My Neighbour Mr.Ego

Hoofdstuk 13

P.o.v.  Roxanne

Ik heb dus net gehoord gekregen dat ik weg ga uit New York en dat ik met die vreemde mensen ook wel mijn echte ouders terug ga naar Nederland en dat ik daar dus ga wonen, ik kreeg net zo'n goede band met Owen, ik ga hem zeker nog eens opzoeken.

Ik sta nu ook op het vliegtuig met mijn koffer en ik heb Owen echt een ongelofelijke stevige knuffel gegeven en de andere heb ik gewoon een snelle knuffel gegeven behalve die gore vent die hoef ik never nooit meer te zien.

We stappen het vliegtuig binnen en we gaan op onze plaatsen zitten. Ik ga in kleed maker zit op de stoel zitten en buig me over mijn mobiel en begin Logan te appen.

Ik: logaaaaaann ik kom naar nederlandddd !!!

Logan: JAAAHH MIJN KLEINTJE KOMT HIER NAARTOE !!

Ik: ik ben niet klein.

Logan: ik ben zeker een kop groter dan jou.

Ik: okeeeyyy, kom je me ophalen op het vliegveld???

Logan: natuurlijk kom ik mijn kleintje ophalen.

Ik: thnx ik moet je echt veel vertellen.

Logan: ik heb alle tijd om naar je te luisteren als je er bent.

Ik: thnx best frieeeennndd 🤞🏻

Logan: heey best friends forever 😂🤞🏻

Ik: voor altijd.

Ik sluit mijn telefoon af en leg mijn hoofd tegen het vliegtuig raampje en kijk naar de wolken die langzaam voor bij komen.

Mijn nieuwe broer heet Nathan en mijn ouders heten Henry en Amelia.

Ze zijn eigenlijk best rijk en we wonen wel in een normaal huis waar ik best blij om ben want ik houd niet van die grote huizen. Ik raak makkelijk de weg kwijt.

Mijn broer heeft al de hele vlucht naar me zitten staren en ik heb gewoon mijn hand in zijn gezicht geduwd zodat hij weg keek.

Hij heeft aan het begin alleen gezegd dat er morgen paar vrienden langs kwamen om te chillen, alsof mij dat wat boeit maar Okeeyy.

Als we geland zijn pak ik mijn koffer van de band en zoek naar mijn best friend, ik zie hem al snel staan en ik laat mijn koffer vallen en ik word meteen aangestaard door mijn ouders en broer. Ik ren als een gek op Logan af en spring in zijn armen.

"Je weet niet hoe erg ik je gemist heb kleintje "

Fluistert hij in mijn oor.

"Ik heb jou ook gemist bestie "

We blijven een tijdje zo staan en ik pak mijn koffer en Logan pakt mijn hand en sleurt me mee naar zijn auto en zet mijn koffer in de achterbak, ik vraag snel het adres en stap bij Logan in en gelijk bonkt de muziek hard, hij doet het dak raam open en ik ga op de stoel staan, hij begint te rijden en de wind komt door mijn haren. Logan trekt me naar beneden, want hij is bang dat ik uit het raam vlieg als ik zo idioot doe. Wat is hij toch bezorgd. I like it.

Mijn ouders zijn er eerder dan wij er zijn dus moest ik aanbellen, hij werd vrolijk open gedaan en Logan drukte nog een kus op mijn voorhoofd en reed toen ook naar huis.

Mijn broer liet mijn nieuwe kamer zien.

Het had een tweepersoonsbed en een mooie zwarte kast en witte muren. Er stond een standaard waar mijn gitaar op stond en ik had een vrij groot bureau. Nathan liet me alleen zodat ik kon wennen, ik gooide mijn kleding in de kast en ging op het bed zitten en checkte mijn social media, ik ging lang uit op mijn buik liggen en schreef ik wat dingetjes in mijn notitie boekje, de deur ging krakend open en ik sloeg mijn boekje dicht en ging recht op zitten.

"Kom je eten Roxy "

Zegt mijn moeder, ik zucht en loop achter mijn moeder aan.

Ik ga aan tafel zitten, naast Nathan. We scheppen allemaal wat eten op en ik blijf er een beetje in prikken, ik heb helemaal geen honger. Ik sta gewoon op van tafel trek mijn leren jasje aan, mijn vader volgt alle bewegingen die ik maak. Niet op de verkeerde manier maar ik denk dat ik niet zo'n goede band met hem zal kunnen krijgen.

"En waar denk je naar toe te gaan Roxanne "

"Weg "

Zeg ik alleen maar, ik open de deur en loop het huis uit, ik al Logan of ik kan langskomen. Hij zegt van wel alleen hij kan me niet ophalen. Dat word lopen. Gelukkig is het niet heel ver. Ik klop aan bij het huis en er word meteen open gedaan door Logan die me naar binnen sleurt en op de bank duwt.

"Kleintje je gaat me alles uitleggen "

Ik begin te grinniken omdat hij me zo raar aan staart.

Ik begin vanaf het begin te vertellen en onder tussen heeft Logan al niet normaal veel eten op tafel gezet want ik zei dat ik niet gegeten had.

"Kleintje je buik moet wel gevuld worden "

Zei hij tegen me, ik kon hem niet tegen houden. Even later kwam zijn vriendin ook naar beneden en die at gezellig mee, we praatte over koetjes en kalfjes en uit eindelijk zijn we geëindigd op de bank, we waren Netflix aan het kijken en we keken een comedy dus ik moest vaak lachen.

Logan heeft me net afgezet thuis en mijn vader keek me niet al te blij aan, ik heb hem genegeerd en ben meteen naar boven gegaan, heb me om gekleed en ben in bed gaan liggen.

Ik zou morgen al beginnen op school, waar ik heel erg op tegen zag, maar ik moest gaan.

Het was een normale universiteit waar je alles kon worden maar muziek les hadden ze niet. Yippie. Not. Nu kan ik geen singer-songwriter worden. Ik ga echt proberen muziek les te krijgen, anders overleef ik dit niet. Misschien kan ik wel muziek les gaan geven of zoiets.

Ik blijf nog een tijdje naar het plafond staren en denk na over hoe ik me morgen zal gaan kleden, meestal denk ik daar niet over na en pak gewoon wat uit mijn kast. Maar als je niet kunt slapen dan moet je maar iets verzinnen om je mee te vermaken. (Zie media)

Ik raak verdwaald in mijn eigen gedachtes die alle kanten op gaan en uit eindelijk val ik in slaap.

~
De volgende morgen sla ik geïrriteerd mijn wekker van het nachtkastje, ik blijf nog even liggen en kleed me daarna om en zet mijn haar in een rommelige knot, precies die vervelende blonde pluk valt uit de knot en hangt voor mijn gezicht. Als ik eerlijk moet zijn staat het wel oké zo maar ik wil het graag in een andere kleur verven, alleen mijn ouders willen graag dat ik weer mijn blonde haren krijg zodat mensen kunnen zien dat ik een kind van hen ben, wat ik echt onzin vind. Maar weet je ik heb gewoon schijt en ik ga na school lekker mijn haar verven.