Till the Day that We Meet Again

Chapter 10

Gian's Pov

Nagmamadali akong naglalakad dito sa corridor, habang naglalakad ako nakita ko yung grupo ng mga lalaki na nagkukumpulan sa may bench, tumayo naman yung isa nung nakita ako.

"Oh, Gian, nakabalik ka na pala, kamusta naman ang bakasyon mo?" tanong niya sa akin. di ko na pinansin tumuloy tuloy na ako ng lakad.

Ngumisi siya at nagsalita ulit.

"Ang sarap palang halikan nung girlfriend mo ano?" mapangasar na tanong niya sa akin.

"Di ko siya girlfriend!" madiin na sagot ko sa kanya.

"Ah ganun ba?" tapos lumapit siya sa akin at inakbayan ako, "Nakailang halik ka na ba doon pare? kala ko boyfriend ka, hihingi sana ako ng pasensya na nagnakaw ako ng isa eh" natatawang sabi pa niya.

yun na nga ikaw ang nauna eh!!! sa sobrang inis ko sinuntok ko siya. nagpalitan lang kami ng suntok, akmang tutulong yung mga kasamahan niya...

"Back off boys, nakakahiya naman kung pagtutulungan pa natin ang isang ito, kaya ko na toh" sabi niya dun sa mga kasama niya.

"Dami mo pang satsat!" tsak ko siya sinuntok ulit.

Jazmine's Pov

Ok na kami ng parents ko tapos ngayon Gian naman? kailan ba ako sasaya? yung kumpleto lahat! nakakainis nahihirapan nanaman akong huminga pero uminom naman ako kaagad ng gamot, sabi ni mommy pag pinagpatuloy ko daw yung paginom ko nun, gagaling na daw agad yung sakit ko. naglalakad ako sa corridor ng may pumukaw ng pansin ko, rambol! ng isang manyal at isang gwapong nilalang, si gian!

"Tama na yan!" pagawat ko sa kanila, pero di ko kaya ang powers nila,

"Kayo? di nyo lang ba aawatin!?" sigaw ko sa mga audience,

Agad naman silang tumulong paghiwalayin yun dalawa, may humawak kay josh ganun din kay gian, pero mukhang di aware si gian na aawat lang naman yung lalaki, kaya akmang susuntukin niya ito, kaya naman hinawakan ko yung isang kamay niya.

"Tama na yan gian!" hawak ko yung kamay niya.

Pero agad naman niya akong naitulak dahil sa pagkakahawak ko sa kanya, tumama naman ako sa isang poste kaya nakaramdam ako ng sobrang sakit dahilan para mahirapan nanaman ako sa paghinga,

"Jazz!" sigaw ni ashley, umuwi na siya?

"Ano ka ba naman Gian! ano bang nang yari sayo, bakit ginawa mo yun kay jazmine!?" sigaw na tanong nitong kaibigan ko,

Inangat ko yung ulo ko para makita ang reaksyon ni Gian,kahit hirap na hirap na ako. seryoso lang siyang nakatingin sa akin, kahit konting awa wala, di niya pinansin si ashley, tumalikod siya at akmang aalis.

"Kala ko ba gusto mo yung bestfriend ko? di mo ba na kikitang nahihirapan siya dahil sa pagkakatulak mo!?" bulyaw ni ashley sa kanya.

tumayo si ashley at lumapit kay Gian, agad namang humarap si Gian at nagsalita, "Magaling umarte yang Bestfriend mo, manggagamit din!" sabi ni gian. nabigla naman ako sa ginawa ni ashley, sinampal niya si gian.

Nandito kami ngayon sa garden, di na ako nagpadala sa clinic, pasa lang naman tong natamo ko eh, kinwento ko na din kay ashley ang buong pangyayari, kung bakit nagkaganoon si gian.

"Siguro Jazz kailangan niyong magusap, magpaliwanag ka, nadala lang siguro siya, pakalmahin mo muna tsaka mo kausapin." sabi sa akin ni ashley.

"Nakakatakot magalit si gian, pero naiintindihan ko naman siya," sagot ko kay ashley.

Sabi ni ashley nandito daw siya ngayon para magpaalam ng maayos sa akin, umuwi yung parents niya dito para asikasuhin yung mga naiwan nila, pati na rin yung records ni ashley, 1 week lang sila, babalik na ulit sila sa states.

Nakaraan na ang isang linggo simula nung nangyari iyon sa amin ni Gian, tahimik lang siya palagi sa klase, Walang sinasamahan at uuwi kaagad.

Umalis na ulit sina ashley, bago yun nagbonding kami, sobra naming sinulit yung time, nakakalungkot pero masaya kasi para sa ikabubuti naman niya yun.

Gian's Pov

Nabalitaan ni dad yung nangyari sa amin ni jazmine, kaya balik nanaman ako sa dati, malaya na ulit akong gawin ang gusto ko, nasa canada sila lahat pati si kuya at ate denise, doon kasi sila ikakasal pero sa summer pa naman sakto sa bakasyon ko, susunod na lang ako doon pagmalapit na.

Nandito ako sa may Garden ng school namin ayoko pang umuwi, this past few days wala akong ginawa kundi school bahay lang, medyo late na din kaya konti na lang ang estudyante...

"Gian..." tawag ng isang babae sa akin, agad naman akong napatinggin sa kanya, si jazmine.

Tumalikod na lang ulit ako sa kanya, ayoko muna ngayon, ok ok na ako, ayoko muna ulit ng away, pero tumabi siya sa akin, nakaupo ako sa may picnic table at nakasandal...

"Gian... pwede bang makinig ka muna sa akin?" malumanay na pakiusap niya sa akin.

"Wag muna ngayon jazmine..." akmang tatayo na ako pero hinawakan niya yung braso ko.

"Pero nahihirapan na ako sa setup natin..." umiiyak na sabi niya.

Binawi ko yung braso ko at tumayo...

"Tama na to jazmine, nagkakasakitan na tayo, lumayo na lang muna tayo sa isat- isa." sabi ko sa kanya.

"Pero nangako ka, ako din, sabi natin di natin iiwan ang isat isa, tsaka sabi mo ako lang ang papaniwalaan mo!?" pagkumbinsi niya sa akin.

I recall when you said that you would never leave me
You told me more, so much more like when the time you whispered in my ear
There was heaven in my heart
I remember when you said that you'd be here forever
Then you left without even saying that you're leaving
I was hurt and it really won't be easy to forget yesterday
And I pray that you would stay
But then you're gone and, oh, so far away

"Promises is meant to be broken jazz, sabi ko dito ka lang hangngang di ko sinasabing umalis ka, but now... tama na jazz, lumayo ka na! lalayo na din ako,"

I was afraid this time would come
I wasn't prepared to face this kind of hurtin' from within
I have learned to live my life beside you
Maybe I'll just dream of you tonight
And if into my dream you'll come and touch me once again
I'll just keep on dreaming till my heartaches end
And then you left without even saying that you're leaving
I was hurt and it really won't be easy to forget yesterday
And I pray that you would stay
But then you're gone and, oh, so far away

Jazmine's Pov

Ayan nanaman siya, tinalikuran nanaman ako, lalapit ako pero lalayo siya... ang sakit pala, Pag yung taong nagmamahal sayo ng totoo ay bibitiw na, ang hirap, ang hirap hirap.

______________________________________

Ang bilis ng panahon, one week na lang bakasyon na, 3rd year high school na kami, simula nung nagusap kami ni Gian na lumayo na sa isat isa, isang beses ko na lang ulit sinubukang lumapit sa kanya, pero wala akong napala, pinagtutulakan niya ako palayo.

"Alam mo ba, si gian seong daw sa canada magbabakasyon, ikakasal na kasi yung kuya george niya doon, siguradong kung saan saan nanaman sila maFefeauture na magazine." rinig kong chismis nung isang babae

Ano!? aalis siya? 2 months siya mawawala? Parusa na nga sa akin na hanggang tingin lang ako sa kanya dito sa school tapos ngayon 2 months ko siyang di makikita? Inaamin ko, Napabilang na din akonsa mga babae dito sa school, Totoo Crush ko na talaga si Gian.

"Kailan daw yung alis niya?" tanong nung isa.

oo nga naman kailan? kailangan kong magpaalam sa kanya.

"Ang balita ko napaaga eh, Bukas na daw." sabi nung chismosang babae...

Ano bukas? agad agad?