When Day 32 Starts...

Chapter 26 - Caught, Claimed and Committed

It was so overwhelming. He was crying. I was crying. My father's crying. Everyone's crying. Mukha kaming tangang umiiyak, nagpapaunahang ma-wash out ang mga makeup sa mukha. Mas napahagulhol ako nang makita kong nagpapahid ng luha ang tatay ko.

Agad ko itong pinuntahan para yakapin. For a moment there, I thought that my father was never going to let me go. Kung hindi ko pa sasabihing hindi ako makahinga, hindi pa ako nito bibitawan.

"Tatay naman e..."

"Ano ka ba anak. Minsan lang maiyak ang tatay mo, pagbigyan mo na," iyak-tawang singit ni nanay.

Sinimangutan ko si nanay. It turns out na alam nilang lahat ang plano ni Kent. Ako lang ang walang kaalam-alam. I'm amazed at how guys can keep a secret that huge. He's been planning his proposal for months. He's been talking to my parents behind my back at ilang beses na palang nagkita ang mga magulang namin. Kaya pala parang close na close na sila kanina.

Sa sobrang dami ng revelations ngayong gabi, nag-excuse muna ako para magpahinga at mag-retouch na rin. Naloloka ako. Ang sakit sa ulo!

Bumalik ako doon sa kwarto kung saan inayusan ako ni Gale kanina. Nag-check na rin ako ng phone ko. Sobrang flooded ng messages. It appears na may isang nagpost sa Facebook ng picture namin and then they tagged me and Kent.

Halos lahat puro 'congratulations' ang laman. The news even reached New York. When I checked my FB account, nasa kaunahan ng listahan ang PM ni Sir Josh. Si Todd naman, nagpost sa wall ko.

I started reading a few messages from close friends. Femi's message caughtmy attention. Kanina ko pa ito hinahanap but she's nowhere to be found.

Euphemia Ivory Salcedo:

--Jazz!!! CONGRATULATIONS!

--Sorry hindi ako nakapunta ha. In-invite ako kaso wala lang time. Try ko pumunta sa wedding mo! :)

Feeling ko talaga hindi pa nakakamove-on 'tong si Femi. Haynaku. Ang tigas ng puso. Naaawa na ako sa boyfriend nya. Parang nagiging panakip-butas lang.

Jasmine Leigh Damian:

--thanks Femi! Okay lang yun. Sa wedding na lang!

Come to think of it, if Femi's invited, then Toby should have been invited too. Magbabarkada kami e. And this is a momentous day for me. Dapat kumpleto kami. But Femi can't come because Rico's here. Pero si Toby, na best friend ko pa mandin, hindi ko mahagilap.

I called Toby's number and after the fourth ring, he answered.

"Oy, nasa'n ka?" Garalral pa rin ang boses ko dahil sa kakaiyak.

"Sa bahay."

"Bakit hindi ka pumunta?"

"Sa kasal mo na lang ako pupunta."

"Bakit? Parang timang 'to..."

He sighed. "Kailangan ko pa ng konting time, Jasmine. Pinaghahandaan ko na yung kasal mo."

Akala ko ba okay na kami? I mean, he seemed okay. Kahit magkakasama kaming tatlo nina Kent sa iisang lugar, hindi na masyadong awkward. Minsan nga, nao-OP pa ako sa kanila kapag nag-uusap sila about guy stuff. Toby sure can hide his true feelings well.

"Basta... sa kasal ko, huwag kang aabsent ha. Ikaw pa naman ang best man ko."

"Aray..."

"Toby..."

"Bakit tinatawag na best man ang best man sa kasal kung hindi naman sya ang ikakasal sa best girl?"

"Ang drama mo."