DELI

Bölüm 7; Eski hayat

Uyandığımda ellerimin ve ayaklarımın bağlı olduğunu hissettim. Gözlerimi tam açacakken duyduğum sesler yüzünden vazgeçtim ve dinlemeye başladım. Biri Eymen'i dövüyordu fakat Eymen ufak tefek "ahh" seslerini bile bastırmaya çalışıyordu.

"Seni inletene kadar devam edicez piç. "

"Meleğim uyanana kadar beni bağırtamazsınız."

"Bakalım o sözde meleğin olan sürtük gözlerinin önünde inleyerek, kanlar içinde öldüğünde ne yapacaksın? " pis pis kahkaha attı.

"Kes sesini. Onu uyandıracaksın."

"Bu halde ne yapabileceksin?"

"Seni öldürürüm. Hemde öyle bir öldürürüm ki."

"Dene bakalım." dedi be bana attığı tokatla gözlerimi açmak zorunda kaldım. Ağzımda biriken kanı tükürdüm.

"Ahh, günaydın Eymen. Bugün nasılsın? " kocaman gülümsedim.

"Iyiyim sevgilim, seni özledim. Sen nasılsın?" adamlara aldırmadan konuşuyorduk ve bu onları çıldırtıyordu. Ben Eymen'in bana sevgilim demesinin heyecanını yaşarken araya siyahi olan adamın sesi girdi.

"Ahh bu romantikliğin kısa sürecek olması ne yazık. "

Daha sonra bana yaklaşıp morlaşmış bileklerimdeki ipi çözdü. Daha sonra ayaklarımıda çözerek beni kaldırıp fırlattı. Zayıf olduğum için hiç mi hiç zorlanmadı. Eymen'in çığlıklarına karşılık "Korkma sevgilim, o sadece canımı acıttığını sanıyor." dedim ve göz kırptım. Eymen'de bana göz kırparak dudaklarını işte benim kızım der gibi kıpırdattı. Kanlı dudaklarımın arasından gülümsedim. Adamın biri beni saçımdan sürükleyip tekrar duvara çarptı. Şebnem siyahi olan adamı çağırdı. Bunu fırsat bilip diğer adamın organına sert bir tekme attım. Tam çığlık atacakken Eymen onun ağzını kapattı. Aynı yere daha sert tekmeler atarken adam kıvranmaya devam etti. Eymen'in kalmasına yardım ettim ve kalkar kalmaz beni kollarının arasına çekti.

"Canın çok yandı mı? "

"Hayır, o kim ki benim canımı yakacak güce sahip olsun. "

"Onları geberticem."

"Ben neyim burda? Beraber geberticez." deyişimle Eymen beni iyice çekti ve vücutlarımı arasında hiç mesafe kalmadı. Bana o kadar sıkı sarıldıki bir an kemiklerim kırıldı sandım.

Bizim sarılmamızı bölen siyahi adam oldu. Normalde ırkçılık yapmam ama zencilerin en kötüsü bu olsa gerek. Beni hızlıca arkasına alan Eymen'e saldırdı ama iki kişiye karşı koyamazdı sanırım. Diğer adama yaptığım gibi onunda şeyine tekme attım fakat bağırışıyla korkunçlu karının odaya girmesi bir oldu.

"Neler oluyor burda? " diye cırladı hayretle.

"Biraz eğlence iyi geldi sen ne dersin sevgilim? " dedi Eymen ve ardından bana göz kırptı.

"Ha ha neyse, yürüyün yemeye. Birde ölürsünüz sizinle uğraşamam."

"Ah nezaket için teşekkür ederiz" bu cesareti Eymen'den alıyordum galiba.

Eymen elimi eline kenetledi ve yemekhaneye doğru yürüdük.