[BU VE BENZERI KURGUDAKI ILK HIKAYEDIR.] En ufak mimiklerine kadar hayallerimdeki erkeği, detayların manyağı olduğumu kanıtlayacak muhteşemlikte evi yaratmıştım.
Yine günlerden birinde kendimi oyunda buldum. İnanması güç, değil mi? Gözümü kırptığ...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
⬆️FRANCO Bruice Bruice'a yeni karakterimiz Franco'yu yarattığı için sonsuzluklarca teşekkürler!
Insatgram'da simseption hesabını takibe alın! Şimdilik David Fox'un evinin detaylı fotoğrafları ve karakterler var ama takip ederseniz detaylandırır hatta belki canlı yayın yaparak Sims falan konuşur, oynarız!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İyi okumalar... *
''Merhaba Christopher!'' dükkana adımımızı attığımızda yaşlı adam bizi güler yüzle karşıladı.
''Merhaba kızlar! Bir an gelmeyeceğinizi, bu sıkıcı dükkandan kolayca vazgeçebileceğinizi düşündüm.''
''Geç mi kaldık?'' diye sordum panikle. Christopher güldü. ''Hayır, dedim ya, sıkıcı olacağını düşünmenizden dolayı.''
''Hayır hayır. Burası dünya tatlısı bir yer!" diye atladı Allison.
"Tamam o halde. Sizden yalnızca bir tişört giymenizi isteyeceğim. Kasanın arkasından iki tane alın. Hemen ardındansa dağılan oyuncak bölümünü düzenlemeyle başlayabilirsiniz."
Dediğini yaptık ve üstünde dükkanın çadı yazılı mor tişörtleri giydik. Burası çok küçük bir yer değildi, bu yüzden reyon tabelalarını takip ederek oyuncak bölümüne yürüdük.
"Çocuğum olmasını istemiyorum. Baksana nasıl dağıtmışlar?" diye söylendi Allison, yerde dağılmış oyuncak arabalardan birkaçını kucağına alırken.
"Babası Edward olsa bile mi?" derken ben oyuncak ayıların bozulmuş sırasını düzenliyorum.
Kahkahasını duydum. "Kesin ona benzer."
"Kızlar, biriniz kasaya geçse olur mu? Acilen çıkmam lazım." diye panikle yanımıza geldi Christopher. Anahtarları bana uzattı. "Bu akşamlık siz kapatın."
"Yardım edebileceğimiz bir şey var mı? Umarım kötü bir şey yoktur." dedim.
Adam gülümsedi. "Kızım... Biraz erken oldu ama doğuma giriyormuş. Burayı idare ederseniz en büyük yardımı etmiş olursunuz." gözleri mutluluktan doldu dolacaktı.
