SON UMUT

[SezonFinali 19] Herşeye Rağmen

Bölüm şarkısı : Yürek acıtır ~ Gürkan Kömürcü

"Her şeye rağmen hiçbir şey olmamış gibi yaşamaya devam edersin! Bunun adı pes etmek değil, olgunlaşmaktır."

Aradan bir hafta geçmişti.. Bu bir hafta içeriside Esin ve Batu daha çok vakit geçirmişlerdi.. Esin'in o içindeki hiç bitmeyen çocuksu halleri Batu'nun sert yanını kırmıştı. Esin anın büyüsünde kaybolmuş gibiydi.. Batu da öyleydi onun o masmavimsi gözlere hapsolmuştu sanki.. Ona karşı içinde oluşan bir şey varken duygularını açmadı. Ama gerçeklerin gelip çatması canını yakmıştı.. Ve Batu Esin'e bu oyuna bir son vermek istediğini söyledi. Son günlerinde beraber yemek yerlerken.. Esin ise içten içe üzülmüştü.. Farketmez bir şekilde bedenini bir acı saklamış sanki.. Ama onaylamaktan başka çaresi olmadığını biliyordu. Derin onun peşini bırakmıştı. Ee Bora da onun.. Bu maceranın burada biteceğini biliyordu. Geriye kalan tek şey ise bu son konuşmaları olmuştu..

"Esin ben sana bir şey demek istiyorum."
"Dinliyorum."
"Ben. Ben bu oyuna bir son vermek istiyorum artık. Oyun amacına ulaşmışsa beraber olmamızın bir anlamı yok.. Bundan sonra hayatında özgürsün artık.. Başını belaya sokmassındır umarım."

"Anladım."
"Yani sonuçta ikimizde kurtulduk.."
"Evet.. Haklısın."
"Bu oyunu sürmemizin bir gereği kalmadı."
"Kalmadı. Evet."
" Artık önümüzde ikimizin başka hayatları olacak."
"Evet öyle gözüküyor."
"Umarım mutlu olursun."
" Seni iyi ki tanımışım seninleyken hayata karşı bazı şeyler öğrenmiş oldum. Bu oyun fena olmadı aslında."
" Benim içimde öyle oldu.. Sen de mutlu olursun umarım."
"Beni tanıdığına mutlusun yani."
"Yani.. Neyse artık ben gidiyim."
"Ee sarılmayacak mıyız.. Biz seninle oyun arkadaşıyız."
"Arkadaş. Evet.."
"Kendine iyi bak."
"Sende."

Sarıldıktan sonra Esin arkasına baktığında Batu ona tebbessüm etmişti. Daha sonra arkasına bakmadan yürümeye devam ettiğinde Batu ise öylece kalmıştı. Ne mutluydu ne mutsuz.. Anlamadığı bir boşluk olmuştu sanki içinde.. Hemen onu özlemiş gibiydi sanki.. Esin taksiye binip eve giderken birden tutamayıp ağlamaya başlamıştı.. Kızların onu umutlandırmasının sonucu oda kapılmıştı ve haliyle üzülen kendisi olmuştu.. Eve geldiğinde odasının kapısını kitleyip hemen kendisini yatağına atmıştı.

*!*!*!*!*!*!*!*

Aradan bir hafta geçtikten sonra kızlar Esin'i zor toparlamışlardı.. Her ne kadar Esin kızlara Batu'ya karşı bir özlemi olduğunu söylemesede gerçek olan buydu.. Esin Batu'ya aşık olmuştu.. Ve onu özlüyordu. İçerisinde tarifi olmayan bir boşluk vardı.. Ama bunu kabullenmek istemiyordu.. Batu'yla ilgili ise en ufak bir bilgisi bile yoktu.. Ece Rüzgar'a söylediğinde o da bilemediğini söylemişti.. Aslolan tabi ki de onun da bildiğiydi.. Bir kaç gün sonra da Rüzgar taşınmıştı.. Apartmandan.. Kızlar ise bu duruma hiç şaşırmamıştı.. Bora ise ortada gözükmese de Esin'e kendisini affetirmek için her şeyi denemekten vazgeçmiyordu..

*!*!*!*

"Evet akşam yemeklerimiz hazır."
"Ece canısı döktürmüşsün."
"Esin!"
"Efendim Yağmur."
"Bak gine Bora gelmiş kapıda."
"Kapıda mı?"
" Evet bak Eylem. Kapının önünde."
"Eee o elinde ki ne?"
"Galiba gitar."
" Eee ne diye gitarı getirmiş ki?"
"Sence Eylem. Çalıcak demek ki."
"Ay çok sağol Yağmur."
"Rica ederim."
" Akşam akşam ne yapmaya çalışıyor bu."
"Canısı anladığım kadarıyla senin için çalıcak."
"Sesi güzel mi ki."
"Bilmiyorum Ece."
"Ne demek bilmiyorum hiç şarkı söylemedi mi? sana."
"Hayır Yağmur."
"Aaaa o ateş değil mi?"
"Aynen de o Ece."
"Ayy sanırım kalp şeklinde yakacak sokağa."
"Ya tamam susun."
"Çekilin camdan bırakın naparsa yapsınm"
"Umrumda bile değil."
"Ee tabi bir Batu değil demi canısı."
"Eylem!"
"Tamam sustum."
" Aha da çalmaya başladı."
"Kapa o perdeyi Yağmur."
"Ya Esin sen bakmassan bakma biz bakalım."
"Aynen katılıyorum Yağmura."
"Sende mi Eylem."
"Evet canısı."
"Bakmak serbest olduğuna göre bende bakıcam."
"Brovo Ece."
"Ya yapma Esin."