DELI

Bölüm 15; Yeni bir plan daha

Tekrar merhaba :) . Aslında şu an elimde yazılmış tam 3 bölüm var, yakın zamanda sınavlarım başlayacak ve şimdiden sizin için hazırladım çünkü uzun arada eğlencesinin bittiğini biliyorum. Gerçekten bağlamakta çok zorlandım artık finale yaklaşıyoruz. Final erken olacak gibi. Size daha sonra bilgi vereceğim.

Eymen'de Mete'de gözlerini bana dikmiş bakıyorlardı.

"Ne?" Cidden, ikiside bana öyle   bakıyorlardı ki sanki onlara "ben vampirim" demişim gibiydi.

"Pekala beyler, şaşırma faslınız bittiyse plana geçelim."

"Ha evet"

"Tabii."

Erkekler neden bu kadar salaklar?!

"Evet. Plan şu, Eymen ve ben eve gireceğiz. Hatırladığım kadarıyla arka bahçenin duvarında kimsenin bilmediği bir kapı var. Pek belli olmuyordu ama onu ben bulmuştum."

Mete'nin masmavi gözleri beni buldu.

"Matematik'i hiç beceremezdim, sen beni o kapıdan geçirip ders çalıştırmıştın." doğru. Her zaman sevmiştim Matematik dersini.

Unutmamış.

"Yapmamız gereken tek şey çiftlerden atlayıp kapıya gitmek. Kapı zaten boş odaya çıkıyor. Yani öyleydi. Eymen ve ben gireceğiz. Sende kapıya göz kulak olacaksın Mete. Ben kapıyı geçip içeriye girerken Eymen giriş kapısında bekleyecek." Eymen'e dönüp elimi uzattım ve silahı vermesini bekledim. O da uzattı. Silahı masaya koydum. Ve devam ettim.

"Silah sesini duyduğunuz anda ikinizde gideceksiniz. Orası benim sorumluluğum."

Her ikiside aynı anda söylediler;

"Ne?"

Tanrım, cidden bu erkekler neden böyle?

"Söylediğim gayet açık ve net. Yardımlarınız için çok teşekkürler çocuklar. Ikinizide ayrı ayrı seviyorum ama olmaz. Bu suça ortak olmayın. Ben en fazla oraya yine dönerim. Sizin önünüzde uzun hayatlar var." Yanımda oturan Eymen kafasını bana çevirdi. Önce suskun olan Mete'nin yanına oturup beline kollarımı sardım sardım. Islak saçlarına öpücük kondurup Eymen'in yanına geçip ona iyice sokuldum. Ikiside ayrı ayrı önemliydi benim için. Ikisi de suskundu şimdi.

"Anladınız mı? "

"Efsun sen böyle biri değilsin. Emin misin? " dedi gözlerinde tanımlayamadığım bir duyguyla Mete.

"Onlar beni nereye attılar görüyorsun Mete. Sence bunu hak ediyorlar mı?"

"Bilmiyorum Efsun. Ne yaparsan daima arkanda olacağım ama emin misin?" bir an duraksasamda cevabı yapıştırdım

"Eminim. 7 senedir eminim."

Mete'ye öyle sert baktımki bir an ben bile korktum. Aslında son 7 senedir her erkeğe öyle bakmıştım. Sadece erkeğe değil, tüm insanlara. Ne kadar insan görüyorsak artık. 

Ve yine şaşkın erkek sessizliği. Yeter.

"Kesin artık şu saçmalığı. Bön bön bakmayın bana. Kendinize gelin. Mete en yakın ne zaman gideriz?"

"Bugün olmaz. Ve akşam saati olmalı. Cidden Emre seni biliyor ve onu çok içirip sarhoş etmezsem kötü olacak." sarhoşun üstüne baskı yapmıştı. Diyorum bu erkeklerde sorun var diye.

"O zaman akşam yalnızız sevgilim."

"Eymeeeen." dedim gözlerimi devirerek.

Akşam olunca Mete evden çıktı ve bize birer telefon bıraktı. Eymen'le baş başa kalmıştık. Saat daha çok erkendi ama onunla nasıl bir konuşma yapacağımı bilmediğim için yatmaya karar verdim. Eymen ikili koltukta oturmuş televizyonda Açlık Oyunları'nı izliyordu. Kitabını okumuştum. Zaten okuduğum son kitap olmuştu. Çok severdim ama gerçekten Eymen'le ne konuşacağımı bilmiyordum. Mete aslında onun odasında rahatça uyuyabileceğimi ve kapıyı kilitleyebileceğimi söylemişti ama onu birde yatağından etmek istemiyordum. Odadan battaniyeyi alıp Eymen'in karşısındaki üçlü koltuğa kıvrılıp tek kelime etmeden battaniyeye sarılmıştım. Aslinsa battaniye sayılmaz, ince mavi ve yumuşacıktı. Gözlerimi yumup hangi sahnede olduklarını anlamaya çalıştım. Türkçe dublajdı ve ilk defa buna seviniyordum. Bu sırada Rue'nun ölmek üzere olduğu sahneyi fark ettim. Ah, Rue. Hemen üzüldüm ve Rue oku yedi. Okun sesi gelince ağzımdan istemsiz bir hıçkırık kaçtı. Ağlıyordum. Eymen yanıma gelip uzandı ve bana sarılırken Katniss'le beraber mırıldandı. Bende onlara eşlik ediyordum ağlamalarım arasından.

Çayırın derinliklerinde

Söğüdün altında

Bir çim yatağı ,yumuşacık bir yastık

Başını yasla ,uykulu gözlerini kapa

Uyandığında, güneş doğacak artık

Burası güvenli, burası sıcak

Papatyalar seni kötülüklerden koruyacak

Burada rüyaların tatlı, yarın gerçek olacak

Burada sana olan sevgim daima yaşayacak.

Ve sonra Katniss'in Rue'nun küçük bedenini papatyalarla süslemesi, hava aracının gelip onu alması ve şu üç parmak selam hareketi. Bütün filmi Eymen'le öylece uzanarak izledik. En sonki "Together" repliğinde uyuyakalmışım.