Κεφάλαιο 14

798 63 4
                                    



"Τελος παντων μωρο μου ολα καλα"της λεω και της χαϊδεύω την πλάτη για να μην νιώθει άσχημα."θελεις να παω να φερω απο μια μπύρα στο καθένα και μετα αφου την πιούμε να κοιμηθούμε;"την ρωταω και ξεκολλάει απο πανω μου και με κοιταει στα μάτια.




"Σαγαπαω"μου δηλώνει και βλέπω τις κόρες των ματιών της να διαστελλονται.Ενώνει τα χείλη μας γρηγορα και με τραβαει οσο πιο κοντα της μπορει.Ακουω την καρδια της πλεον και αρχίζει και η δικη μου να χτυπάει στον ίδιο ρυθμό.Τι γίνεται;.....Απομακρύνεται μετα απο λιγο.




"Εγω παω να φερω τις μπυρες"της λεω και γνεφει χαμογελοντας.Κατεβαίνω περνώ απο το ψυγείο 2 παγωμένες μπύρες και έπειτα ανεβαίνω ξανα πανω."πιάσε"της λεω και κανω προσποίηση και αυτη τρομάζει."Δεν νομίζω να με είχες για τοσο χαζο ώστε να σου πετούσα την μπύρα"της λεω και γελάω.




"Οχι φυσικα τι λες τωρα;"ρωταει ειρωνικά και γελαει και αυτη καθώς ανοίγει την μπυρα της και πίνει.Πινω και εγω.




"Αυριο θα παω καπου το πρωί και μετα θα γυρίσω."της λεω και με κοιταζει περίεργα.




"Που θα πας;"με ρωταει.




"Σε μια δουλειά"




"Τι δουλεια;"




"Ελεν"της λεω σαν να την προειδοποιώ.




"Συγνώμη απλα ανήσυχω γιατι δεν μου λες που θα πας και σε τι δουλειά μεχρι τωρα δεν ειχες καμια δουλεια και ερχόμουν συνέχεια μαζι σου"μου λεει λυπημένα.




"Θα ειναι μονο για 2-3 ωρες μετα θα γυρισω δεν θα είσαι ολη μερα μονη"της δηλώνω.




"Ενταξει δεν λεω τιποτα"λεει και αφήνει το πλεον άδειο κουτι στο κομοδίνο και ξαπλώνει με πλατύ προς εμενα.




"Ελεν δεν θέλω να είμαστε ετσι"της λεω και την φιλαω στην πλατύ και γυρναει και με κοιτάει.




"Εχω ενα προαίσθημα"μου δηλώνει.




"Τι προαίσθημα;"την ρωταω και με κοιταζει εντονότερα.




"Λουκ φοβαμαι πως αν πας εκει που θες να πας θα αλλαξει κατι με εμας...νιωθω πως θα γινει κατι κακο"μου δηλώνει...μικρη και εγω το ιδιο αισθάνομαι.




"Απλα χαλάρωσε εντάξει;"την ρωταω και της χαϊδεύω την πλάτη.




"Μπορουμε να κοιμηθούμε;"με ρωτάει και γνεφω και με σφίγγει πανω της και εγω την παιρνω αγκαλιά και κλείνω τα ματια μου.

feelingsWhere stories live. Discover now