P.A.P.A.

Chapter 7: The Van and the Moments

Chapter 7: The Van and the Moments

"Haay." Napadive nalang si Eme sa super soft na kama nila back sa Lotte World Hotel.

"I cant believe it…ahhh…I. Am. So. Glad. To. Be. Here!!! Pesteng Manok na yun..."

"Ano ba naman kasi ang nangyari? Sabihin mo na!" Napalundag si Tintin sa excitement. Kasi naman eh, akala siguro niya may magandang nangyari sa dalawa. Inaakala niya na nag aakting lang si Eme. Asa ka pa.

"I dont want to talk about it. Please naman." Tinago ni Eme ang kanyang ulo sa likod ng kanyang super soft din na unan. Mejo wala sa mood ah!

"Halika dito, samahan mo ako. Baka marerelax ka pag tumitingin ka sa mga puno." Really, whats with Grace and the trees? Mala-monk pa ang pagkakasabi. Ackt! Auti na talaga!

"Grace, di relaxing ang palaging tumingin sa punong kalbo." Si Kai parang naiirita na din kay Grace. Hindi pa nawala ang galit niya kay Junsususu kaya yun, napagbuntungan na din ang iba. Sampalin mo kaya yung puno para kumalma ka, Kai?

"Sige na Eme, you'll feel better pag inilabas mo ang lahat ng sama ng loob mo." Nanay na nanay ang dating ni Ana. Sige, pwede na kayong mag-anak at magpakasal ni Jeje. Alagaan mo na din si Monmon. Hahaha.

"Fine." Umupo si Eme sa isang fluffy couch sa may gilid ng room, at dala dala pa rin nya ang kanyang super soft pillow.[dapat super soft and fluffy talaga lahat. XD] Gawa to sa feather ng kalahi ni Meke noh?

"Nagsimula lahat ng kumuha ako ng damit para sa chekenkenken na yun...Eh pagod ako eh. Nadrain ata ako sa pakikipag-away sa kanya. Tapos yun. May coordi na epal na nilock yung pintuan! Amputek! Ugh. At imaginin nyo naman. Kasama ko ang manok na nagpapalit ng feathers. >_<"

"Ooohhh! Naghubad sha sa harap mo?" R-18 thoughts na ang pumapasok sa utak ni Tintin. Green talaga! Ugh! Green! Green!!!!!

"Tangna mu, Tintin alam ko iniisip mo. Bat ko naman gugustuhing makita ang katawan ng wimp na yun? Di parang tumingin lang ako sa toothpick sa payat nun. Hah! At ayun... Tinapon ko sa kanya yung damit niya at..."

*bumalik tayo sa kahapon…este…kanina…FLASHBACK pala…*

Pinikit na lamang ni Eme ang kanyang mga mata at tinakpan ito just in case matempt shang buksan yun, dahil na rin sa takot na makita niya pa ang hubo't hubad na si meke. [at baka magustuhan niya ang Makita niya at dambahin ito bigla. Ahem.] Ganun talaga dapat. Nakakita na ba kayo ng manok na walang feathers? Yung sa KFC cheken cloning? Iskeyri. Trust me. Lalo na kung mukhang tao pa yung cheken, nakow!

Ahemhem…medyo tumahimik na ang paligid, so naisip ni Eme na tapos na sa pagpapalit si Chekenkenken.

"Errr...Are you done?" At hinay-hinay xang tumalikod. Humarap. Este tumalikod. What? Pero ganunpaman…nakita pa rin niya ang hindi dapat…

“Wtf…asdfghjkl;” silently nataranta si Eme at hindi alam ang gagawin at nagkakawag sha dun. Pero hindi niya napigilang tumingin ulet. Oh manok, este, tukso pala. >_<

Well, at least nakapantalon na si Meke. Kaso nga lang wala pa xang naisuot na pantaas. Ha! R-18 na kaya to? You wish! Napaisip tuloy si Eme. At well, napatitig. Kunwari pa tong si Meke, patagitagilid pa habang nagbibihis!

"Amp. Di naman pala sha ganun kapayat. Aha. Ahahaha..." Gaano na kaya shang katagal na nakatingin kay Meke? At bat nakakatakot ang tawa niya? Eme…huy…wake up wake up!

Medyo matagal na siguro shang napatingin, nagnasa at errr….tumingin pa rin kasi binatuhan na sha ni Meke nung juice-stained polo niya.

"Hey! Didnt I tell you to turn around?!" Epal naman tong manok na to oh! Naaapreciate ka na nga jan eh! Baka ibigay kita sa Kenny Rogers roasters, sige ka!