SON UMUT

[Bölüm :10] Seni Sevmiyorum Artık

İyi okumalar...:)

Ne Diyordu Şair;
Yıkıldı Yolunu Bekleyen Şehir
Artık Gelsende Bir Gelmesende Bir...!

Esin'den

Telefonumdaki alarmın çalmasıyla uyanmıştım. Bugün prova günümdü ve diğer grup izinli olduğu için bugün de biz söylicektik. Ne yazık ki.. Telefonu yatağa fırlattıktan sonra aynanın karşısına geçtim yüzümü yıkadım yıkarken dünkü yaşananlar gözümün önündeydi sanki. Ne diyordum ben zaten canlı yaşamıştım herşeyi.. Çok karmakarışık bir geceydi. Her şey nasıl gelişmişti birden anlamıyordum. Yaşanan şeyler yaşanmaması gereken şeylerken olmuştu işte. Bunun bir anlamı yoktu.. Tarifi olmayan sebepsiz bir karmaşada başka bir şey olmazdı.. Yoo yoo olmazdı. Düne dair ne varsa dünde kaldı. Yaşandı ve bitti. Peki ya Bora? acaba şimdi ne haldeydi.. Bu yaşadığı şeyden dolayı beni rahat bırakmazda şimdi?
İrkilerek birden havlumu aldım ve yüzümü kuruladıktan sonra.. Giyinme dolabımdan koyu yeşil dar pantolonumu aldım birde beyaz bird zipper shirtümü alarak giyindim.. Eylemin sürekli demesinden Bugünlük için siyah topuklu ayakkabıyı aldım Sandalet çeşidi olanından. Yandan da askılı siyah çantamı aldım. Saçlarımı da saldım zaten dünden dolayı saçım halen dalgalıydı... Bozmadım.. Zaten toplayacak modda da değildim... Odamdan çıkıp mutfağa gidicektim ki.. Gördüğüm manzarayla Eylem beni şaşırtmaya devam ediyordu...
- Hayırdır ? dedim..
- Hiç acıkmışım.. Dün gece zaten hiçbir şey yoktu yiyecek orada evede gelince hemen uyudum. Karnımın guruldamasından uyandım canısı...
- Aynen ya.. Bende acıktımm.
- Sende mi acıktın..
- Yok ben alarmın çalmasıyla uyandım.. Ama bende açtım dün beni bir götürdün o zamandan beri açım. Hadi hazıladın mı?
- Hazırladım hadi gel oturalım..
- Eylem napıcaz ?
- Neyi ?
- Neyi olacak evin kira parasını..
- Bilmiyorum..
- Bugün tekrar isteyeceğim..
- Bende bakıcam. O gün henganemeye geldi..
- Ya asıl canısı biz bu okulu napcaz?
- Bilmiyorum... Açılmasına az kaldı değil mi?
- Eee yani??
- Off!!
Onunda bisürü masrafı olacak.. Acaba dondursak mı bu yılı.
- Masraflı olacak evet. Belki bocalayacağız. Ama vazgeçmek yok canısı. Zoru görünce böyle kaçıcaksan.. Hiç başlamayalım..
- Ben hazırlık okumayı düşünüyorum Eylem..
- Ee iyi o zaman bende senle beraber hazırlık okuyayım...
- Ben bugün gidip kayıt yaptırıcam hazırlık için.. Sende gel beraber gidip yaptıralım.
- Olur..
- İyi o zaman.
- Ben üstümü giyinmeye gidiyorum canısı. Şu masayı kaldırırsın..
- Tamam..

Esin ve Eylem kahvaltılarını bitirmişlerdi. Eylem odasına gidip hazırlanırken.. Esin de kahvaltı sofrasını kaldırdıktan sonra salona geçip laptobunu açıp bloğuna girmişti.. Bu aralar hiç yazmamıştı. Düşündüğü şeyi yazıyordu..

Her şey güzel gidecek başta. Ne yokluğum korkutacak gözünü, ne de gerçekten yokluğuma alışacak olmak. Zaten alışacaksın da. Hiç hissetmeyeceksin yokluğumu. Kaldığın yerden devam edeceksin. Kolay gelecek her şey.
Ama bilir misin?
Bir insan birini üzdüğünde, dökülen her gözyaşı o insanın hayatını takip eder, bırakmaz peşini.
Bu yüzden, başına kötü şeyler geldiğinde bunu unutma.
Mutluluğun, mutsuzluğa dönüştüğünde beni hep hatırla...

Eylem'den
Odama girdiğimde.. Hemen dolabımdan koyu mavi laciverte yakınsı bir renk olan pantolonumu ve beyaz bir gömlek aldım.. Ayakkabı olarakta platform topuklu koyu kahverengi tonundaki topuklu ayakkabıyı alarak giyindim.. Daha sonra saçıma fön çektikten sonra.. Aykkabının rengine yakın yandan askılı mini çantamı alarak odadan çıkmıştım...

- Esin? Hadi hazırım ben çıkalım..
- Tamam geliyorum..

Esin ve Eylem beraber evden çıkmışlardı.. Hazırlık için başvuru yapmaya gidiyorlardı. Giderleken de dünkü yaşananları konuşuyorlardı. Esin her zaman ki gibi anlamıyordu bu yaşananları.. Onun için bir anlamı olamayan karmaşaydı bu çünkü.. Eylem ise kafasında binlerce düşünce oluşmuştu. Esine bu Batu sana karşı bir şey hissediyor olmasın sakın.. Esinde yok daha neler.. Hiçbir geçmedi aramızda Eylem diyordu.. Ve konuşmaları bitmişti.. Otobüsün gelmesiyle hemen binmişlerdi.. Ve Üniversitenin girişinden girerek işlerini yapmışlardı.. Şimdi ise bir yıl hazırlık okuyacaklardı... Çıkışta birbirlerinden ayrılmışlardı..