[BU VE BENZERI KURGUDAKI ILK HIKAYEDIR.] En ufak mimiklerine kadar hayallerimdeki erkeği, detayların manyağı olduğumu kanıtlayacak muhteşemlikte evi yaratmıştım.
Yine günlerden birinde kendimi oyunda buldum. İnanması güç, değil mi? Gözümü kırptığ...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*
Film gibiydi. Yemek boyunca masada konudan konuya atlandı, kimi zaman biz de dahil olduk ancak o an asla aklımdan çıkmayacaktı.
O masada David ve Rosalinda'nın oluşu apayrı bir saçmalıktı. Ve garip...
Gece klübüne gitmek üzere yola çıkmıştık ve neyse ki onlar gelmemişti. Zaten pek rahat da sayılmazlardı kaldıkları süre boyunca. Yine de gereksiz bir olay çıkmadığı için şükrettim.
Şimdi ise arkada Ryan'la yan yana oturuyorduk.
"Değiştir şu şarkıyı, Ed!" derken Joseph keyifliydi. Edward ise yalnızca ona hitap eden bu şarkıyı dinlemekten gayet mutluydu. Ryan'ın ofladığını duydum.
"Tamam öyleyse. Bir kıza hayır demezsin bence, olaya el atıyorum." diyerek oturduğum yerde öne doğru geldim ve CD çalara uzanırken biraz savaş verdim.
Üç-dört şarkı ileri almak zorundaydım çünü Edward, bu CD'yi kendi doldurduğunu söylemişti. En azından biraz da olsa ortak paydada buluşabileceğimiz ve dinlenebilir nitelikteki herhangi bir şarkıyı bulmayı görev edinmiştim.
İleri tuşuna bastım bir kez daha. Sonra ise botlarımın bittiği yerde, dizimin biraz altında ve bacağımın arkasında bir el hissettim. Öylece kalakalmıştım. Yan gözle baktığımda Ryan'ın da tıpkı benim gibi oturduğu yerin ucuna kaymış olduğunu gördüm. Biraz eğilmişti.
Parmak ucunu tenimde hissettiğim o an kalbim duracak gibiydi. Tüylerim diken diken olmuştu ve gerçek anlamda ne yapacağımı bilmiyordum. Tepki versem herkes bize bakacaktı. Hoş, tepki vermek istemiyordum...
Bir diğer şarkıya geçme hızım haliyle yavaşladı ve arabadaki muhabbetin sesi iyice kısılmaya başladı beynimde. Ryan ise parmak uçlarını yavaşça bacağımda, aynı yerde döndürüp duruyordu.
"B-bu şarkı güzel mi?" diye sorabildim. Ryan tırnağını varla yok arası dokundurduğunda gözlerimi yumdum.
"Kalsın kalsın!" dedi Allison.
Arkama yaslanmamla Ryan'ın ayakkabısını bağlıyor gibi yapmasını görmem bir oldu. Kendi kendime gülümsedim. Birkaç saniye sonra o da arkasına yaslandı.
Ne olmuştu? Onu özlediğimi yeniden fark etmiştim ama bu hemen yumuşayacağım anlamına gelmezdi. Çünkü Melanie hala onu arıyordu ve aramaya devam edecekti.
"Senin de şarkı zevkin iç açıcı değimiş ama Ed'inkine kesinlikle tercih edilir." dedi Franco sırıtarak. Sırası değil, sahte eski flörtüm, hiç sırası değil. Güldüm sadece.
