My Neighbour Mr.Ego

Hoofdstuk 12

P.o.v. Roxanne

Er word over mijn schouder mee gekeken en ik sla mijn boekje dicht en draai me om.

"Wat wil je reece "

Hij kijkt me grijnzend aan en probeert het boekje te pakken maar ik schuif het snel aan de kant.

"Nope netjes vragen misschien krijg je hem "

Hij rolt geïrriteerd zijn ogen en grijpt weer naar het boekje en ik pak zijn pols vast.

"Wat zei ik nou "

Ik raak afgeleid doordat er een auto bij mijn huis het terrein op rijd en het is niet die van mijn moeder of vader. Ik loop naar het raam en kijk geconcentreerd naar de auto, waar een man en vrouw uitstappen.

De man heeft grijs haar wat strak naar achter gekamd is en de vrouw heeft donkerblonde haren die tot haar schouders komen. Ze zijn rond de 40 dat schat ik tenminste. Er stapt ook een jongen uit van ongeveer mijn leeftijd, zijn donkerblonde haren liggen warrig en hij en de man en vrouw hebben allemaal blauwe ogen net zoals ik heb.

Owen komt naast me staan en kijkt ook naar de mensen die net uitstapte.

"Ken jij hen "

" Nope "

Ik draai me om en zie reece geconcentreerd uit mijn boekje lezen, ik gris het uit zijn handen.

"Je bent te nieuwsgierig reece "

"Ik wist niet dat je vader dat heeft gedaan "

"Stop over dat onderwerp ik wil het achter me laten als dat lukt "

Hij knikt alleen maar en ik loop de tuin in, mijn blik kruist die van de jongen en hij tikt de man en vrouw aan die me meteen aanstaren en breed beginnen te lachen. Ik weet niet waarom dus ik kijk kil en koud terug. Owen komt naast me staan en kijkt me verward aan.

"Ik weet niet waarom maar ze lijken op jou Roxy "

" yeeeeezzz "

Schreeuw ik net iets te hard waardoor ik word aangestaard. Mijn ouders zijn inmiddels met die man en vrouw aan het praten en die jongen blijft me maar aanstaren, Owen zwaait overdreven voor me gezicht waardoor ik hem een stomp geef.

"Stop eens jij sukkel "

"Ik ben geen sukkel, jij wel "

Ik probeer me groot te maken maar dat lukt niet echt met mijn lengte. Owen is zeker een kop groter dan mij dus hij leunt met zijn elleboog op mijn hoofd, ik loop er onder vandaan waardoor hij op de grond valt en ik in de lach schiet.

Ik word geroepen door mijn moeder en ik loop zuchtend naar mijn eigen tuin, meteen word ik weer aangestaard en mijn vader laat zijn blik ongestoord over mijn lichaam glijden.

"Roxanne kom eens even hier "

"Whats going on "

Vraag ik, mijn moeder kijkt me beschaamd aan en ik snap niet waarom.

"Dit uhh zijn je uhh echte ouders "

" wat bedoel je met echte ouders "

"Nou ja, je vader en ik hebben je soort van gevonden op straat en we konden je niet achterlaten maar deze mensen waren je kwijt geraakt "

Ik kijk mijn ouders geshockeerd aan.
Ik weet niet eens of ik deze mensen wel mijn ouders kan noemen. Ik draai me naar de man en vrouw en ze kijken me lachend aan en ik stuur ze een kille en verwarde blik.