Hoofdstuk 2

1.3K 53 19
                                    

P.o.v.  Roxanne

Ik word ruw wakker gemaakt door een krijsende malloot die in mijn oor aan het schreeuwen is, ik pak een kussen en sla diegene in het gezicht en het is even stil, en dan begint het gekrijs weer.

" GODVERDOMME ROXY OPSTAAN "

Ik draai me om en kijk in een woedend gezicht van mijn zus.

Het zal weer eens niet.

" wat wil je van me Susan "

" IK WIL MIJN JURKJES KUTKIND "

" waarom zou ik jou jurkjes hebben "

" OMDAT JE EEN JALOERS WICHT BENT "

" waarom zou ik jaloers zijn op jou hoeren leven "

Ze zucht hard en loopt stampend mijn kamer uit.

Dat kind is echt een kleuter.

Ik pak wat kleding en loop naar mijn badkamer, ik ga me eerst even douchen ik voel me vies.

Ik zet de kraan aan en stap onder de warme stralen, ik was mijn lichaam en haren. Ik stap onder de douche vandaan en droog mijn haren.

Ik kijk in de spiegel en gooi hem kapot.

Ik heb gezworen nooit meer die lelijke blonde haren te krijgen.

Dit moet die jongen gedaan hebben, hij was de enige die in mijn kamer was geweest voor ik ging slapen.

Ik kleed me snel aan en ren de trap af.
Ik schuif aan tafel en mijn zus lacht me uit en mijn moeder kijkt me raar aan.
Ik zucht en eet snel een broodje.

" ik ga haarverf halen "

Ik pak de motorsleutels en loop naar de buren en bel aan. De vrouw doet lachend open en kijkt me verschrikt aan.

" ik kom voor de jongen "

Ze knikt en roept de jongen die al snel naar beneden komt gestormd en me grijnzend aan kijkt.

" je hebt mijn cadeautje gevonden "

" dit had je niet moeten doen, nu kun je de volle laag krijgen "

Ik werp hem een kille blik en loop naar mijn motor, ik scheur langs het huis en rijd naar het winkelcentrum.

~
Als ik terug kom ligt de jongen waar ik de naam nog steeds niet van weet in het gras te zonnen samen met mijn zus.

Ik kijk ze beide kil aan en loop sloffend naar de badkamer. Ik verf mijn haar en was het overige uit en kom met mijn ravenzwarte haren onder de douche vandaan en zet het in een rommelige knot en ga op het balkon zitten met mijn notitie blok op schoot.

Lieve Roxanne

Als je dit leest zul je hopelijk gelukkig zijn.

Het is vandaag vreselijk en de dag is nog amper begonnen, mijn buurjongen heeft mijn haar blond geverfd. Ik heb gezworen om die blonde haren verscholen te houden onder mijn zwarte haarverf.

Waarom ik dat doe, dat is zo omdat ik ze lelijk vind, als mijn haren blond zijn lijk ik op mijn zus en dat wil ik niet. Ze is een arrogant wijf en dat ben ik totaal niet.

Door de dingen die er zijn gebeurd ben ik killer en kouder geworden tegen mensen. Vroeger was ik vrolijk en aardig en nu. Nu is er niks meer over van die ik. En toch zit het diep in me ergens verscholen, of het ooit terug komt dat weet ik niet, maar het zou mijn leven wel stukken makkelijker maken. Mensen zouden me niet nawijzen of over me praten. Nee. Ze zouden met me praten en mijn vrienden zijn en nu. Nu is dat niet zo. De enige die ik echt vertrouw is mezelf en mijn beste vriend. Mijn zus niet, mijn moeder niet en al helemaal mijn vader niet.

My Neighbour Mr.EgoWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu