Till the Day that We Meet Again

Chapter 18

Jazmine's Pov

Nasakalagitnaan ako ng aking pagtawa ng bigla na lang sumikip yung dibdib ko, nahirapan akong huminga.

"Om Gahd jazmine asaan yung gamot mo!?" sigaw naman ni ate jacky,

Napansin kong nagtataka si lance sa nangyayari kaya naman, kahit nahihirapan ako, tumayo ako papunta ng ladies room, alam ko na  sumunod lang si ate jacky sa akin, narinig ko pa nga siyang nagExcuse kay lance, sa Cr...

"Ikaw naman kasi eh, masyado mong kinikimkim yung tawa mo! try to expose your voice, like say WHAHAHAHAHA!, you know? not like, hihihihihi" pagdedemo niya sa akin, medyo baliw lang...

Nahimasmasan naman ako kaunti. "Ok na ako, pero teka wag mong sabihin kay lance ok?" paninigurado ko sa kanya.

"But why?" pagtataka niya.

"Because i said so!" maAwtoridad kong sabi sa kanya.

"Ok!" sabay irap niya sa akin.

Kilala ako ni ate jacky, nirerespeto niya ang mga desisiyon ko, alam niya na may sarili akong way para sa lahat ng bagay, kaya naman kahit ganyaan yan, sinusuportahan niya ako... ^_^

Paglabas namin, naabutan namin si Lance na may kausap sa Cellphone niya, nung nakita naman niya kami, agad siyang nagpaalam sa kausap niya and end the call.

"Are you ok jazmine? what happend? do you need something? are you sick?" sabay sabay na tanong niya sa akin.

"Aww... so sweet mo naman fafa lance it's just sumpong" sabi naman ni ate jacky.

Pinanlakihan ko lang siya ng mata, "Wala toh, lance ok lang ako, na Brain freeze lang ako sa ice cream" ow jazmine what a stupid answer, tsk.tsk.tsk.

"But it seems that you have a hard tim..." pagaalala niya but pinutol ko.

"I said im fine." seryoso at madiin kong sabi sa kanya.

When it comes to my condition ayoko na nalalaman ng iba, ayokong magmukhang kaawaawa sa paningin nila, and also di ko kailangan ng awa nila.

"Ok, im sorry" mahinahong sagot niya,

After a long minutes of silence "I think we need to Go lance, ate jacky and i need to rest and prepare for the fieldtrip, see you, and thanks for the time," sabi ko naman and i step out.

"Ok bye..." sabi naman niya.

Im sorry for being rude, but lately i have this mood swing, mabilis akong mairita and umiksi yung pasensya ko, haist... ewan!

____________________

Fast forward... (Febuary 20**)

But before that ikikwento ko muna yung mga nangyari, naging ok yung fieldtrip namin masaya pero hindi, kasi may kulang! palaging may kulang, di ko masyadong inoopen yan sa iyon, but i feel so broken, because i really miss him, but days passes by, natututunan ko ng kailimutan siya, na wag siyang alalahanin na, ayoko ng umasa, pero hinihintay ko pa din yung time nababalik siya, oo alam ko magulo!

Nung christmas party naman, di ko inaasahang regaluhan ako ni lance, nakakapagtaka nga kasi dalawa, yung isa hair clip, ang cute and yung isa naman Necklace na may pendant na maliit na susi...

So ito na Febuary na! Love month for people who have love life and nothing for single, and hopeless romantic, tsk... im in the middle, i guess!

We are all now preparing for the Js prom, sus, anong masaya sa Js prom eh mapapagod ka lang dun... the nerve!

"Jazmine pwede ka bang makaDate sa Js?" tanong nung isang lalaki,

"Jazmine gusto ko sana ako ang maging first dance mo" sabi pa nung isa, the nerve kuya! as if naman na ikaw ang gusto ko.

"Ako naman jazmine kahit ako yung last" singit nung isa, heler! kahit wag na! Ganyan ako kaganda, haist... medyo stress!

"All of you! GET LOST! ako ang date niyan!" sigaw nung isang lalaki na nasa likod ko, alam na! epal palagi yan eh!