SON UMUT

[B 11 ] Bir Pazar Kahvaltısı

Sonra birşey oluyor.
Ve artık eskisi gibi olamıyorsun..

"Güneşin ışıkları etrafı aydınlatıyordu. Esin tatlı tatı uykusundaykene Eylem çoktan uyanmıştı. Benlikler yer mi? değiştiriyordu yoksa.. Eylem telefonuna gelen bildirime baktığında önemsiz bir mesajdı ama bu mesaj gözlerini fal taşı gibi açmasına sebep olmuştu.. Zamansız olsada iyi bir şey için bir hatırlatmaydı sadece. Söylenerek Esin'in odasına doğru yürümeye başlamıştı."

" Esin kalk hadi! ne bu uyku ya. Sen bu saate kadar uyumazdın hadi kalk! konuşmamız gerek."
"Eylem sonra"
"Ya saçmalama kızım kalksana"
"Uyucam ya"
" Bak çok önemli acil yani o yüzden hadi canısı."
" Birazcık daha uyusam sonra Eylem"
" Ya ben ne diyorum sen ne diyorsun"
" Uff sabah sabah deli mi dürttü ya git yatsana sen"
"Ya Esin bak çok önemli hadi"
"Gine noldu Eylem. Hangi çöplükte bataklığa takıldın ya sabahin köründe"
" Asıl sen iyi misin canım.. Hayırdır noluyoruz ne bu uyku ya? Hadi kalk! Sabahçımıza noldu?"

?

"Esin. Esin.. Esin..."
"Huuuuuu!"
"Aferim sana Esin. Bugünümü buldun ya
Kime diyorum ben acaba"
"Hadi canısı kalk artık. Bak çok önemli bir konu uyumanın sırasımı şimdi canım ya!"

??

" Bana bak canısı kalkmassan eyer dolu sürayiyi kafandan aşağıya dökerim."

"Duyuyor musun? sen beni"

"Peki canısı. Sen istedin bunu."

" Esin dün yaşadığı şeylerden dolayı bedeni yorulmuştu adeta. Yaşadığı şeyler onu bayağı sarsmıştı ve sarsmaya da devam ediyordu. Eylem Esin'in uyumasına sinirlenmişti.. İkisini ilgilendiren önemli bir konuda aldırmamıştı bile.. Kendisini uykunun kollarına bırakmıştı bırakmasına ama Eylem onu rahat bırakıcakmıydı orası faili meçhul"

" Al bakalım canısı pazar gününki ilk hediyeni Sürahi içinde dolu su"

"Esin'in tepkisi tabikide birden irkilmek olmuştu haykırarak.. Eylemse kahkahalar içinde onu izliyordu. Esin ise sinirli bakişlarla Eyleme bakıyordu. Eylem dediğini yapmiştı. Sürahi içindeki suyu Esin'in başından aşağıya dökmüştü..

"Hayatta yapmam dediğim şeyi yapacağım galiba Eylem"

"Neymiş o"
" Bir insanı öldürmek"
" Ne. Ne saçmalıyorsun sen?"
" Kaç diyorum Eylem.. Seni öldürebilirim çünkü her an"
" Bittin sen Eylem"
" Ya Esin dur önemli konuşmamız gerek."
"Hayır"
"Kaçma Eylem. Gel buraya"
" Hıhı geleyimde. Öldür demi. Alt tarafı bir uyandırdım. Biraz değişik oldu ama olsundu. (gülüyor)
" Sen gülüyor musun?"
" Esin noldu. Niye sessizsin?"
" Esin iyi misin canısı?"
"Senin elinde ne var ne o"
" Şaka yapıyorsun demi canısı. Şaka tabiki sen böyle birşey yapamassın yani."
"Demekki iyi tanıyamamışsın.. hahahhh (cadı kahkası)
" Noluyor ya "
" Al sana "

"Esin Eylemin üzerine apartmandaki çocuklar oynarkene Esin'e su tabancasını sıkmışlardı. Oda sinirlenerek almıştı ama atmamıştı eğlenceli geldiği için saklamıştı. Ama çocukluk anıları depreşti sanırım. Eyleme doğru sıkmaya başladı kahakaha şeklinde gülerek.. Eylemse ilk suyun gelmesiyle vıcıklık hissetmişti.. Elleriyle yüzünü korumaya çalışıyordu. O da bir süre sonra gülmeye başlamıştı. Bu tatlı çatışma giderek eğlenceli bir hal alıyordu. Eylemde mutfağa giderek pet şişe içerisindeki suyu aldı ve kapağının ağzını delerek Esine doğru nişan alıyordu.. Hal böyle olurken zamanın nasıl geçtiğini anlayamadılar tabi. Mermileri bitince yorulduklarını anlamışlardı gülmekten de karınlarına ağrı girmişti. İkiside kendisini salondaki koltuklara atmışlardı.. Bir süre zaman geçince kendilerine geldiklerinde. Eylem bu sefer Esine anlatmaya çalıştı ve başarılıda oldu."