The Lost Queen ✔

Chapter 26: The Human Traveler

Binigyan niya ng ngiti ang Ama at kapatid niya. Inayos niya ang kanyang mga dala. "So, ingat po kayo dito Papa."

Napangiti si Peter Torres sa kanyang anak. "Mag – iingat kayong dalawa ni Jocelyn sa Baguio ha. Ah young love."

Tabinging napangiti si Pierre sa ama. Dinahilan niya kasi na susundin niya sa Baguio si Jocelyn dahil namimiss na niya ang dalaga but his family didn't know pupunta siya sa mundo ng mga bampira with just a golden compass and a map.

Sa likod ng compass ay isang maliit na mapa, at dun may hiwagang daanan papunta sa mga kathang isip lang na mga nilalang. Pierre smile one last time at tumalikod na.

"Kuya." Napatigil si Pierre sa tumawag sa kanya and he look to Patricia biting her lip. Napataas ng kilay si Pierre.

"What it is squirt?" Bored niyang sabi.

Napairap ang bata pero kalaunan nag puppy dog eyes sa kanya. "Sama ako please!"

Namilog ang mata ni Pierre. "Hindi pwede!" Napasigaw siya kaya nagulat ang kapatid niya which earn him a glare from Patricia.

Eh kasi naman, hindi naman siya pupunta sa Baguio dahil pupunta siyang Romania. May note kasi na iniwan yung estranghera na sa Romania siya mag uumpisa. Naku Pierre paano mo ito malulusotan? Napabuntong hininga siya sa kanyang isip.

"Baby Girl, hayaan muna ang Kuya mo. Na mimiss na kasi niya ang Ate Jocelyn mo, okay ba?" Napangiti at ginulo ni Peter ang buhok ng anak.

"B-ut." Napanguso si Pat. "Fine." Napabuntong - hininga ang bata at napairap sa kuya niya. Napatawa si Pierre sa kapatid. Yumuko siya para kita ang bunsong kapatid niya na napa - pout.

Ginulo niya ang buhok nito which cause his sister to pout more. "Babalik rin ako at isasama ko si Vlad." Napa wink siya sa kapatid na ngayon ay parang kamatis sa sobrang pula. Narinig naman iyon ng Ama.

At dahil unica hija niya, over protective ang dakilang detective. "Who is Vlad!?" Napasigaw si Peter

Namilog ang mata ni Pat, while Pierre just laugh. "D-ad? Daddy! Calm down please. Ignore my kuya ogre. Wag mo na pansinin yun daddy."

Huminga ng malalim ang ama nila. "Okay. I won't."

Napailing si Pierre. Pinagmasdan ang kanyang munting pamilya. Malungkot siyang ngumiti. He will miss the both of them, dahil hindi siya sigurado kung makakabalik pa siya ng buhay. Pero kailangan niyang ihatid ang impormasyon na 'to. Dito nakasalalay ang kaligtasan ng lahat.

"Wala ba akung yakap? Pupunta akung baguio, di niyo ko mamimiss?"

Napahalakhak ang Ama niya at kinabig siya ng yakap. Parang may bumarang kung ano sa lalamunan niya.