DELI

Bölüm 12; "Ilk"ler

Herkese merhaba! Bu hafta tatil olduğu için bol bol zamanım olacak, bu yüzden bu hafta iki bölüm yayımlayacağım. Çünkü ara verince hikayenin büyüsü kaçıyor.  Cidden bölümleri yazarken çok zorlanıyorum ve doğru düzgün okuyucu yok açıkçası. Final 20. bölümde olacak büyük ihtimal. Şimdiden görüşmek dileğiyle.

Mete'ye olanları ayak üstü anlattım. Beni anlayacağını hep bildiğim için ona anlatmaktan çekinmedim. Beni Lavanta yurdun oraya kadar bıraktı. Bir miktar para tutuşturdu ve bana zorla telefonunu verip acil bir şey olduğunda ona ulaşmam için "Emre" adında birinin numarasını verdi. Ne iyi çocuk ama. Kapıdan girdim saat henüz 8 buçuktu, Eymen çoktan gelmiş olmalıydı. Içeriye girip danışma diye düşündüğüm masaya ilerledim. En fazla 20 yaşında görünen sarışın mı kumral mı olduğunu anlamadığım kıza "Eymen diye birini arıyorum, buraya gelmiş olmalı." dedim gülümseyerek.

"Saat 6'ya kadar ziyaretçi izni var."

"Ondan önemli bir şey almam gerek. Lütfen? " yavru köpek bakışı attığımı düşünüyorum.

"Pekala hemen bakıyorum. " bilgisayardan kayıtlara girdiğini gördüm.

"Eymen diye biri buraya gelmemiş maalesef. Lavanta oteliyle karıştırmış olabilirsiniz, bakkaldan köşeyi dönünce soldaki sokakta."

"Te-teşekkür ederim. " dedim ve ayaklarımın beni o otele götürmesine izin verdim. Sanırım kayıtlar doluydu. Sakince otele gittim. Resepsiyonda 35'li yaşlarda görünen bıyıklı bir amca vardı. Pek gözüm tutmamıştı. Kendine gel Efsun, tımarhaneden kaçmış insansın sen.

"Öhm, affedersiniz. Birini arıyorum büyük ihtimalle burada."

"Aramasanda olurdu güzelim. " ahh şimdiden yavşamaya başladı.

"Adı Eymen. Büyük ihtimal buraya geldi. Bugün. "

"Evet. 17 numara. Anahtarı az önce aldı. "

"Teşekkürler."

"Senin gibi güzelliğe yardım etmeyen şerefsiz." pis pis gülerken merdivenleri çıkıyordum bile.

Odayı bulduğumda içeriden garip sesler geliyordu.

"Eymen?" seslendim ama cevap gelmedi. Kapıya dokunduğumda kapı kendiliğinden açıldı. Içeriye girdiğimde Eymen ve altında bir kız duruyordu. Ikisi de çırıl çıplaktı. Hayatımda ki ilkleri yaşıyordum şu an.

1-Ilk aldatılmam.

2-Ilk kıskançlığım.

3-Ilk kendini boşlukta hissetmem.

4-Ilk penis görüşüm.

Evet sonuncusunu söylemesem daha iyi olurdu.

Bir an konuşamasamda kız beni fark etti ve Eymen'i durdurdu. Anlamadığım bir şeyler mırıldandı. Eymen'in kafası benim olduğum tarafa döndü.

"E-Efsun!" diye bağırdı benden ayrılır ayrılmaz kendini başkasının kollarına atan adam.

"Bu da kim ya? Eymen bir açıklama bekliyorum? " dedi gri gözlü benim aksine sarı saçları olan güzel kadın.

Hiçbir şey yokmuş gibi yavaş yavaş yürümeye başladım.