SON UMUT

#B20 Ağlayan Kalbim

Bölüm müziği ~ Beni affet bu gece

"Kar eriyince
Beyaz kalır mı gece?
Umut tükenince
Yine çarpar mı bir kalp."

"Avuçlarında,kalbimin kırıkları... Yüzümde paramparça bir iz... "

*!*!*!*

Bugün herkes için yeni hayatlarının ilk günüydü. Geçmişteki kırılmışlıklara acılara ve paramparça olan ümitlerin hafızalardan silindiği bir hayatın ilk yansımasıydı günün bu ışıkları.. Zaman daha son kozunu henüz oynamıyordu tabi.. Bilinmezin sonundaki o umut ışığı görünene dek.

***
Esin ve kızlar ise geçmişte yaşadıkları acılara karşı artık güçlüydüler.. Zaten acının derininde boğulmuş bir insanı hiç bir şey bu kadar canını yakamaz artık.. İstesede olmuyor bir zaman sonra acıyla da yaşamaya alışıyorsun..

Onlar için yepyeni umutlar başlıyordu.. Hayatları farklı bir yolculuğa merhaba diyordu sanki.. Daha yaşayacakları musmutlu günler belkide onların yolunu gözlüyordu kim bilebilir...

"Herkesin uçabilme gücü vardır. Yeterki içinde umut ve düşlerin olsun.."
Birde içinde o hiç bitmeyen seni sen yapan güç var tabi..;)

*!*!*!*
Gün doğmak üzereydi.. Esin uyanır uyanmaz hemen duşa girmişti. Kızlar ise uyuyorlardı. Hepsi için yeni bir günün ilk vakitleriydi..
Esin duştan çıkar çıkmaz üstünü giyinip mutfağa giderek kahvaltıyı hazırlamaya başladı. O kahvaltıyı hazırlarken Ece de uyanıp hemen Esin'in yanına geldi.
"Günaydın."
"Günaydın canım."
"Yardımlık durum var mı?"
"Olabilir aslında."
"Ne yapıyorum."
"Kızları uyandır. Her şey hazır zaten."
"Tamam ben uyandırmaya gidiyim. Uyandırabilirsem uykucuları tabi."

Ece kızları uyandırmaya gidecekken Eylem odasından esneyerek çıktı..
"Günaydın canısı"
"Günaydın uykucu. Elini yüzünü yıka doğru mutfağa"
"Emredersin annecim sonra da okul formalarımı giyim istersen."
"Eylem ya.. Modunu bozmuyorsun bakıyorum canısı.."

Ece yağmur ve selin'i de uyandırdıktan sonra mutfaktaydı herkes..

"Yağmur hayırdır canısı yüzünde güller açıyor?"
" Hiç yok bir şey öylesine."
"Ay olmasın mı Eylem kız katil olma düşüncesinden kurtuldu. Bir zahmet gülsün yani"
"Haklısın Selin."
" Yani makara bir yana cidden kızlar asıl suçlunun bulunmasına sevindim valla. Evde hapis kalmıştım ya.."
" Ee artık özgürsün."
"Evet sonunda ya."
"Çayınız soğumadan içiniz isterseniz kızlar."
" Esin reis konuştu kızlar."
"Eylem!
"Sustum tamam. (gülüyor)
" Ee napıyoruz bugün?
" Ben bugün cafeye gidicem canısı."
" Bende selinle işimiz var oraya gidicem."
"Yağmur sen?"
" Bilmem..?"
-Eylem : *Gülüyor*
"Ne oldu şimdi.."
" O kadar yer gezdin ya şimdi bir yer kalmamıştır şimdi nereye gidicem diye düşünüyorsundur."
"Ya kes be."
" Esin ya bende senle geliyim sabah sabah eğlence malzemesi oldum bunların ya."
"Olur ama ilkten benim üniversitede işlerim var hallettikten sonra bir şeyler yaparız ya da malum iş buluruz."
"Siz Eceyle o cafeye geri dönmiceniz yani netsiniz."
"Oraya bir daha gitmicem. Yeni bir iş bulucam."
"Anladım canım."

****
Kızlar kahvaltılarını yapıp masayı kaldırdılar.. Evden ilk çıkan ikili Esin'le Yağmurdu. Daha sonra diğerleride çıktılar.

" Nasıl havanın kokusu?"
"Misss."
"Öyledir.."
"Hadi çabuk olalım otobüsü kaçırmayalım."
"Tamam."

*******
Esin Fakültedeki işlerini hallettikten sonra yağmurla iş arayışına koyuldular. Hayat onlar için gitgide daha da zorlaşıyordu.
*!*!*
Eylem ise yeni bulduğu cafede ilk iş gününün heyecanını yaşıyordu. Cafenin patronu gayet sıcak dolu iyi bir kadındı. Eylem için.