Hoofdstuk 10

1.2K 55 11
                                    

P.o.v. Roxanne

Gisteravond was een van de ergste nachten van mijn leven, mijn vader heeft me overal aangeraakt en de herinneringen van vroeger schoten langs mijn ogen. Hij heeft in mijn kamer staan wachten en hij heeft me meteen uitgekleed tot mijn lingerie en de aanraking van hem was ruw en lustig en totaal niet fijn.

Ik heb me in dichte en lange kleding gekleed, ik voel me vies en wil mijn armen en benen niet zien dan denk ik weer aan gisteravond.

Ik stap op mijn motor en rijd naar school. Ik loop frunnikend aan mijn mouwen langs Owen en hij wilt me tegen houden maar ik spring naar achter van zijn aanraking, de beelden schieten weer langs mijn ogen en loop snel naar het lokaal, de beelden gaan niet weg en blijft zich voor mijn ogen herhalen.

Mijn voeten tikken hevig tegen de tafelpoot en mijn handen liggen op mijn schoot. Ik voel een hand op mijn schouder en ik duw hem er voorzichtig vanaf en blijf voor me uit staren, maar mijn hoofd word richting de gene gedraaid en ik vind de mooie kastanje ogen die me bezorgd aan kijken.

" wat is er rox, ik zie aan je dat iets van binnen je breekt "

Ik geef geen antwoord en blijf in zijn ogen staren.

"Rox "

"Ja "

Ik kijk meteen naar mijn voeten maar niet lang, hij legt zijn hand onder mijn kin zodat ik hem aan kijk.

"Vertel me wat er is "

"Het is mijn vader "

Meteen zie ik alle beelden van gisteravond tot aan de avond dat hij me verkrachte.

"Ik voel me vies Owen "

"Moet ik je naar huis brengen of ga je mee naar mijn huis "

"Jou huis "

Hij knikt en sleurt me aan mijn hand mee naar zijn auto.

"Je motor laat ik wel ophalen "

Ik knik alleen en hij opent de autodeur en ik ga zitten op de bijrijdersstoel en Owen achter het stuur, zonder nog iets te zeggen rijd hij weg.

Bij hem thuis aangekomen is het vrij stil in huis, hij begeleid me naar boven en hij loopt een kamer binnen ik volg hem gewoon en zie Owen op zijn bed zitten hij klopt naast zich als teken dat ik naast hem moet gaan zitten. Ik blijf koppig staan, hij rolt met zijn ogen en trekt me aan mijn hand zodat ik op het bed kom te zitten.

"Vertel wat er aan de hand is "

Ik zucht en Owen slaat zijn arm om me heen.

"Het heeft te maken met mijn vader "

"Wat heeft hij gedaan Roxy "

Ik vind het altijd zo schattig als hij dat zegt. Ho. Wacht. Wtf heb ik net gezegd. Vind ik het schattig. Ughh. Er gebeurd iets vreemds met me.

"Hij h..hij "

Ik kan niet eens normaal praten.

"We hebben alle tijd Roxy "

"H..hij heeft m..me verkracht en mishandeld"

"Hij heeft wat !!! "

"Je verstond me goed "

"Heeft hij nog andere dingen gedaan sinds hij terug is "

Ik knik langzaam met mijn hoofd en hij duwt mijn kin omhoog zodat ik hem aankijk.

"Hij heeft me gisteravond betast "

" wat is er mis met die vent "

"Hij raakte verslaafd aan alcohol en drugs "

"Dan hoeft hij verdomme jou toch niet te mishandelen "

"Blijkbaar wel "

Zeg ik snikkend, Owen drukt me tegen zijn borst en ik begraaf mijn gezicht in zijn shirt. Ik voel zijn shirt langzaam nat worden en ik kijk met waterige ogen naar hem.

"Sorry van je shirt "

Hij glimlacht naar me en ik laat mijn hoofd op zijn borst rusten. Ik word rustiger van zijn hartslag en ademhaling.

Ik sluit ogen en ik voel twee zachte lippen op mijn voorhoofd, er word een deken over me heen geslagen en ik val in slaap.

~
Ik word wakker in een vreemde kamer, het is een jongens kamer dus waarschijnlijk ben ik bij Owen.

Ik stap uit bed en loop de gang op, ik hoor gestommel en gepraat van beneden af komen. Ik slof de trap af en blijf stil staan in de deuropening, het valt stil en ik word aangestaard door zijn ouders en Owen zelf.

Daar sta ik dan ongemakkelijke te staan. Ik word aangestaard en er word al een tijdje niet gepraat.

Ik loop langzaam achteruit en ren door de open deur de tuin uit.

Waarom heb ik het hem verteld.

Ik kijk nog eens achter om en ik zie dat ik nog steeds aangestaard word, mijn wangen zijn bedekt met tranen, ik veeg ze ruw weg en ren over de straten van New York.

Is het ooit wel de bedoeling geweest om hier in New York te zijn, ik wilde graag in Nederland blijven en dat mijn vader maar ver weg ging wonen of zoiets. En dat ik mijn best friend niet achter hoefde te laten.

En ben ik eigenlijk wel het kind van deze mensen want ik ben zo verschillend en ik lijk totaal niet op hen en ieder meisje dat wel blond haar heeft lijkt op mijn zus behalve dat ze geen stoephoer kleding dragen.

Fijn. Dat ook nog, het is begonnen met regenen en ik loop hier om 8 uur s avonds op straat.

Ik heb wel lang geslapen zeg.

Zal ik terug gaan naar Owen of gewoon op straat slapen of zo. Ik ga echt niet terug naar mijn eigen huis. Ik zal later nog mijn spullen gaan ophalen als mijn vader weg is, en dan ga ik een appartementen of zo huren in Nederland en dan start ik daar mijn leven opnieuw. Niemand zal me hier gaan missen.

Ik heb gekozen voor de optie om naar Owen te gaan, ik draai me om en loop terug naar het huis. Ik bel aan en sla mijn armen rond me heen want het is niet bepaald fijn om in de regen te staan zonder jas.

De deur word geopend en Owen kijkt me verschrikt aan.

"Kan ik vannacht hier slapen, ik wil niet in de buurt zijn van mijn vader "

Hij knikte en hij ging aan de kant zodat ik naar binnen kon. Hij hangt mijn jas op en neemt me mee naar boven.

"Ik zal wat kleding klaar leggen en dan kan je ook gaan douchen als je wilt "

Ik knik en hij pakt wat kleding van zichzelf en geeft het aan mij en brengt me naar de badkamer. Ik doe de deur achter me op slot, zet de douche aan en kleed me uit en ga onder de warme stralen van de douche staan.

Ik kijk op het kleine plankje waar verschillende haarshampoo's staan voor mannen en geen enkele voor vrouwen. Super. Ik pak er gewoon eentje en wrijf de shampoo masserend in mijn haar wat een rustgevend gevoel geeft. Ik was het uit en er hangt een blonde pluk voor mijn gezicht.

Ik kijk meteen in de spiegel en zie dat de rest gelukkig nog zwart is, alleen die vervelende pluk is blond geworden. Fijn.

Ik droog me af en trek de kleding aan van Owen. Jeetje. Ik verdrink hier bijna in. Het is beeld te groot. Ik kan ook gewoon alleen het shirt aan doen die komt al over mijn knieën.

Ik loop naar Owen zijn kamer waar hij op zijn bed ligt te neuriën. Hij kan goed zingen. Ik kuch en hij kijkt verschrikt op en er komt een glimlach op zijn gezicht te staan.

My Neighbour Mr.EgoWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu