Κεφάλαιο 17

714 59 0
                                    




Στο μεταξύ....


ΠΛΕΥΡΑ ΕΛΕΝ







"Αρα εισαι μονη"δηλώνει ο Παναγιώτης.





"Αρα ναιι...ομως σου ειναι εύκολο να με πας τώρα σπίτι μου;"τον ρωταω παρακαλητικα ειμαι χαλια απλα δεν μπορω να πιστεψω πως μπορεσα και αφησα τον εαυτό μου να πιστέψει οτι με αγαπαει πραγματικά ο Λουκ αφου ηταν αρκετα ψυχρός τα ειχαμε και ουτε μια φορά δεν ειπα κατι γλυκο σε εμενα..αλλα γαμωτο πως γίνεται να νοιάζεται και να μην με θελει...δεν μπορω να το καταλάβω...και προπαντός πως γίνεται να μου έκανε ερωτα ενω τωρα θα παει να παντρευτεί άλλη.Εγω τον αγαπαω δεν θα καταφέρω να ακουμπήσω αλλον..τουλάχιστον οχι ακομα.Αυτός πως μπορει;





"Αν ξυπνήσεις απο τις σκεψεις σου και σηκωθείς θα σε παω"λεει κοντα στο αυτί μου και πετάγομαι όρθια με το χέρι στην καρδιά"συγνωμη δεν ηξερα οτι θα σε τρομαζα τοσο πολυ"απολογείται και χαμογελάω αχνά.





"Δεν πειραζει παμε γιατι ειναι λιγο μακριά το σπιτι μου"Του λεω και γνέφει.Μπαινουμε στο αυτοκίνητο φοράω ζώνη και βαζει μπρος.





"Λοιπον τι θα έλεγες να πηγαιναμε το Σάββατο καπου;"με ρωταει και τον κοιταω έκπληκτη.





"Εμμ δεν ξερω αν ειμαι σίγουρη οτι θελω να βγω εξω το Σάββατο"του απανταω καπως αμήχανα.





"Καλα τοτε σπιτι μου να σου μαγειρέψω;"ρωταει γεμάτος κέφι.Αλλα δεν προλαβαίνω να απαντήσω καθώς το κινητό του χτυπάει.





"Μωρο μου;"ακούγεται μεσα απο το τηλέφωνο και εκπλήσσομαι εχει κοπελα και προσπαθεί να μου την πεσει;
"Ναι"απανταει αυτος.
"Θα περάσεις σε καμία ωρα απο το σπιτι μου εχω να σου πω"
"Θα περάσω αλλα τωρα σε κλείνω"λεει και το κλείνει.





"Εχεις κοπελα;"τον ρωταει και τοτε αυτος κουναει το κεφάλι του αρνητικά και γελάει.





"Πως σου ηρθε κατι τετοιο;;"ρωταει και γελαει.





"Η κοπελα στο τηλέφωνο σε ειπε μωρο της"του λεω και ξεκαρδιζεται.





"Η κοπελα στο τηλέφωνο ειναι η ξαδέρφη μου"μου λεει και τοτε ξεκαρδιζομαι και εγω"μην ρωτησεις γιατι απο απο μικρος που ημουν ετσι με φωναζε και εχουν γινει πολλες παρεξηγήσεις απο αυτο αλλα ακομα να το κοψει"λεει παλι και έπειτα απο λίγη ωρα σταματαμε να γελαμε και οι δυο.





feelingsWhere stories live. Discover now