dies
En nu zingen we samen een deel van het lied.
Oh wait
Just waitI love you like you've never felt the pain
Just wait
I love you like i've never been afraid
Just wait
Our love is here and here to stay
En nu ik weer alleen
So lay your head on me
En weer samen
I'll wait
I'll waitLove you like you've never felt the pain
I'll wait
I promise you
Don't have to be afraidI'll wait
The love is here and here to stay
so lay your head on me
Lay your head on me
So lay your head on me
En Logan het laatste stukje
Cause Little do you know I
Love you 'till the sun dies
Er rolt een traan over mijn wang en bij Logan ook, hij veegt hem bij mij weg en ik bij hem.
Dit lied doet ons best veel, het heeft voor ons een belangrijke betekenis en dat is voor ons dat je sterk moet blijven.
Als we dit lied voor iemand zouden moeten zingen dan zou diegene niet begrijpen hoeveel dit lied voor ons betekent. Het is ons lied, het lied wat ons best heeft geholpen door de zware tijd die we hebben gehad.
~
Dit liedje kun je beluisteren in de media, en ik heb het ook uitgekozen omdat ik het mooi vind en het wel bij deze situatie past.
JE LEEST
My Neighbour Mr.Ego
Teen Fiction|| Deel 2 van de tweedelige boekserie Badboy || A/N : Het boek kan te volgen zijn zonder het eerste deel gelezen te hebben, maar ik raad je aan om het wel te doen aangezien de verhaallijnen dan duidelijker zullen zijn. Maar dat heb je zelf in de ha...