feelings

Κεφάλαιο 8

ΠΛΕΥΡΑ ΛΟΥΚ

Μπαίνουμε στο διαμέρισμα.και χαιρετάω την Σάρα.

"Την αφηνω θα περιμενω μεσα με τον Μάκη"της λεω και γνέφει.Πηγαινω και κάθομαι στο σαλόνι.

"Τι έγινε αληταρα μουυ;;"πρώτη φορα έρχεσαι με κοπέλα εδω"Μου λεει και γελαει πλάγια.

"Μακηη"του λεω και γελαω μαζι του.

"Εγκρίνω εγκρίνω"λεει και γελαω περισσότερο.Εχει εδω και 2 ώρες που βλέπουμε μια τανια και συζητάμε και επιτέλους ακούω την πόρτα και σηκώνομαι.

"Ποσα σου χρωστάω;;"

"25€ ειναι καλα"λεει η σαρα της τα δίνω και φεύγουμε.Σταματαω σε ενα περίπτερο και περνώ μερικά τσιπς να τσιμπήσουμε πριν κοιμηθούμε και μετα απο ενα 10λεπτο είμαστε ήδη μεσα στο σπιτι αγκαλιά στο κρεβάτι και τρώμε και συζητάμε.

"Και δηλαδη σε ενα μηνα θα ξανα παμε;;"με ρωταει χαρούμενα και γελαω για τον τρόπο που αντιδρά.Μου αρέσει που κανει σαν μικρό παιδί.Ειναι πολυ γλυκια.

"Εννοείται απλα τοτε μην τα κάνεις παλι μαυρα δοκίμασε κάτι πιο ανοιχτό"της λεω και γελάει.

"Μαλιστα αφεντικό"μου λεει ειρωνικά"θα μου κανεις μια χαρη;"με ρωταει και γνεφω."Τέλεια...ελα να βγαλω μια φώτο πιασε μου το χερι"μου λεει και χαμογελαω και της κρατάω το χέρι.Παρατηρώ το κινητό της ειναι μικρό.Μετα απο 2 λεπτα την τραβαω κοντά μου.

"Δειξε μου τι τραβηξες"την προσταζω και γυρναει το κινητό προς το μερος μου.

"Σου αρεσει;"

"Μπραβο εξυπνουλα μουυ"της λεω και γελάει."Να σου πω αυριο θέλω να παμε καπου"της λεω και με κοιτάει παλι με χαμόγελο.

"Που;"ρωταει περίεργη.

"Να σου αγοράσω ενα καινούργιο τηλέφωνο."της δηλώνω και το χαμόγελο που είχε εξαφανίζεται."Τι έγινε;"την ρωταω ανήσυχος.

"Αποκλείεται να το δεχτώ αυτο.Μου πηρες ηδη ρουχα και δεν με αφηνεις νηστικη και εχω και μια στέγη πανω απο το κεφαλι μου για να ειμαι καλα χαραμισες πολλα λεφτά αλλα τερμα ως εκεί"λεει ηρεμα και ειναι σαν να τα λεει περισσότερο στον εαυτό της.

"Μην το σκέφτεσαι ετσι"της λεω απλα."Εισαι η κοπελα μου και οτι κανω για εσενα το κανω επειδή το θελω δεν με ζοριζει κανεις εξάλλου λεφτά εχω πολλα"την κοιταω καλύτερα και χαμηλώνει το βλέμμα της.Με το χερι μου της το σηκώνω."Οχι μικρή οχι...δεν θελω να σε βλέπω ετσι.Δεστα σαν δωρα αυτα που κανω για εσενα γιατί κατάφερες να με βοηθήσεις"της λεω παλι και τοτε τα ματια της καρφώνουν τα δικά μου.